15 juni, 1995

Spanje Ebrodelta en Achterland

Spanje Ebrodelta en Achterland
11 t/m 15 juni 1995

Inleiding
Op uitnodiging van een vriend, ook een vogelaar, ben ik gedurende één week in de gelegenheid geweest de EBRO-delta en het achterland van "Hospitalet de Enfant" de verkennen. Op deze manier ontstond een redelijk beeld van wat de Costa Brava en de Costa Dorada de vogelaar te bieden heeft.

De reis en het verblijf
Vrijdagmorgen 10 juni om 8.45 uur ben ik met een pendelbus van Concordia vertrokken naar Salou. De heenreis ging via de gebruikelijke noord-zuidroute. Helaas was de boeking van een enkele reis niet mogelijk. De retourreis zou n.l. plaatsvinden met mijn gastheer. De aankomst in Salou vond plaats op zaterdagmorgen 4.45 uur!! Ik verbleef in een bungalow van het bungalowpark La Margarita in Hospitalet de'l Enfant. Dit bungalowpark is gelegen op ca. 100 meter van het zeer rustige strand. Tussen het park en het strand was een strook die spaarzaam begroeid is met div. grassen en agaves en zeer geschikt voor b.v. de Kuifleeuwerik en 's avonds de Nachtzwaluw. Het park zelf ligt in een bosrijke omgeving van pinusachtige soorten. De Ebrodelta ligt op ca. 30 autominuten afstand en het achterland waar de bergtochten gemaakt zijn begint direct na het verlaten van het park.

Dag overzichten
De dag overzichten geven een idee van wat men zoal aan vogelsoorten kan verwachten. Het grote voordeel van een goede gids, mijn gastheer!, is zijn bekendheid met de delta en het achterland. E.e.a. bespaarde veel zoekwerk waardoor we echt gericht en systematisch te werk konden gaan.

11 juni.
Eerste dag in Hospitalet de'l Enfant. 's Morgens een eerste verkenning gemaakt in het bungalowpark en de directe omgeving. Op het strand Kuifleeuwerik en landinwaarts o.a. Hop, Grauwe vliegenvanger, Putter, kleine Zwartkop, Zwarte spreeuw en uiteraard veel Huismussen. Er stond een harde aflandige wind met als gevolg veel laagvliegende Gierzwaluwen en Huiszwaluwen foeragerend langs het strand. Dit trok een jagende Boomvalk aan. Aan het eind van de morgen, zuidelijk van het bungalowpark, een droge met keien bezaaide rivierbedding gevolgd. Het landschap is hier ongerept en erg mooi. Te zien waren o.a. kleine Zwartkop, Grauwe vliegenvanger, Gekraagde roodstaart en een Koolmees. 's Middags thuisgebleven om toch enigszins bij te komen van de best wel vermoeiende reis. s 'Avonds langs het park heel veel langstrekkende Audoinsmeeuwen. Volgens een grove schatting zeker meer dan 2000 stuks!! Hoogstwaarschijnlijk is hier sprake van slaaptrek omdat dit tafereel zich iedere avond herhaalde. s'Avonds rond tien uur verschenen er diverse Nachtzwaluwen op het begroeide stuk strand. Heel goed te zien was het onderscheid tussen het mannetje en vrouwtje. De eerste heeft witte stippen op de vleugelpennen en zijkanten van de staart. De roep helaas niet gehoord. Opmerkelijk was dat er regelmatig op vaste plekken een rustpauze werd ingelast van enkele minuten.

12 juni.
Na eerst wat proviand ingeslagen te hebben op de plaatselijke markt zijn we naar het noordelijke gedeelte van de delta gegaan. Rijdend tussen de rijstvelden door,die grootschalig opgezet zijn, veel Koereiger, Kleine zilverreiger, Zwarte spreeuw en Hop. Bij Les Olles op het strand en slik o.a. Dwergstern, Lachstern, Grote stern, Dunbekmeeuw, Geelpootmeeuw en ca. 50 stuks Strandplevieren. De Dunbekmeeuwen fourageerden met enkele Kokmeeuwen op het strand. Opmerkelijk is de slanke bouw, de vrij lange dunne en iets gebogen snavel en de ranke nek. In de duinen Kuifleeuwerik en Graszanger. Heel algemeen op de rijstvelden de Witwangstern met hier en daar een Visdief. Landschappelijk gezien toch wel een mooi gebied. De rijstvelden zien er frisgroen "hollands" uit. s'Middags naar El Canal Vell gereden. Onderweg Ralreiger, Zilverreiger en Purperreiger die zich eenvoudig lieten filmen en kennelijk gewend waren aan het vrij drukke verkeer van auto's en fietsers. Bij El Canal Vell heel veel Krooneenden. Niet verwacht en toch royaal aanwezig ca. 100 stuks Grutto's. Zijn dit overzomeraars of vogels die reeds een broedsel hebben grootgebracht? Ook hier weer veel Dwergstern, nestelende Witwangsterns en enkele Krakeenden en Dodaarsen. In de duinen Graszanger en één Vorkstaartplevier! Leuke dag gehad met interessante waarnemingen.

13 juni.
Vandaag een bezoek gebracht aan het zuidelijke gedeelte van de delta. Landschappelijk gezien de evenknie van het noordelijk gedeelte. Ook hier weer veel grootschalige rijstteelt. Onderweg naar Els Calaixos van Illa de Buda Kleine zilverreiger, Koereiger en Purperreiger. Bij de veerpont (alleen te gebruiken door de plaatselijke bevolking!) langs en in de rietkragen Kleine karekiet, Graszanger, Wilde eend en Waterhoen. In de aangrenzende rijstvelden Purperreiger en Koereiger. In het hoofdkanaal van het irrigatiesysteem, dat uitmondt in een zijarm van de Ebro, veel harders van ca. 30 a 40 cm. Verder geen bijzonderheden. Onderweg naar La Tancada weer de gebruikelijke reigersoorten en veel Witwangstern. Bij La Tancada langs het strand gereden. Op het slikkige strand hier en daar wat Geelpootmeeuwen. Op het drogere schaars begroeide gedeelte veel Kuifleeuwerikken.Op en langs de weg naar het meer o.a. Kleine- en Grote kortteenleeuwerik, Kuifleeuwerik en diverse Hoppen. In het meer zelf drie gewone Futen, Wilde eenden en negen Flamingo's. In de lucht fouragerend langs de randen van het meer Lachstern, Dwergstern en op het slik langs de oever Dunbekmeeuw. Op diverse plaatsen Geelpootmeeuw en Audoinsmeeuw. Overal op de zoutvlakten Kluut, Strandplevier, Grote gele kwikstaart en Tureluur aan de zeekant. Opmerkelijk was dat er verspreidt hier en daar, dus niet in kolonies, nestelende Dwergsterns te zien waren. Op de drogere en kale gedeelten en ook op de weg veel Vorkstaartplevieren, naar schatting 10O stuks. Prachtig en sierlijk in hun vlucht, die er sternachtig uitziet. Vermoedelijk zijn er in de omgeving broedgevallen i.v.m. de voortdurende alarmering. Daarna van La Tancada naar El Poblenau Del Mata gereden. Het meer is slechts op enkele plaatsen te overzien en is enorm uitgestrekt. Op de eilandjes een Kokmeeuwkolonie en in het riet veel Kleine karekiet en Graszanger. In de vaarten in de omgeving van het meer veel Krooneenden met jonge pullen. Voorts veel overvliegende Purperreiger, Kleine zilverreiger, Koereiger en één Woudaap. Onderweg naar Amposta o.a. een Zilverreiger, twee Ralreigers en de andere algemenere reigersoorten.

