27 oktober, 1995

Turkije omgeving Kusadasi 22-10 t/m 27-10-1995

Turkije omgeving Kusadasi 22-10 t/m 27-10-1995

Inleiding
Van Schiphol Amsterdam vertrekken we met AIR ALFA om 19.15 uur naar Iszmir in Turkije. De vertraging bedraagt maar liefst 8 uur! Ria mijn echtgenoot ondergaat gelaten deze vertraging. Wat kan je er aan doen! Om ca. 01.00 de volgende ochtend is de aankomst op het vliegveld van Iszmir. Bij de 4 vlieguren komt er nog een tijdsverschil van 1 uur bovenop. Om ca. 2.30 uur ploffen we uiteindelijk doodmoe in bed van het hotel. Geen positief begin van onze vakantie! Ons hotel "Yekta" ligt ongeveer 500 meter van het strand en is centraal gelegen in Kusadasi. De faciliteiten op de hotel kamer zijn redelijk verzorgd. Het uitzicht naar de oostkant is zeer beperkt en wordt op korte afstand belemmerd door een leegstaand hotel. We hadden logies met ontbijt geboekt. Hoewel de hoteleigenaar er alles aan doet om het ons naar de zin te maken, is het ontbijt desondanks maar matig van kwaliteit. Voor koffie of een eitje moet bijbetaald worden! De "warme maaltijd" die we in het centrum van de stad nuttigden was, onverschillig waar we aten, van prima kwaliteit en spotgoedkoop. Een compleet diner voor twee personen kost nog geen FL.35,- Dat kom je niet vaak meer tegen vandaag de dag.

Dagoverzichten

22 oktober
Na een slechte nachtrust en een redelijk ontbijt vertrekken we om ca. 9.30 uur naar Epheze. Epheze is een ruïnestad van het begin van onze jaartelling en ligt ca. 20 km ten noorden van Kusadasi. Hoewel er veel pilaren en brokstukken kriskras verspreid liggen is er wel degelijk een patroon te ontdekken. Het oorspronkelijke stratenplan is nog aanwezig. Het hoogtepunt vormt ongetwijfeld de Celsius bibliotheek waarvan de voorgevel de tand des tijd heeft doorstaan. Ook het theater, groots van opzet, mooi gelegen tegen een berghelling, is een waar spektakelstuk. Opmerkelijk veel Turkse rotsklevers laten her en der hun vrolijke gezang horen. Een prachtige levendige vogel, beslist niet schuw, hoe kan het anders met alle toeristen die altijd massaal Epheze bezoeken. Naast een blauwe rotslijster zien we ook veel gekraagde- en zwarte roodstaarten. De vraag is of er sprake is van doortrek. Omhoogkijkend vanaf de tribune van het theater zie ik pal erboven een prachtige arendbuizerd cirkelen. De kenmerken, zoals de zwarte vleugelrand, de okerkleurige staart, de zwarte polsvlekken waren perfect te zien. Dit toeristische bezoek aan Epheze levert dus meteen twee nieuwe "wereldsoorten" op. De verwachtingen voor morgen, als we een echt natuurgebied gaan bezoeken, zijn hooggespannen.

