07 augustus, 2016

Ransuil op de tuintafel

Kort geleden werd ik getipt over de aanwezigheid van in totaal zes Ransuilen op een plek niet ver van mijn huis vandaan. Een Ransuil zien is altijd bijzonder en zeer de moeite waard. Als het lukt om er ook nog een aantal leuke foto's van te maken dan is je dag geslaagd.
De tip krijgen en op onderzoek uitgaan wil niet altijd zeggen dat je ze zomaar kan vinden... De eerste keer sprak ik wel een aantal mensen uit de buurt van de opgegeven plek die ze hadden gehoord en gezien. Dat was hoopgevend. Zoals we weten worden Ransuilen pas actief als het gaat schemeren. Eerlijk gezegd vond ik de omgeving niet uitnodigend vanwege de vele blaffende honden. Het waren geen schoothondjes! Voor mij een reden om daar niet 's nachts rond te gaan kijken. De volgende dag kreeg ik een betere plaatsaanduiding en ben weer gaan zoeken. Helaas heb ik ze toen weer niet gevonden. Wel sprak ik een vriendelijke gastvrije man Hubert van Beckem die ik nog kende van een ontmoeting een aantal jaar geleden. Hij beloofde mij te bellen als de Ransuilen weer werden gezien, wel onder de strikte voorwaarde dat ik de plek niet bekend zou maken. Uiteraard heb ik hem mijn woord gegeven. De volgende dag werd ik gebeld en kreeg de tip dat er een Ransuil vlakbij zijn tuin zat. Uiteraard ben ik na het avondeten spoorslags naar de plek gefietst waar ik door Hubert werd opgevangen en naar de plek van de Ransuil werd gebracht. Helaas was de vogel gevlogen...Totdat we terug lopend naar zijn tuin er ineens twee zagen zitten verscholen in een taxus. Bingo!!
 

Wat later op de avond ben ik nog even terug gegaan en zag plotseling een uil op een tuintafel zitten. Wow wat een waarneming en buitenkans. Helemaal vrijzittend!!!
 



Later zie ik ook nog een tweede exemplaar...

 


Alvast weer bedankt voor het bezoek aan dit Blog en de reacties op mijn vorige Blog


04 augustus, 2016

Vuurgoudhaan

De Vuurgoudhaan lijkt oppervlakkig gezien op de Goudhaan en is iets groter, maar verschilt door de duidelijke witte wenkbrauwstreep met zwarte oogstreep. Ook bij dit vogeltje heeft het vrouwtje gele kruinveertjes en het mannetje oranje. Grijsgroene rug en witte vleugelstreep, de buik is beige van kleur. Het gedrag is ook ongeveer hetzelfde als van de Goudhaan. Wat geldt voor de Goudhaan geldt ook voor de Vuurgoudhaan. Ook zij hebben een voorkeur voor taxushagen en struiken. Ook zij zijn in de wintermaanden talrijker dan in de zomermaanden   omdat de aantallen aangevuld worden met trekvogels uit Scandinavië. Hij heeft een scherpe korte roep, de zang lijkt piepend krijtje. De Vuurgoudhaan is zeldzamer dan de Goudhaan. Hij komt voornamelijk voor in naaldbomen, maar ook wel in loofbos. Zijn voedsel bestaat uit kleine insecten, bladluizen en  spinnetjes. Ze zoeken ze op een behendige manier, vaak ondersteboven hangend in de takken. In de winter hebben ze het erg moeilijk en moet er de hele dag gegeten worden. Veel vogels   leggen dan ook het loodje tijdens lange koude nachten. Het bolvormige nest van spinrag, haar, mos en korstmos wordt  meestal in een naaldboom gemaakt en hangt aan het einde van een tak en is  prachtig geweven. Alleen het vrouwtje broedt de 7 tot 10 eieren uit. Na twee weken zijn de kuikens vlieg vlug. Ze hebben dan nog geen gele of oranje kruin.