14 juni.
Vandaag een tocht gemaakt door het binnenland ten noord-westen van de Ebro-delta. De gevolgde route: Hospitalet de 'l Enfant-Vandellos-Tivissa-La Serra d'Almos-Els Guiamets-Els Masroig-El Molar-La Fiquera-La Bisbal-La Palma-Flix-Langs de Ebro via Vinebre-Garcia-Mora la Nova-Tivissa en naar Hospitalet de 'l Enfant.Onderweg veel Roodkopklauwier, Wielewaal, Bijeneter, Merel, Kleine Zwartkop, Europese kanarie en Bergfluiter. Wat minder in aantal o.a. Grote lijster, Houtduif, Tortel, Roodborsttapuit, Groenling en Kneu. Heel leuk was te zien één Bonte vliegenvanger, twee Blonde tapuiten, één Grauwe gors en diverse Theklaleeuwerikken. Onder een overhangende rots twee Rotszwaluwen waarvan de witte puntjes op de staart, in spreidstand, goed te zien was. Op de berghellingen waarop door middel van muurtjes van rotsblokken terrassen waren aangelegd ook nog twee Rode patrijzen. Op de weg een aangereden groene slang van ca. 125 cm lengte gevonden die nog niet dood was welke we maar in de berm geschoven hebben. Het was de moeite waard om eens een ander type landschap te zien dan de Ebro-delta. Als je er rustig de tijd voor neemt, wat gezien de vele haarspeldbochten zeer verstandig is, dan is er onderweg veel te genieten. De soorten en aantallen roofvogels vielen wat tegen. Gezien één Buizerd, één Zwarte wouw, één Boomvalk en één Sperwer wat ons aan de magere kant leek.

15 juni.
Vandaag wederom een bergtocht gemaakt, nu oostelijk van de Ebro. De route was als volgt: Hospitalet de l'Enfant-Mora d'Ebre-Flix-Riba Roja-Estacion Fayon-Pobla de Massluca-de brug over de Matarrana over-Nonaspe-Batea-Candesa-Mora d'Ebre-Hospitalet de'l Enfant.De route bracht ons langs uitgestrekte bergketens bebouwd met olijf en amandelbomen. In de dalen wijngaarden met hier en daar wat kleinschalige akkerbouw. Het gebied is op wat kleine dorpjes na praktisch onbewoond. De zuidhellingen zijn op wat maquiesachtige begroeiing na bijna kaal. De noordhellingen daarentegen zijn begroeid met pinusachtige coniferen. Helaas zijn grote stukken door bosbranden verwoest en heel vogelarm. De hoogtepunten op ornithologisch gebied waren de Scharrelaar, onderweg langs de Ebro, de Blonde tapuiten, de Rotszwaluwen en natuurlijk de Slangearend die heel goed te zien was bovenop een electriciteitsmast. Na het wegvliegen van deze mast was heel goed het kenmerkende patroon van de ondervleugel te zien. Verder nog een Dwergarend waarvan de wit-beige kop, vleugelvoorrand en schouderdekveren van de zelfde kleur als de kop, goed te zien was. Natuurlijk onderweg weer veel Roodkopklauwier, Bijeneter en Huiszwaluw. Heel leuk en goed te zien was een Provencaalse grasmus in de berm van de weg. Een hoogtepunt deze week was de eerste waarneming van een Cirlgors. Bij RibaRoja, Waar het stuwmeer is gelegen, diverse Zwarte wouwen gezien die profiteren van de rijke visstand ter plaatse. Het was weer een leuke tocht die de moeite waard was en van gisteren verschilde omdat er meer hoogvlakten waren met weidse uitzichten.

16 juni.
Vanmorgen wederom een bergtocht gemaakt in de naaste omgeving van Hospitalet de'l Enfant, speciaal om de Grijze gors te zien.Naast wat algemenere soorten zoals de Gier-, Huis- en Rotszwaluw nu ook de Aalpengierzwaluw gezien. Ook vandaag weer een Slangearend die waarschijnlijk een soort baltsvlucht vertoonde. Klapwiekend als een Houtduif, snelstijgend en met rondgebogen vleugels weer dalend. Een prachtig gezicht. Het doel van de laatste tocht, de Grijze gors, liet zich uiteindelijk, toen we de moed al bijna opgegeven hadden toch nog zien. Op een hoogte van ca. 800 meter, bij een kunstmatig aangelegde vijver, waren er drie stuks aanwezig. De voor gorzen kenmerkende buitenste witte of beigekleurige staartpennen waren goed te zien. Gelukkig was ook de opvallende koptekening met de horizontale grijze streping, die prachtig contrasteerde met het bruin-beige heel goed waar te nemen. Voldaan weer terug naar Hospitalet de'l Enfant.
Dagelijks op het bungalowpark
s'Avonds op en rond het bungalowpark diverse leuke soorten gezien zoals o.a. Grauwe vliegenvanger, Hop, Nachtzwaluw, Kuifmees, Europese kanarie, Kleine Zwartkop, duizenden Adoinsmeeuwen op slaaptrek en veel Kuifleeuwerikken.

Resumè
Vanwege de grootschaligheid van het landschap is een auto onmisbaar. Faciliteiten zoals observatiehutten of goede wandelpaden ontbreken nagenoeg, hoewel dat voor de vogels in het algemeen natuurlijk geen gemis is. Observeren, fotograveren of filmen vanuit de auto als men tussen de rijstvelden door rijdt is goed mogelijk. Tijdens de tochten naar de Ebrodelta en de bergen van het achterland in totaal ca. 96 vogelsoorten gezien. Gezien het feit dat de doortrek al afgelopen was, naar ons idee een behoorlijke score. Rest mij tot slot mijn gastheer Dennis de Rond te bedanken voor de kans die hij me bood de omgeving van de Ebrodelta te verkennen. Zonder zijn hulp en ervaring in het gebied zou onnodig veel tijd verloren zijn gegaan.




25 mei, 1995

Spanje - Mallorca 18 t/m 25 mei 1995

Inleiding
Vanwege het buitengewoon afwisselende landschap, het heerlijke klimaat, het goede wegennet en de prima accommodaties is Mallorca een zeer geschikte bestemming voor een afwisselende vakantie. Ook vogelaars kunnen dankzij een aantal specialiteiten van het eiland volop aan hun trekken komen. Denk aan de monniksgier, de Eleonora's valk en sardijnse grasmussen. Een groot voordeel is de compactheid van het eiland. Een trip van de zuidkust naar de noordkust is niet langer dan ca. 100 km. Een auto huren is wel een voorwaarde om in een betrekkelijk korte periode zoveel mogelijk gebieden te bezoeken. De voor vogelaars meest geschikte verblijfplaats is aan de noordkant van het eiland omdat daar de beste en meeste gebieden liggen. Met name Puerto Alcudia en Puerto Pollensa hebben qua ligging en infrastructuur voor de vogelaar en eventuele niet-vogelaars de beste mogelijkheden.