23 oktober
Na een prachtige tocht, weliswaar met wat omwegen, komen we uit bij aan noordkant van de delta B. Menderes Nehri. In het kleine dorpje Doganby doen we wat inkopen voor de lunch. Vanaf de weg die iets hoger ligt dan de ernaast gelegen vlakte genieten we van het prachtige uitzicht over de baai. Honderden flamingo’s vormen een roze lint aan de horizon. Een eenzame kroeskoppelikaan zwemt er wat verloren tussen. Van Doganby vertrekken we naar Milete. Halverwege komen we een kudde geiten tegen waarvan de eigenaar via een bekend gebaar een sigaret bietst. Aan dit verzoek voldoen we graag. We maken gelijk van de gelegenheid gebruik om de kudde die kriskras over de weg loopt te filmen. Vlak voor de brug over het verversingskanaal rijden we een stuk de vlakte van de grote meander in. Het pad is redelijk begaanbaar. Na een kwartier rijden stoppen we voor een kleine picknick. Rechts van de weg op ca. 100 meter in een baai zien we wederom honderden flamingo’s en tientallen kleine- en grote zilverreigers. Het lijkt de moeite waard eens wat dichter bij te lopen (struikelen). Het veld dat we over moesten steken is omgeploegd en doorsneden met kleine opgedroogde geulen, althans dat denkt mijn partner. Dit levert haar meteen een zogenaamd "zeilertje" op. Helaas staat er een stevige bries en is filmen niet goed mogelijk. Terug bij de auto, die langs het kanaal geparkeerd staat, zien we een witgatje. Over ons heen trekken groepen flamingo’s, twee kroeskoppelikanen (een fantastisch gezicht) en een grote zilverreiger. Vervolgens gaan we terug naar de hoofdweg richting Milete (prachtige arena) aan de zuidkant van de delta. Van een mooi uitzichtpunt tussen Akkoy en Didam kijken we voor de laatste keer over de vlakte. Helaas is veel in cultuur gebracht. De katoenplant schijnt hier goed te gedijen op de ziltige vlakte. Onafzienbare velden met wit pluis worden op het tijdstip van onze aanwezigheid geoogst. Tientallen vrouwen met kleurige hoofddoeken gaan in gelid het veld af om handmatig het katoen te plukken. Goed zichtbaar is het resultaat van hun arbeid, omdat de vlakte die ze geplukt hebben groen zonder wit pluis achterblijft. Langs de wegen veel tractoren met aanhangers volgeladen met katoenbalen. Opmerkelijk zijn de kleine tentenkampen waar de landarbeiders gehuisvest zijn. Alle materialen zijn bruikbaar voor een dergelijk onderkomen. Na Yenikoy via een kaarsrechte weg vol met verraderlijke putten waar het asfalt volledig verdwenen is, rijden we via Soke weer naar de "thuisbasis" Kusadasi.

24 oktober
Wederom net als de afgelopen week zijn de weersgoden ons goed gezind. Een temperatuur van 20 graden en een flets zonnetje. Prima wandelweer! Vandaag gaan we naar het nationale park Samsundagi. Na een prachtige rit langs de kust komen we vrij eenvoudig (het "Millipark" staat goed aangegeven) bij de ingang van het park. Na het betalen van een kleine vergoeding rijden we langs de noordkant van de enorme bergketen die ca. 30 km lang is. De bergketen steekt als een schiereiland in zee uit. Al snel zien we het Griekse eiland Samos liggen. De bergketen strekt zich, slechts onderbroken door een smalle zeestraat, tot over Samos uit. Op verschillende punten langs de weg zijn kleine picknickplaatsen aangelegd met een fenomenaal uitzicht over de Aegeische zee. Ongeveer 10 km vanaf de ingang (goed aangegeven) bevind zich een kloof. Het pad hierdoor is goed begaanbaar en gaat flauw omhoog de bergen in. De kloofbreedte varieert van ca. 10 tot 100 meter. De wandeling is werkelijk een verademing. Slechts het geluid van vogels en opmerkelijk genoeg ook van zoemende insecten was hoorbaar. Het park is oorspronkelijk gesticht voor het behoud van de anatolische panter. Helaas is er na 1952 niet één meer waargenomen en zijn ze waarschijnlijk uitgestorven. De vogelrijkdom komt in het voorjaar waarschijnlijk beter tot zijn recht. De roodborst is zeer algemeen, verder zien we nog vlaamse gaai, goudhaan, koolmees, vink, putter, en zwarte roodstaart. Een overvliegende sperwer maakt het lijstje compleet. Een matige score! Het landschap maakt veel goed. Na een kort verblijf aan het strand, dat vergeven was van de wespen, vertrekken we naar het Bafa golu meer aan de zuidkant van de grote meander. Via Soke rijden we richting Bodrum. Bij Senikor slaan we af. Een brede asfaltweg vernauwt zich al snel in het dorpje Sarikemer. Hier heeft de tijd echt stil gestaan. Overal zien we rondscharrelende kippen, koeien en geiten. De huisjes zien er zeer armoedig uit. De wegen zijn buitengewoon slecht en zijn alleen nog maar geschikt voor een motorcross. Aan de rand van het dorpje ligt de vlakte van de grote meander met aan de horizon het Bafa golumeer. Het blijkt uiteindelijk ondoenlijk het meer vanuit deze kant te benaderen. We besluiten via de zuidoever, waarlangs een geasfalteerde weg loopt, het meer te verkennen. Op het meer zien we duizenden meerkoeten en honderden smienten en kuifeenden. Hier en daar zien we een fuut, enige tientallen geoorde futen en dodaarzen. Behalve ook nog enkele door ons opgeschrikte watersnippen en kokmeeuwen zien we weinig bijzondere soorten. Ook nu vergoedt het schitterende landschap weer veel. Op de terugweg tanken we nog even. De pompbediende geeft heel enthousiast mijn huurauto een complete wasbeurt, terwijl we alleen op de voorruit hadden gerekend! Landschappelijk zijn we zeer zeker aan onze trekken gekomen, wat de vogels betreft was het beneden verwachting.