De reis en het verblijf
Via Schiphol uit Amsterdam met Transavia zijn we op 17 mei om 18.15 uur vertrokken naar Palma de hoofdstad van Mallorca. Om ca. 20.45 was de aankomst op het vliegveld van Palma. Na de gebruikelijke formaliteiten zijn we rond 21.30 uur met de huurauto vertrokken naar Puerto Alcudia. Na een behoorlijke zoektocht in de stad zelf vonden we eindelijk het besproken hotel. Ons hotel "Alcudia" lag ongeveer 500 meter van het strand centraal in Puerto Alcudia. De faciliteiten op de hotelkamer waren prima verzorgd en het uitzicht op de bergen naar de zuidkant stemde tot tevredenheid. Gelukkig zaten we aan de rustige kant van het hotel en hadden we in tegenstelling tot andere gasten geen last van de elke avond gehouden "karaoke voorstellingen" van de bar "Cheers" aan de westkant van het hotel.

Beschrijving bezochte gebieden
De S'Albufera ligt aan de noordkant tussen Puerto Alcudia en Can Picafort naast de kustweg die beide steden verbind. De S'Abufera is een uitgestrekt moerassengebied goed doorsneden met paden. Er is receptie waar wat summiere informatie voorhanden is. Voorts een toiletgebouw en een tentoonstellingsgebouw met uitgebreide informatie over het natuurleven in de Albufera. De vegetatie bestaat voornamelijk uit riet, pinusachtige bomen en drassige grasvlakten. Enkele leuke soorten hier gezien zijn o.a. eleonora's valk, visarend, purperkoet, witkopeend, zilverreiger, purperreiger, kleine plevier, strandplevier, zilverplevier en krooneend.
De waterwerken van de Depuradora zijn bereikbaar via de kustweg van Puerto Alcudia naar Can Picafort, waar halverwege afgeslagen kan worden richting Sa Pobla. Bij kilometerpaal 9 wederom rechts afslaan en daarna alsmaar rechtdoor rijden tot het eind van de weg. Links ziet u dan het door een groot hekwerk omheinde waterreservoir van de Dupuradora. Aan de zuidwestkant is er een observatiepunt waaruit een groot deel van het gebied te overzien is. Gezien duizenden geelpootmeeuwen, bergeend (heel bijzonder voor Mallorca) en in de omgeving bijeneter, grauwe gors en Iberische ondersoort van de gele kwikstaart.
De oude Salinas, de voormalige zoutpannen liggen ook langs de kustweg van Puerto Alcudia naar Can Picafort en zijn vanaf deze weg goed te overzien. Waarschijnlijk vroeger, toen er geen vegetatie was, veel interesanter dan heden ten dage. Echter op de laatste drassige stukjes moet het interessant zijn voor steltlopers. Tussen de oude salinas en de depuradore ligt een ruig gebied waar o.a. bijeneters voorkomen.
Wie van wandelen houdt en van een fantastisch mooi landschap wil genieten is de Bocquervallei een goede tip. De ingang van de Bocquervallei ligt even buiten Puerto Pollensa en is te bereiken als je door Puerto Pollensa richting Kaap Formentor rijdt en vervolgens bij de supermarkt de Oro Playa parkeert. Het pad dat de bergen in gaat voert naar de ingang van de Bocquervallei. Gezien o.a. rotszwaluw, slechtvalk, raaf, roodborsttapuit en aasgier. Sinds kort is er elk jaar een broedgeval van de aasgier.
Het Cuberreservoir dat gepasserd wordt als je vanaf Puerto Pollensa richting Soller rijdt is een prachtig bergmeer. De kale oevers gaan geleidelijk over in gras en struikvegetatie. Dichter bij de hellingen pinusachtige soorten en wat loofhout. Gezien o.a. visarend, rode wouw, monniksgier, rode rotslijster, duinpieper en roodborsttapuit.
De Salinas de Levante zijn de laatste nog in bedrijf zijnde zoutpannen van Mallorca. Door de regelmatige bevloeiing van omdijkte gebieden een heel interessant gebied voor waadvogels. Gezien o.a. regenwulp, kleine strandloper, krombekstrandloper, tureluur, bijeneter, steltkluut, kluut, kleine plevier en strandplevier.
De weg richting Cabo Salinas, de uiterste zuidpunt van Mallorca voert door een prachtig ruig rotsachtig open terrein afgewisseld met bossen en akkers. Hoewel nergens toegankelijk vanaf de weg goed te overzien. Dit is waarschijnlijk één van de beste plaatsen voor het waarnemen van de griel en rode patrijs. De kust die heel grillig gevormd is, is een prima plaats om de zeevogels te bekijken. Vooral als de vissersboten tussen 11.00 uur en 14.00 uur binnenkomen in de haven van Colonia San Jordi is er een grote kans op zowel de kuhl'- als de grauwe pijlstormvogel.
De noordkant van de havenkom Porto Colom is een prachtig ruig gebied met de zo kenmerkende begroeiing van het middellandse zeegebied. De rotsformaties langs de kust zijn een fantastische ervaring. Gezien o.a. blauwe rotslijster, kuifaalscholver, kuhl's pijlstormvogel en grauwe pijlstormvogel.
Dag overzichten
De beknopte overzichten van dag tot dag geven een beeld wat men zoal kan verwachten en wat er te zien en te beleven is.

18 mei.
De eerste volle dag van ons verblijf op Mallorca hebben we gebruikt om de omgeving van Puerto Alcudia te verkennen. Uiteraard hadden we ons voorbereid en wisten we wat we ongeveer konden verwachten. Na een uitstekend ontbijt in het hotel zijn we vertrokken richting Kaap Formentor. Onderweg, langs de baai van Pollensa, richting Puorto Pollensa gereden onderwijl genietend van het schitterde uitzicht over de baai. Voor ons was ondermeer van belang te weten waar de ingang van de Boquirvallei zich bevond. Eigenlijk is het eenvoudig te vinden, als door Puerto Pollense rijdt, richting Kaap Formentor dan kom je, als je bijna de stad uit bent, aan de linkerkant een grote supermarkt tegen, waar voldoende parkeergelegenheid is. Je bent dan meteen bij de ingang van de Boquirvallei. Even onthouden voor een later tijdstip. Vervolgens zijn we doorgereden naar Kaap Formentor. Bij het uitzichtpunt Mirador halverwege de route genoten van een fabelachtig mooi uitzicht. De steile kliffen gaan hier loodrecht de zee in. Daarna weer op route naar Kaap Formentor. Helaas was de weg om onduidelijke redenen afgesloten, dus rechtsomkeert gemaakt. Weinig vogels gezien waaronder enkele groenlingen en geelpootmeeuwen, echter het landschap is schitterend ondanks de aanwezigheid van talloze loslopende halfverwilderde geiten die ongetwijfeld hun invloed doen gelden op de vegetatie. Rond 11.30 uur zijn we weer terug in Puerto Alcudia en reden daarna door naar het Albufuretamoeras, een van Mallorca's nationale parken. Vlakbij "de Engelsebrug" besloten we te parkeren en daar vandaan te voet verder te gaan. De wandeling van ca. 1,5 km voert langs het kanaal richting receptie. Het autoverkeer dat hier toegestaan is, wordt gemaand, i.v.m. overstekende schildpadden niet harder te rijden dan 20 km per uur! Boven het kanaal pad een groep van ca. 20 Eleonora's valken, de eerste die we zien. Uit latere ervaringen blijkt dat dit de plaats is waar ze in het voorjaar algemeen voorkomen. Soms komt hier de hele eilandpopulatie tezamen. We zien ze jagend op insecten, die ze met hun poten vangen en vervolgens in de vlucht op peuzelen. Als in het najaar, in tegenstelling tot andere vogels, bij hun de broedtijd aanbreekt, wordt overgeschakeld op trekvogels die vooral aan de noordwestkust bij Kaap Formentor oversteken van het vaste land naar Mallorca en dus een makkelijke prooi vormen voor de Eleonora's valken. Langs het kanaal o.a. grote karekiet, graszanger, kleine karekiet, putter en Europese kanarie. Na aanmelding bij de receptie van het park, waarvoor is dit eigenlijk nodig?, eerst naar de westelijk van de receptie gelegen observatiehut "Bishophide 1". Vanuit de observatiehut met uitzicht op het drassige gebied o.a. waargenomen een groepje steltkluten, een gewone kluut, een kleine zilverreiger en ca. twintig geelpootmeeuwen. Vanuit de hier vlakbij gelegen observatiehut "Bishophide 2" een roodborsttapuit. Een prachtig mannetje liet zich vlak voor de hut bewonderen. Hierna zijn we naar de observatiehut "Cimhide" gegaan, waar ca. vijftien steltkluten, ook broedend, kleine- en strandplevieren aanwezig waren. Na een korte wandeling naar de vlakbij de receptie gelegen boerderij, kwamen we bij een heuvel met uitzicht over het gebied en een vlakbij gelegen kleine vijver. Hier heel leuk een groep van ca. 10 witkopeenden waaronder een mannetje in prachtkleed. Heel opvallend bij hem de witte kop en zware schoenbekooievaarachtige lichtblauwe snavel. Vermoedelijk maken ze deel uit van een kweekproject. Allen waren geringd. Vermeldingswaard was hier ook nog een juveniele purperkoet. Na deze korte verkenning van het park zijn we richting uitgang gegaan, onderwijl genietend van de prachtige Eleonora's valken die schitterend te zien waren. Vanaf de parkeerplaats zijn we richting Can Picafort gereden langs de "old salinas" (van de weg af weinig van te zien) naar de waterwerken van Depuradora. Dit omheinde waterreservoir zag er zeer onnatuurlijk uit maar leverde wel duizenden geelpootmeeuwen op. Na deze globale verkenning nog even naar het strand. Morgen naar de beroemde Boquervallei en 's morgensvroeg, maar dan wat "intensiever" weer naar de Albufareta. We hebben er in ieder geval verschrikkelijk veel zin in. De directe omgeving biedt in ieder geval alles wat we gehoopt hebben.
19 mei.
s' Morgensvroeg ,rond 6.30 uur, naar de Albufureta. De hoofdingang bij de "Engelse brug" is nog gesloten, maar dit geldt alleen voor autoverkeer. Naast de hoofdingang, aan de oostkant, is er een doorgang voor fietsers en voetgangers. Auto's worden vanaf 9.00 uur toegelaten. Wandelend langs het kanaal, richting receptie, o.a. kleine- en grote karekiet, kleine zwartkop, putter, groenling en een overvliegende zilverreiger. Na de knik in de weg, halverwege aan de linkerkant, een ralreiger en een purperreiger. Na het passeren van de receptie richting Bishop 1 en 2 gelopen. Helaas is de voor de beide hutten de waterstand erg laag en hier en daar zelfs verdwenen waardoor de ondergrond volledig opgedroogd is. Wat verder weg is er nog wel wat ondiep water aanwezig. Hier steltkluten, één gewone kluut, kleine zilverreigers en geelpootmeeuwen. Ook de kleine plevier en strandplevier lieten zich mooi zien. Hierna richting "Stenen brug". Aan weerszijden hiervan een prachtig uitzicht over het kanaal. Heel eenvoudig was een purperkoet te observeren die zich van mijn aanwezigheid niets aantrok en gewoon doorging met het ordenen van z'n verenpak. Langs de waterkanten diverse oeverlopers en op het eiland aan de zuidkant een drietal krooneenden en een tafeleend. Na genoten te hebben van het ochtendconcert van de grote- en kleine karekiet langs de boerderij met de vijver gewandeld, waarin weer een tiental witkopeenden. Bij "Watkinsonhide een tiental steltkluten, kleine- en strandplevier. In de struiken bij de receptie een kleine zwarkop die zich goed liet zien. Opmerkelijk was dat de Eleonora 'valken nog niet present waren. Kennelijk ontbreekt op dit vroege uur de thermiek en de insecten waarop ze jagen. Na deze heerlijk ochtendwandeling voldaan weer terug naar het hotel voor het ontbijt. Na het ontbijt zijn we vertrokken naar de Boquarvallei. Na geparkeerd te hebben op het opmerkelijk grote parkeerterrein via het slecht geplaveide pad richting boerderij gewandeld. Bij de boerderij moet twee keer een hek opengemaakt worden. Onbekend hiermee werden we door een oud vrouwtje van de boerderij aangespoord zulks te doen onder het uiten van de kreet ariba! Bij elk hek een waakhondje (aan de ketting!).De vallei is schitterend gelegen tussen twee bergkammen in. Het pad voert ons door een nauwe passage tussen enorme rotsblokken door. Een prachtig biotoop voor de rotszwaluw, hier algemeen aanwezig. Halverwege de route is een leuk rustpunt waar reeds enkele Engelse vogelaars aanwezig waren. Aan de westkant van de vallei, hoog langs de bergkammen, scheerden enkele slechtvalken langs. Op zich een leuke waarneming, echter het wachten was op de aasgier, die volgens de aanwezige vogelaars dagelijks klokslag 11.00 uur zou passeren. Ze hadden gelijk. Zonder één vleugelslag passeerde de aasgier zeilend langs de steile bergwanden in noordelijke richting. In deze vallei zou er jaarlijks sprake zijn van een broedgeval. Op een totale populatie van ca. vijf aasgieren op het hele eiland is het toch een leuk succes er één gezien te hebben! Heel duidelijk was de kenmerkende zwarte bandering van de vleugels te zien. Overigens is de vogel verder geheel bruin/beige van kleur. Na rechtsomkeert gemaakt te hebben, terug naar de parkeerplaats, zijn we vervolgens richting Kaap Formentor gegaan. Het uitzicht is wederom adembenemend. De vele haarspeldbochten richting vuurtoren, die op de uiterste punt van de kaap staat, zijn de moeite waard genomen te worden. Na elke bocht ontvouwt zich weer een prachtig panorama. Behalve geelpootmeeuwen en gierzwaluwen onderweg geen vogels gezien. s 'Middags, vanaf ca. 16.00 uur nog even bij het zwembad gezeten, terugdenkend aan een leuke geslaagde dag vol afwisseling.
20 mei.
"s Morgensvroeg weer naar de Albufureta, maar dan via de ingang aan de oostkant, vlakbij de centrale. Ook hier een eenvoudige doorgang naast het hek. De observatiehut "Xislillo hide" ligt hier vlakbij aan de rand van een klein half drooggevallen meertje. Langs het pad er naar toe, een roodkopklauwier en veel roodborsttapuiten. Het laatste stuk naar de hut gaat over een wankel plankier van ca. 100 mtr. lang. Vanuit de observatiehut tientallen meerkoeten en enkele kleine plevieren die zich schitterend lieten filmen. Uiteraard ook hier weer enige steltkluten, die heel algemeen zijn op Mallorca. Na enige commotie onder de meerkoeten landde er plotseling op de paal in het meer een prachtige visarend. Op ca. 50 meter afstand van de observatiehut een unieke kans om hem of haar te filmen. Uit informatie achteraf, bleek dat dit èèn van de favoriete plaatsen is waar men de visarend regelmatig kan waarnemen. Na ongeveer 10 minuten werd de visarend onrustig en nam een dreighouding aan. Een geelpootmeeuw verstoorde de idylle en na enkele stootduiken werd het de visarend te veel en verdween richting centrale. Na deze ochtendwandeling die door de leuke waarneming van de visarend niet meer stuk kon, zijn we naar Palma, de hoofdstad van Mallorca gegaan (altijd rommelmarkt op zaterdag). Na dit bezoek aan Palma zijn we naar Santa Ponsa gegaan. In Santa Ponsa hebben we zo'n 20 jaar geleden onze vakantie doorgebracht. Na wat "nostalgische herinneringen" te hebben opgehaald zijn we richting Soller vertrokken.Soller ligt centraal in de bergketen aan de westkant van het eiland en staat bekend als het gebied waar de monniksgier, nog een specialiteit van het eiland, voorkomt. Het uitzicht onderweg is weer fenomenaal en de vele haarspeldbochten nemen we op de koop toe. Onderweg o.a. vink, nachtegaal, goenling en kneu. Na Soller richting Pollensa langs de hoogste bergen van Mallorca. Bij het Cuberreservoir enkele torenvalken en een visarend. Helaas tevergeefs gezocht naar de monniksgier en rode rotslijster. Ondanks de magere score van vogelsoorten toch een fantastische dag beleefd in het hooggebergte van Mallorca.'s Avonds, we hadden nog steeds zin, zijn we nog even naar de rand van het Albufotetamoeras gegaan. Twee bruine kiekendieven, èèn roodkopklauwier, èèn purperreiger en een grauwe gors lieten zich goed waarnemen. In het kruidenrijke veld bij de centrale veel roodborsttapuiten en kwartels die zich echter niet lieten zien. Het leuke van Mallorca is, als je kijkt naar een dag als vandaag, de grote landschappelijke afwisseling. Naast de vele stranden, klifkusten, moerassen en het droge vlakke binnenland is er het prachtige landschap van het hooggebergte. Gelukkig maken er maar weinig toeristen gebruik van al deze mogelijkheden en is er voor de natuurliefhebber een grote keus aan rustige natuurgebieden.