25 oktober
Vandaag houden we een rustige dag. ‘s Morgens nemen we de weg dwars door de "kleine meander". De vlakte is overal gortdroog. Behalve een kleine zwartkop, een kuifleeuwerik, een putter en heel veel huismussen zien we heel weinig. Op de terugweg naar Epheze zien we nog een prachtige buizerd. ‘s Middags gaan we naar het "vogeleiland" voor de kust van Kasudasi". Dit eiland is door een lange dam met het vaste land verbonden. Vooral bij het passeren van kleine vissersboten zien we veel foeragerende geldpotmeeuwen, zwartkopmeeuwen en kokmeeuwen.

26 oktober
Pumakkale is vandaag het doel. De sneeuwwitte kalkterrassen, prachtig omzoomd met roodbloeiende oleanderstruiken zou het hoogtepunt van onze vakantie kunnen worden. De rit er naar toe voert ons over vaak slechte asfaltwegen, waarlangs het schilderachtige en ook armoedige Turkse platteland te zien is. Overal zien we langs de weg fruitstalletjes met een beperkte sortering van sinasappelen, mandarijnen en appels. Zeer goedkoop verkrijgbaar. Naarmate de rit vordert wordt het weer slechter. Boven de bergen in de verte, die de vlakte omlijst, heel veel bewolking. Het landschap wordt er steeds troostelozer onder. Langs de weg veel bonte kraaien die de film van hitscock "de birds" doet herleven. Na een rit van ca. 210 km! zijn we eindelijk aan de voet van het Pamukkaleplateau. Het is ondanks de regen een schilderachtig gezicht. Hoe we boven moeten komen is niet meteen geheel duidelijk. Het beste lijkt ons om een touringcarbus met toeristen te volgen. Na een zeer slechte bochtige weg komen we boven het plateau uit. De regen is nu opgehouden en we zoeken snel een parkeerplaats voor de auto. Het is een verbluffend gezicht de blinkend witte terrassen te zien die trapsgewijs op de helling gevormd zijn. Veel toeristen, pootje badend, leven zich uit. Boven op het plateau bevindt zich een zwembad dat gevoed wordt door het water van de bron. De rand hiervan wordt overstroomd met warm bronwater.De optrekkende nevel geeft het allemaal een onwerkelijk karakter. De gigantische steenblokken van de hoger gelegen ruines vervolmaken het aparte decor van de nevelwitte kalkterrassen. Na een kort verblijf, in verband met de zeer snel optrekkende mist , vertrekken we weer naar onze thuisbasis.

27 oktober
‘s Morgens bezoeken we de markt in Kusadasi. We zien heel veel van het zelfde. Het is onbegrijpelijk dat een ieder zijn bestaan heeft. Ook hier is de sortering op de groente- en fruitmarkt zeer beperkt. De kleding en ledermarkt is voor ons interessanter. Het aanprijzen van alle koopwaar en het indringende leuren komt op ons westerlingen irritant over. Rustig iets bekijken zonder opdringerige kooplui is niet mogelijk. Nadat we een lederen tas en twee portefeuilles kopen (afdingen tot ongeveer de helft!) vertrekken we weer naar de delta van de grote meander. Na de lunch rijden we richting Milete. Milete is een oude ruïnestad van rond het begin van onze jaartelling. Op de ruines zien we o.a. rotsklever,roodborst, roodborsttapuit, zwarte roodstaart, gekraagde roodstaart, rotsduif, winterkoning, koolmees en blauwe rotslijster. Onder de poorten van het theater liggen veel braakballen van vermoedelijk de kerkuil. Na een leuke afwisselende tocht gaan we weer terug naar het hotel

Resumé
Hoewel de "oogst" aan vogels tegenvalt, hebben we het toch buitengewoon goed naar ons zin gehad. De serene rust van de delta’s, de prachtige oude ruines, het schilderachtige platteland en ‘s avonds de gezelligheid van Kusadasi stonden borg voor een onvergetelijke vakantie.