21 mei
Wederom, net als gisteren, voor het ontbijt, naar Xislillohide. Behalve de roodkopklauwier, de roodborsttapuiten, de kleine plevieren en steltkluten weinig bijzondere waarnemingen. Daarna 's morgens naar de markt in Alcudia en terloops de restanten van de romeinse villa, even buiten de stad, bezocht. Hierbij komt natuurlijk wel de gedachte op hoe de situatie vroeger was, wat het landschap betreft. Het is duidelijk dat er zeker aan de kust ingrijpende veranderingen hebben plaats gevonden. Alle nieuw ontstane badplaatsen, vooral met een vlak achterland, zal de natuur sterk beinvloed hebben. De albufureta is nog maar een schamel restant van het oorspronkelijke landschap. In verband met de bewolkte hemel besloten we weer een tocht te maken, nu naar de oostkant. Via Arta, Cala Millor, St illot ( ruim twintig geleden ons eerste vakantieverblijf op Mallorca!) en Porto Crista naar Porto Colom. Aan de noordkant van de baai, die verhoudingsgewijs een betrekkelijk kleine doorvaart heeft naar de zee, een ruige klifkust. Ik was bijzonder blij met de waarneming van enkele blauwe rotslijsters, die pal langs de zee op insekten foerageerden. De wind die pal uit zee landinwaarts kwam, zorgde ook voor enkele leuke zeevogelwaarnemingen. Duidelijk waarneembaar de kuhlpijlstormvogel en de vale pijlstormvogel, die duidelijk een kleiner formaat heeft. Ook hier enkele langstrekkende kuifaalscholvers. Het landschap aan de zeekant maakt in ieder geval een vrijwel ongeschonden indruk. De beschutte baai van porto colom is wel volledig bebouwd en ornithologisch niet zo interessant, hoewel dikwijls adouinsmeeuwen en diverse sternsoorten waargenomen kunnen worden. Op de terugweg naar alcudia nog een hop en op diverse plaatsen langs de weg een roodkopklauwier, die op Mallorca algemeen.
22 mei.
Vandaag richting kaap Formentor vertrokken om nogmaals bij het uitzichtpunt "El Mul Pas" rond te kijken. Van hier uit een fantastisch uitzicht, vanaf een hoogte van ca. 220 mtr., over de Middellandse zee. Behalve enkele rotszwaluwen, geelpootmeeuwen en natuurlijk de kleine zwartkop verder weinig vogels gezien. Vervolgens terug naar de Boquarvallei. Aan het begin van de wandeling langs de boerderij met de twee "lieve waakhonden" een prachtige raaf. Goed te zien was de massieve kop en de wigvormige staart. De wandeling leverde behalve de gebruikelijke soorten weinig spectaculaire soorten op, maar het uitzicht vooral aan de zeekant is fenomenaal en vergoedde veel van de getrooste inspanning. Onderweg veel vriendelijke engelse vogelaars, waarmee we wat ervaringen uitwisselden. Ook een al twintig jaar in Duitsland wonende belg raakte met ons in gesprek, hoewel ik kan beter zeggen dat het èèn lange monoloog van zijn kant werd. Zijn vrouw, hier kennelijk aan gewend, liep alvast maar door en kon later door hem met moeite teruggevonden worden, zittend langs de zeekust. De boquarvallei is in de trektijd een gerenommeerde plaats voor birdwatching. Waarschijnlijk waren we te laat in het seizoen om hier iets van te merken. De beste tijd is half april. Na terugkomst bij de auto, nog een sardijnse grasmus, een kleine zwartkop met juvenielen en een zeer tamme hop. De fouragerende hop, jagend op insektenlarven ,liet zich heel eenvoudig filmen. Na terugkomst in Alcudia verder een rustige middag gehouden op het strand. Rond 17.00 uur nog even naar het Deapodura waterreservoir. In de omgeving aan de noordkant een twintigtal bijeneters. Hun vrolijke kontaktroep klonk helder over het ruige terrein. Behalve de bijeneters was ook de graszanger te zien zoals overal waar wat ruig grasland aanwezig is. Ook de eentonige zang van de grauwe gors was hier weer te horen. Bij het reservoir weer duizenden geelpootmeeuwen. Wederom tevergeefs gezocht naar sterns en adoinsmeeuwen. Opmerkelijk was een paartje bergeenden, best wel zeldzaam op Mallorca, met jonge pullen. Hoe is het mogelijk met zoveel roofzuchtige meeuwen in de buurt. Terug via de oude zoutpannen van de albufureta. Leuk was de waarneming van juveniele steltkluten, die eigenlijk meteen vanaf de geboorte zelfstandig hun kostje belkaar moeten scharrelen onder toeziend wakend oog van hun ouders. Jammer genoeg is het sedert de overname van de Salinas door het parkbeheer van de Albufureta een stuk minder vogelrijk dan vroeger, toen de zoutpannen nog regelmatig door zeewater werden bevloeid! Na het diner zijn we nog even naar de grotten van sant Marti gegaan.
23 mei
Vandaag gaan we naar de Salinas de Levante. De Salinas gelegen aan de zuid-oostkant van Mallorca zijn grote nog in werking zijnde zoutpannen. Regelmatig worden de omdijkte stukken land met zeewater bevloeid, waarna door verdamping van het zeewater een zoutkorst ontstaat die vervolgens afgeschraapt wordt. Voor de vogels, zeker voor de waadvogels een zeer interessant gebied. De overzichtelijkheid vanaf de toegangkelijke stukken is prima. Vooral aan de zuidkant, vanaf de weg richting Colonia de Sant Jordi zijn er goede mogelijkheden voor het waarnemen van steltlopers. Het terrein is hier goed te overzien. Gezien o.a. krombekstrandlopers, kleine strandlopers, bontbekplevieren, tureluurs en de overal algemeen voorkomende steltkluten. Heel apart en niet verwacht een regenwulp. Ook de iberische ondersoort van de gele kwikstaart was algemeen aanwezig. Een gepensioneerde engelse vogelaar, die twee jaar op het eiland woonde, gaf bereidwillig wat gerichte informatie door omtrent de plekjes in de omgeving. Na een aangenaam verblijf zijn we richting Colonia de Sant Jordi vertrokken. Links van de weg diverse kolonies van bijeneters. Het melodieuze roep was overal te horen. 's Middags naar Cabo Salinas, het meest zuidelijke puntje van Mallorca. De uiterste punt bij de vuurtoren zou het beste zeevogeluitkijkpunt van het eiland zijn. Inderdaad veel passerende pijlstormvogels, die helaas te ver uit de kust bleven om een goede determinatie mogelijk te maken. Het moment dat de vissersboten hier vlak langs de kust terugkeren naar de haven zou een goed moment zijn voor het waarnemen van zeevogels. In de ruigte langs de kust, kortteenleeuwerik, roodkopklauwier en veel grauwe vliegenvangers. Na een heerlijke middag doorgebracht te hebben aan het verlaten strand zijn we teruggereden naar Ses Salinas. Links en rechts van de weg was een ruig terrein met lage begroeiing afgewisseld met kale steenachtige stukken. Een prima terrein voor de griel. Rechts het niet toegankelijke privé terrein van ......Op zich natuurlijk een voortreffelijke wijkplaats voor vogels waar ze echt ongestoord hun gang kunnen gaan. Overvliegend over de weg een griel. Heel goed te zien was de witte vleugeltekening. Een kleine honderd meter verder landend op het schaars begroeide veld. De griel blijft nog steeds een mysterieuze vogel die je echt een kick geeft als je hem ziet. Het starende gele oog, de goed in het landschap camoeflerende kleur, echt een vogel die hier thuis hoort. De rode steenpatrijs, waaronder er èèn met een groepje kuikens was hier redelijk talrijk aanwezig. Uit de auto stappen was iets dat je beter kon laten omdat meteen de wijk genomen werd naar het dichtsbijzijnde struikgewas. Opmerkelijk was verder de aanwezigheid van zomertortels, die hier heel algemeen zijn. Rond 18.30 uur weer terug in het hotel na wederom een geslaagde dag.
24 mei
Vandaag gaan we naar het Cuberreservoir. Wederom zo als de voorafgaande dagen schitterend weer. Tot op heden hebben we nog geen monniksgier gezien. Ik besef dat het vandaag mijn laatste kans is om in deze omgeving de monniksgier te zien. Het Cuberreservoir, bereikbaar vanuit Puorto de Polensa op route richting Soller, ligt op een hoogte van ca. 500 meter en wordt gebruikt voor de opslag van water. Het water is kristalhelder en heeft een prachtige lichtblauwe kleur die je alleen maar in het gebied van de middellandse zee aantreft.
Het plan van vandaag is een rondwandeling te maken rondom het meer. Een wandeling van ca. 3.00 uur en dat is gezien de temperatuur geen eenvoudige opgave.
Vlakbij het beginpunt, bij het parkeerterrein zien we reeds de eerste duinpiepers, een vogelsoort die hier in behoorlijke aantallen voorkomt. Langs de oever van het meer, met uitzondering van groenlingen en kneuen weinig vogels. Wat meer naar de begroeide hellingen aan de voet van de bergen veel nachtegaal, zwartkop en kleine zwartkop. Eindelijk vlakbij de brug aan de zuidkant van het meer, tekent zich tegen de hellingen het siloet af van de monniksgier! Blijkbaar zonder inspanning cirkelt hij langs de bergkammen. Het is een majestueus gezicht in dit schitterende oerlandschap. De drie ornithologische hoogtepunten van Mallorca , de sardijnse grasmus, de eleonora's valk en de monniksgier hebben we nu gezien. Kort na dit moment kwam er ook nog een prachtige rode wouw over en om de zaak compleet zagen we een prachtig mannetje rode rotslijster vanaf een hoogspanningsleiding jagend op insecten. Zelfs m'n partner, hoewel geen vogelaarster, was heel enthousiast om de getoonde kleurenpracht. Voldaan, vanwege een aantal spectaculaire waarnemingen, zijn we weer richting hotel vertrokken. s 'Avonds in gezelschap van enkele Italianen, Duitsers en natuurlijk Nederlanders (die hadden we in onze hele vakantie nog niet gezien!) gekeken naar de finale om de champions-cup tussen Ajax en Inter Milan. Het liep goed af, 1-0 voor Ajax.

25 mei
Een laatste bezoek gebracht aan het natuurreservaat de Albafureta. Ondanks het vroege uur is het toch al behoorlijk druk. Grote groepen schoolkinderen, hand in hand lopend, luid kwebbelend liepen van hut tot hut. Ik kon ze maar ternauwernood voor blijven. Natuurlijk waren ook de Eleonora 'valken weer met enige tientallen present. Jagend boven de rietvelden waar een kakofonie van rietvogelgeluiden opsteeg. O.a. de rietzanger, de kleine- en grote karekiet en de rietgors. Kortom dit is een waar vogelparadijs. Met enige weemoed keer ik terug naar het hotel, wetend dat dit mijn laatste bezoek was. Straks dan vertrekken we naar Palma voor onze vlucht naar Amsterdam.
Ik zal Mallorca nooit vergeten.

Resumé
Mallorca biedt met zijn afwisselende landschap van moerassen, klifkusten en bergen tot ruim boven de 1700 meter, de vogelaar en niet-vogelaar veel mogelijkheden. Een hele goede leidraad was het boekje "Birdwatching guide to Mallorca" van Grahaem Hearl en Jon King. Bijna alle in het boek beschreven gebieden hebben we bezocht, soms kort en soms meerdere keren. Het belangrijkste was dat we een uitstekende bestemming hadden gevonden waar zowel mijn niet vogelende partner als de schrijver van dit verslag het beiden uitstekend naar hun zin hebben gehad. Ik heb er niet naar gestreefd een zo hoog mogelijk aantal verschillende soorten vogels te zien, maar vond het belangrijker eerder te letten op de specialiteiten van het eiland. In dat opzicht ben ik redelijk geslaagd. De ornithologische hoogtepunten:
Eleonora's valk
Monniks- en Aasgier
Sardijnse grasmus
Rode- en blauwe rotslijster
Griel
Rode patrijs
Vale- en Kuhlspijlstormvogel 
Witkopeend
Kwartel
Raaf
Genoemde soorten zijn nieuw voor mij in europa. Kortom een geslaagde vakantie.