15 juni, 1995

Spanje Ebrodelta en Achterland

Spanje Ebrodelta en Achterland
11 t/m 15 juni 1995

Inleiding
Op uitnodiging van een vriend, ook een vogelaar, ben ik gedurende één week in de gelegenheid geweest de EBRO-delta en het achterland van "Hospitalet de Enfant" de verkennen. Op deze manier ontstond een redelijk beeld van wat de Costa Brava en de Costa Dorada de vogelaar te bieden heeft.

De reis en het verblijf
Vrijdagmorgen 10 juni om 8.45 uur ben ik met een pendelbus van Concordia vertrokken naar Salou. De heenreis ging via de gebruikelijke noord-zuidroute. Helaas was de boeking van een enkele reis niet mogelijk. De retourreis zou n.l. plaatsvinden met mijn gastheer. De aankomst in Salou vond plaats op zaterdagmorgen 4.45 uur!! Ik verbleef in een bungalow van het bungalowpark La Margarita in Hospitalet de'l Enfant. Dit bungalowpark is gelegen op ca. 100 meter van het zeer rustige strand. Tussen het park en het strand was een strook die spaarzaam begroeid is met div. grassen en agaves en zeer geschikt voor b.v. de Kuifleeuwerik en 's avonds de Nachtzwaluw. Het park zelf ligt in een bosrijke omgeving van pinusachtige soorten. De Ebrodelta ligt op ca. 30 autominuten afstand en het achterland waar de bergtochten gemaakt zijn begint direct na het verlaten van het park.

Dag overzichten
De dag overzichten geven een idee van wat men zoal aan vogelsoorten kan verwachten. Het grote voordeel van een goede gids, mijn gastheer!, is zijn bekendheid met de delta en het achterland. E.e.a. bespaarde veel zoekwerk waardoor we echt gericht en systematisch te werk konden gaan.

11 juni.
Eerste dag in Hospitalet de'l Enfant. 's Morgens een eerste verkenning gemaakt in het bungalowpark en de directe omgeving. Op het strand Kuifleeuwerik en landinwaarts o.a. Hop, Grauwe vliegenvanger, Putter, kleine Zwartkop, Zwarte spreeuw en uiteraard veel Huismussen. Er stond een harde aflandige wind met als gevolg veel laagvliegende Gierzwaluwen en Huiszwaluwen foeragerend langs het strand. Dit trok een jagende Boomvalk aan. Aan het eind van de morgen, zuidelijk van het bungalowpark, een droge met keien bezaaide rivierbedding gevolgd. Het landschap is hier ongerept en erg mooi. Te zien waren o.a. kleine Zwartkop, Grauwe vliegenvanger, Gekraagde roodstaart en een Koolmees. 's Middags thuisgebleven om toch enigszins bij te komen van de best wel vermoeiende reis. s 'Avonds langs het park heel veel langstrekkende Audoinsmeeuwen. Volgens een grove schatting zeker meer dan 2000 stuks!! Hoogstwaarschijnlijk is hier sprake van slaaptrek omdat dit tafereel zich iedere avond herhaalde. s'Avonds rond tien uur verschenen er diverse Nachtzwaluwen op het begroeide stuk strand. Heel goed te zien was het onderscheid tussen het mannetje en vrouwtje. De eerste heeft witte stippen op de vleugelpennen en zijkanten van de staart. De roep helaas niet gehoord. Opmerkelijk was dat er regelmatig op vaste plekken een rustpauze werd ingelast van enkele minuten.

12 juni.
Na eerst wat proviand ingeslagen te hebben op de plaatselijke markt zijn we naar het noordelijke gedeelte van de delta gegaan. Rijdend tussen de rijstvelden door,die grootschalig opgezet zijn, veel Koereiger, Kleine zilverreiger, Zwarte spreeuw en Hop. Bij Les Olles op het strand en slik o.a. Dwergstern, Lachstern, Grote stern, Dunbekmeeuw, Geelpootmeeuw en ca. 50 stuks Strandplevieren. De Dunbekmeeuwen fourageerden met enkele Kokmeeuwen op het strand. Opmerkelijk is de slanke bouw, de vrij lange dunne en iets gebogen snavel en de ranke nek. In de duinen Kuifleeuwerik en Graszanger. Heel algemeen op de rijstvelden de Witwangstern met hier en daar een Visdief. Landschappelijk gezien toch wel een mooi gebied. De rijstvelden zien er frisgroen "hollands" uit. s'Middags naar El Canal Vell gereden. Onderweg Ralreiger, Zilverreiger en Purperreiger die zich eenvoudig lieten filmen en kennelijk gewend waren aan het vrij drukke verkeer van auto's en fietsers. Bij El Canal Vell heel veel Krooneenden. Niet verwacht en toch royaal aanwezig ca. 100 stuks Grutto's. Zijn dit overzomeraars of vogels die reeds een broedsel hebben grootgebracht? Ook hier weer veel Dwergstern, nestelende Witwangsterns en enkele Krakeenden en Dodaarsen. In de duinen Graszanger en één Vorkstaartplevier! Leuke dag gehad met interessante waarnemingen.