21 juli, 1993

Vogels van Aiquamolls del Emporda

Inleiding

Vorig jaar, in juli 1993 heb ik Aiquamolls del Emporda twee keer kort bezocht. Beide bezoeken waren zo goed bevallen, dat ik besloot, als de gelegenheid zich zou voordoen, zeker nog eens terug te keren en dan wat langer het gebied te bezoeken.Van 14 t/m 28 mei was het dan zover. Mijn partner en ik hadden een appartement geboekt in Ampuriabrava. Het appartement lag niet ver van het strand en de Riu Muga, een van de beide rivieren die het zuidelijk gedeelte van het park Aiquamolls de 'l emporda omsluit. De verwachtingen waren hooggespannen. Enkele leuke waarnemingen indertijd waren o.a. Woudaap, Purperreiger, Zilverreiger, Purperkoet, Steltkluut en Strandplevier. Uit de beschikbare informatie bleek dat er in het gebied ca. 400 vogelsoorten waargenomen zijn.Het gebied is voor de oostkust van Spanje, op de trekroute, voor of na de oversteek van de Pyreneeën, een belangrijk tussenstation van vele trekvogels. Ook het broedvogelbestand is zeer interessant en een belangrijk gebied voor vele mediterrane soorten. De biotoop ter plaatse is zeer gevarieerd en bestaat uit moeras, grasland met rondom houtwallen en hogerop het voor de Middellandse zeekust typische maquis landschap.

De reis en het verblijf

Zaterdagmorgen vroeg om 4.00 uur zijn we uit Schiedam vertrokken en via de gebruikelijke noord-zuid route over de Franse tolwegen naar Ampuriabrava gereisd. De route die we gevolgd hebben loopt via Antwerpen, Brussel, Namen, Luxemburg, Lyon naar Perpignan, richting Barcelona. Bij "sortida 3" de tolweg af richting Rosas en ca. 5 km voor Rosas afslaan richting Ampuriabrava. De aankomsttijd in Ampuriabrava was ca. 18.00 uur. De totale afstand Schiedam-Ampuriabrava bedraagd ca. 1410 km en de kosten voor de tolwegen bedroegen v.v. 578 FRF. De weersomstandigheden onderweg waren goed en we ondervonden geen vertragingen of tegenslag.Onderweg drie keer een Rode- en een keer een Zwarte wouw gezien, veel Roeken en bij de Frans/Spaanse grens aan de middellandse zeekant een grote groep Flamingo's. Bij de stopplaatsen onderweg o.a. Vink, Putter, Groenling, Kneu, Huismus en Ringmus. Voor ons verblijf hadden we gekozen voor Ampuriabrava vanwege de centrale ligging t.o.v. het park.We hadden logies geboekt voor 's Xons Playa, een drie-sterrenhotel. Het appartement bestaat uit een royale kamer met aanbouwkeuken, een aparte slaapkamer en een goed ingerichte badkamer.Voor de kampeerders zijn er ook twee goede mogelijkheden, t.w. Alma Nautica (gunstig gelegen!) en Laguna Park.

Ligging en toegang van het park

Het park is verdeeld in twee hoofdgebieden welke van elkaar gescheiden zijn door Ampuriabrava en Castella 'D Empuries" en wat onduidelijke bebouwing en akkers.Het zuidelijk gedeelte bestaat uit grasland gescheiden door houtwallen en meer naar de kust uit moeras dat in de zomer grotendeels opdroogd. De vegetatie bestaat voornamelijk uit gras, riet, lisdodde en hier en daar wat begroeiing met wilg en populier langs de wandelpaden. Er zijn negen zeer comfortabele observatiehutten, allen met een voortreffelijk uitzicht over het gebied. Het noordelijk gedeelte, meer landinwaarts, is droger, heuvelachtiger en hier en daar gelardeerd met grote zwerfkeien en rotsen.Ook hier weer veel grasland met houtwallen, bamboestruiken en kurkeiken. Het lagere gedeelte hiervan heeft een moeras dat door middel van een observatiehut goed te overzien is. De toegang tot het zuidelijk gedeelte van het park, wat ornitologisch gezien het interessantst is, kan via een oversteek bij het strand wadend door de Riu Muga. De door mij aangetroffen diepte bedroeg ongeveer 30 cm en er stond nauwelijks stroming. Op zich is dit alleen aantrekkelijk buiten het broedseizoen omdat dan het strand toegankelijk is. De tweede mogelijkheid en de meest gebruikelijke is de afslag halverwege de weg van Ampuriabrava naar Sant Pere Pescador. E.e.a. staat goed aangegeven. Men komt dan bij de hoofdingang binnen. Normaal gesproken kan doordeweeks gratis en in het weekend voor 200 Pts geparkeerd kan worden. Bij de ingang bevind zich het informatiecentrum. Hier is een kleurenfolder en een routebeschrijving beschikbaar van het park en is het laatste nieuws op ornithologisch gebied omtrent bijzondere waarnemingen verkrijgbaar. De derde en laatste mogelijkheid is vanaf Ampuriabrave richting Sant Pere Pescador te rijden, de tweede afslag richting camping Alma Nautica te nemen en ongeveer halverwege links af te slaan bij de grote droogtorens. Hier is voldoende (gratis) parkeergelegenheid. U bent dan meteen bij het vogelrijkste en goed overzienbare deel van het park de "Del Mata". De enige toegang tot het noordelijk gedeelte van het park is vrij lastig te vinden. Het beste is om vanaf Ampuriabrava richting Rosas te rijden en de eerste afslag linksaf te gaan en daarna nog twee keer linksaf te slaan. Even voorbij een restaurant aan de rechterkant, voor de brug bij het bord met de tekst Aquamolls del Emporda uw auto in de berm parkeren (geen parkeerruimte aanwezig). Vanaf daar te voet het park in. De andere route vanaf Casstello Empuries is volledig onbegaanbaar omdat zeker de helft van het asfalt verdwenen is. 

Dagoverzichten

De beknopte overzichten van dag tot dag geven een beeld wat men zoal kan verwachten en wat er te zien en te beleven is.  14 mei. Na een eerste verkenning 's avonds in Ampuriabrava tijdens de wandeling veel Geelpootmeeuwen, Huiszwaluwen en Gierzwaluwen. Vroeg naar bed om van de best wel vermoeiende reis uit te rusten. Het plan was de volgende morgen vroeg op te staan en de omgeving wat nader te verkennen.

15 mei.

's Morgens rond zeven uur vertrokken en ten noorden van Ampuriabrava rondgekeken. Vlak bij het strand een groepje Huiszwaluwen, die bij een drooggevallen plas klei verzamelden voor de nestbouw. Ook een alarmerende Strandplevier (jammer video-camera nog niet bij me!!). Tussen de akkers en het hooiland door gereden. De voormalige rijstvelden zijn onderling gescheiden door houtwallen met veel zingende Nachtegalen, Cetti's zangers en Putters. Het gebied verder het binnenland in lijkt interessanter. Hoe er te komen moet ik nog even uitzoeken! 's Middags het zuidelijke gedeelte en het voor mij van vorig jaar bekende gedeelte bezocht. Veel kinderen en toeristen, kortom een drukte van belang. Ik neem me voor om voortaan niet later dan tot ca. 10.00 uur in het park te vertoeven en de drukte te vermijden. Deze eerste verkenning van het zuidelijke gebied leverde meteen al enkele leuke waarnemingen op zoals o.a.; Woudaap, Kleine zilverreiger, Grote karekiet, Snor, Witwangstern, Hop, Bijeneter. Gezien de enorme toeloop van vogeltoeristen weinig gefilmd. Later bleek dat het alleen in het weekend zo druk kan zijn. Morgen wel vroeg de veren uit!!

16 mei.