13 juni.
Vandaag een bezoek gebracht aan het zuidelijke gedeelte van de delta. Landschappelijk gezien de evenknie van het noordelijk gedeelte. Ook hier weer veel grootschalige rijstteelt. Onderweg naar Els Calaixos van Illa de Buda Kleine zilverreiger, Koereiger en Purperreiger. Bij de veerpont (alleen te gebruiken door de plaatselijke bevolking!) langs en in de rietkragen Kleine karekiet, Graszanger, Wilde eend en Waterhoen. In de aangrenzende rijstvelden Purperreiger en Koereiger. In het hoofdkanaal van het irrigatiesysteem, dat uitmondt in een zijarm van de Ebro, veel harders van ca. 30 a 40 cm. Verder geen bijzonderheden. Onderweg naar La Tancada weer de gebruikelijke reigersoorten en veel Witwangstern. Bij La Tancada langs het strand gereden. Op het slikkige strand hier en daar wat Geelpootmeeuwen. Op het drogere schaars begroeide gedeelte veel Kuifleeuwerikken.Op en langs de weg naar het meer o.a. Kleine- en Grote kortteenleeuwerik, Kuifleeuwerik en diverse Hoppen. In het meer zelf drie gewone Futen, Wilde eenden en negen Flamingo's. In de lucht fouragerend langs de randen van het meer Lachstern, Dwergstern en op het slik langs de oever Dunbekmeeuw. Op diverse plaatsen Geelpootmeeuw en Audoinsmeeuw. Overal op de zoutvlakten Kluut, Strandplevier, Grote gele kwikstaart en Tureluur aan de zeekant. Opmerkelijk was dat er verspreidt hier en daar, dus niet in kolonies, nestelende Dwergsterns te zien waren. Op de drogere en kale gedeelten en ook op de weg veel Vorkstaartplevieren, naar schatting 10O stuks. Prachtig en sierlijk in hun vlucht, die er sternachtig uitziet. Vermoedelijk zijn er in de omgeving broedgevallen i.v.m. de voortdurende alarmering. Daarna van La Tancada naar El Poblenau Del Mata gereden. Het meer is slechts op enkele plaatsen te overzien en is enorm uitgestrekt. Op de eilandjes een Kokmeeuwkolonie en in het riet veel Kleine karekiet en Graszanger. In de vaarten in de omgeving van het meer veel Krooneenden met jonge pullen. Voorts veel overvliegende Purperreiger, Kleine zilverreiger, Koereiger en één Woudaap. Onderweg naar Amposta o.a. een Zilverreiger, twee Ralreigers en de andere algemenere reigersoorten.

14 juni.
Vandaag een tocht gemaakt door het binnenland ten noord-westen van de Ebro-delta. De gevolgde route: Hospitalet de 'l Enfant-Vandellos-Tivissa-La Serra d'Almos-Els Guiamets-Els Masroig-El Molar-La Fiquera-La Bisbal-La Palma-Flix-Langs de Ebro via Vinebre-Garcia-Mora la Nova-Tivissa en naar Hospitalet de 'l Enfant.Onderweg veel Roodkopklauwier, Wielewaal, Bijeneter, Merel, Kleine Zwartkop, Europese kanarie en Bergfluiter. Wat minder in aantal o.a. Grote lijster, Houtduif, Tortel, Roodborsttapuit, Groenling en Kneu. Heel leuk was te zien één Bonte vliegenvanger, twee Blonde tapuiten, één Grauwe gors en diverse Theklaleeuwerikken. Onder een overhangende rots twee Rotszwaluwen waarvan de witte puntjes op de staart, in spreidstand, goed te zien was. Op de berghellingen waarop door middel van muurtjes van rotsblokken terrassen waren aangelegd ook nog twee Rode patrijzen. Op de weg een aangereden groene slang van ca. 125 cm lengte gevonden die nog niet dood was welke we maar in de berm geschoven hebben. Het was de moeite waard om eens een ander type landschap te zien dan de Ebro-delta. Als je er rustig de tijd voor neemt, wat gezien de vele haarspeldbochten zeer verstandig is, dan is er onderweg veel te genieten. De soorten en aantallen roofvogels vielen wat tegen. Gezien één Buizerd, één Zwarte wouw, één Boomvalk en één Sperwer wat ons aan de magere kant leek.

15 juni.
Vandaag wederom een bergtocht gemaakt, nu oostelijk van de Ebro. De route was als volgt: Hospitalet de l'Enfant-Mora d'Ebre-Flix-Riba Roja-Estacion Fayon-Pobla de Massluca-de brug over de Matarrana over-Nonaspe-Batea-Candesa-Mora d'Ebre-Hospitalet de'l Enfant.De route bracht ons langs uitgestrekte bergketens bebouwd met olijf en amandelbomen. In de dalen wijngaarden met hier en daar wat kleinschalige akkerbouw. Het gebied is op wat kleine dorpjes na praktisch onbewoond. De zuidhellingen zijn op wat maquiesachtige begroeiing na bijna kaal. De noordhellingen daarentegen zijn begroeid met pinusachtige coniferen. Helaas zijn grote stukken door bosbranden verwoest en heel vogelarm. De hoogtepunten op ornithologisch gebied waren de Scharrelaar, onderweg langs de Ebro, de Blonde tapuiten, de Rotszwaluwen en natuurlijk de Slangearend die heel goed te zien was bovenop een electriciteitsmast. Na het wegvliegen van deze mast was heel goed het kenmerkende patroon van de ondervleugel te zien. Verder nog een Dwergarend waarvan de wit-beige kop, vleugelvoorrand en schouderdekveren van de zelfde kleur als de kop, goed te zien was. Natuurlijk onderweg weer veel Roodkopklauwier, Bijeneter en Huiszwaluw. Heel leuk en goed te zien was een Provencaalse grasmus in de berm van de weg. Een hoogtepunt deze week was de eerste waarneming van een Cirlgors. Bij RibaRoja, Waar het stuwmeer is gelegen, diverse Zwarte wouwen gezien die profiteren van de rijke visstand ter plaatse. Het was weer een leuke tocht die de moeite waard was en van gisteren verschilde omdat er meer hoogvlakten waren met weidse uitzichten.

16 juni.
Vanmorgen wederom een bergtocht gemaakt in de naaste omgeving van Hospitalet de'l Enfant, speciaal om de Grijze gors te zien.Naast wat algemenere soorten zoals de Gier-, Huis- en Rotszwaluw nu ook de Aalpengierzwaluw gezien. Ook vandaag weer een Slangearend die waarschijnlijk een soort baltsvlucht vertoonde. Klapwiekend als een Houtduif, snelstijgend en met rondgebogen vleugels weer dalend. Een prachtig gezicht. Het doel van de laatste tocht, de Grijze gors, liet zich uiteindelijk, toen we de moed al bijna opgegeven hadden toch nog zien. Op een hoogte van ca. 800 meter, bij een kunstmatig aangelegde vijver, waren er drie stuks aanwezig. De voor gorzen kenmerkende buitenste witte of beigekleurige staartpennen waren goed te zien. Gelukkig was ook de opvallende koptekening met de horizontale grijze streping, die prachtig contrasteerde met het bruin-beige heel goed waar te nemen. Voldaan weer terug naar Hospitalet de'l Enfant.
Dagelijks op het bungalowpark
s'Avonds op en rond het bungalowpark diverse leuke soorten gezien zoals o.a. Grauwe vliegenvanger, Hop, Nachtzwaluw, Kuifmees, Europese kanarie, Kleine Zwartkop, duizenden Adoinsmeeuwen op slaaptrek en veel Kuifleeuwerikken.

Resumè
Vanwege de grootschaligheid van het landschap is een auto onmisbaar. Faciliteiten zoals observatiehutten of goede wandelpaden ontbreken nagenoeg, hoewel dat voor de vogels in het algemeen natuurlijk geen gemis is. Observeren, fotograveren of filmen vanuit de auto als men tussen de rijstvelden door rijdt is goed mogelijk. Tijdens de tochten naar de Ebrodelta en de bergen van het achterland in totaal ca. 96 vogelsoorten gezien. Gezien het feit dat de doortrek al afgelopen was, naar ons idee een behoorlijke score. Rest mij tot slot mijn gastheer Dennis de Rond te bedanken voor de kans die hij me bood de omgeving van de Ebrodelta te verkennen. Zonder zijn hulp en ervaring in het gebied zou onnodig veel tijd verloren zijn gegaan.