Om ca. 5.30 uur de deur uit gegaan. De parkeergarage van het hotel (wat sjiek toch) was nog afgesloten! Ca. 6.00 uur gearriveerd bij het informatiecentrum van het park. Ik besloot eerst het noordelijke gedeelte van het park te gaan verkennen en naar D'en Turies te wandelen. Onderweg veel Veldleeuwerik, Kuifleeuwerik, Roodborsttapuit, groepje overvliegende Kleine zilverreigers en twee Zilverreigers. Overal foeragerende Bijeneters die hun welluidende roep lieten horen. Het landschap bestaat hier voornamelijk uit grasland met houtwallen waarin veel Nachtegaal en Cetti's zanger.Bij de ruïne Trencat Farmhouse wel veel Huismussen maar helaas niet de in de uitgegeven route beschrijving beloofde "little owl". Onderweg hier en daar Grauwe gors, een lomp ogend vogeltje met een merkwaardig gezang, dat veel weg heeft van een steentje dat je op het ijs gooit en dat snel tikkend, als een aflopende wekker. Bij D'enturies lake hide veel Steltkluten, èèn Kluut, èèn Tureluur èèn Groenpootruiter en veel Wilde eenden. De route via het strand was i.v.m. het broedseizoen afgesloten, dus rechtsomkeert gemaakt en terug naar het informatiecentrum en de hoofdingang. Vanaf 8.00 uur het zuidelijke gedeelte van de route verkend. Onderweg o.a. Grote karekiet, Nachtegaal en Cetti's zanger. Opmerkelijk is dat de Nachtegalen zich niet alleen goed lieten horen maar ook goed te zien waren. Het filmen van een van hen was een koud kunstje. Leuk was boven Dels Roncaires hide een "biddende" IJsvogel te zien en één die pal voor de observatiehut een visje verschalkte. Ter hoogte van Les Daines gelijktijdig opvliegend een Groene specht , een Hop en een Woudaap die zich in het gaas verslikte van de afzetting alvorens er vandoor te gaan. Regelmatig Hoppen gehoord en gezien. Gewandeld tot Caseta La Bomba waar de Bijeneters al behoorlijk actief waren en overal hun melodieuze roep te horen was. Gezien het feit dat ik weer om tien uur in het hotel wilde zijn ben ik ter hoogte van Closa Salabrosa weer terug gegaan. Onderweg naar het hotel nog een Rode patrijs gezien. Gelukkig een levende i.p.v. de talloze opgezette exemplaren die ik later regelmatig in de souvenirs winkels tegenkwam.

17 mei.

Om zeven uur het zuidelijk gedeelte van het park ingetrokken. Bij het informatiecentrum vloog een kleine uil weg uit de hoge populieren aan de overzijde van het grasveld. De volgende keer zal ik wat bedachtzamer het gebied intrekken, zodat wellicht determinatie mogelijk zou zijn. Wederom veel Nachtegaal, Cetti'szanger, Zwartkop en Winterkoning. Bij Les daines Hide een groep van ca. 30 damherten aan de oostkant grazend op het grasland. Aan de westkant Kleine zilverreiger en een Zilverreiger. Net als gisteren weer een Hop bij de voet van een dode wilg. Vermoedelijk een nest. Goed verstopt in de observatiehut ca. een half uur gewacht met de videocamera in aanslag. De Hop liet zich diverse keren zien, maar niet bij de vermoedelijke nestholte. Bij Pallejo Hide veel Grote en Kleine karekieten en een Europese kanarie. Vanuit de hut bij de Del mata rice fields veel Steltkluten, Kleine zilverreigers, Wilde eenden en een Krakeend. Ver weg maar toch goed herkenbaar een Zwarte ibis!! Tussen de Meerkoeten een Purperkoet, goed herkenbaar aan de vuurrode poten en snavel en de paarse bevedering. Overal op insecten jagende Bijeneters. Onderweg terug nog graszanger, Zwartkop, Grauwe gors en drie overvliegende Zilverreigers. 

18 mei.

Wederom om zeven uur aangekomen bij de ingang van het zuidelijk gelegen park. Nevelig en windstil weer. Nu wel denkend aan het kleine uiltje van gisteren, voorzichtig het pad bij de ingang betreden. Gelukkig zat het uiltje, een Steenuil er weer. Langs El Cortelet Meadows zes overvliegende Zwarte ibissen. Ze zijn hier kennelijk algemener dan ik dacht. Bij Estany Del Cortelet twee Pijlstaarten die ik omstreeks deze datum niet verwacht zou hebben. Veel Wilde eenden en Meerkoeten. In het riet veel Grote en Kleine Karekiet. Bij de observatiehut van Les Daines wederom een Hop gezien bij de nestholte zoals gisteren beschreven. Dit keer staat het vast dat er een nest moet zijn. Na enige tijd kwam er een Hop uit de nestholte, die spoorslags verdween. Even later arriveerde er een tweede met een insect die nogal verbaast reageerde omdat zijn of haar partner niet aan aanwezig was. Dit moment leuk vastgelegd op video. Tevreden met het bereikte resultaat besloot ik nu helemaal naar het strand door te lopen. Onderweg Roodborsttapuit, Grauwe gors, Putter, Zwartkop, Europese kanarie een Zilverreiger die opvloog uit een slootje langs het pad. Langs Aquait Del Call Mari diverse Purperreigers opgeschrikt. Hier ook een Buizerd en een Bruine kiekendief. Aan het einde van het pad bij de ingang van de camping een Cetti's zanger gefilmd. Bijna altijd zingt deze vanuit de dekking van dicht struikgewas. Gelukkig was er een open stuk in de begroeiing waardoor filmen mogelijk was. De zang van de Cetti's zanger is zeer doordringend en als je hem dikwijls hoort, kan dit behoorlijk irritant overkomen, zeker als je hem niet ziet! Tevreden over de filmische resultaten weer teruggegaan naar het hotel. De zon was inmiddels doorgebroken. Na de regen van gisteren een verademing. 's Avonds met m'n partner tussen 18.30 en 20.30 uur nog even naar Del Mata gegaan. Prachtig licht schuin opzij. Hier een grote groep van ca. 50 Koereigers , twee Zwarte ibissen, veel Steltkluten, Witwangsterns en een Zwarte stern. Ook vandaag weer een prachtige Purperkoet. Gezellig staan keuvelen met een groepje Engelsen, die zo weggelopen leken uit "Coronation street" Ook was er een duitser uit Beieren met een fantastisch mooie video uitrusting. Om van te smullen! Leuk, dat mensen van verschillende nationaliteiten die vogelen, het zelfde enthousiasme uitstralen. Tussen de middag op weg naar Cadaques in de bergen nog een Roodkopklauwier gezien.

19 mei.

Via het informatiecentrum weer linea recta naar Del mata gegaan. Weer veel Steltkluten waarvan op diverse plaatsen, op kleine verhogingen in het water, nesten te zien waren. Ook waren Witwangstern en Zwarte stern weer aanwezig. Bijzonder was een Ralreiger en zes Zwarte ibissen. Een tweetal Zwarte ibissen was kennelijk met een soort baltsritueel bezig. Een van beide exemplaren voerde met opgeheven vleugels en knikkende kop ronddraaiend om zijn partner een prachtige dans uit waarbij de fantastisch mooie kleuren van de hals en de bevedering van de vleugels in combinatie met het mooie licht schitterend tot zijn recht kwamen. De kleuren zijn vergelijkbaar met die van een druppeltje benzine op water waarbij de meest fantastische kleuren te zien zijn. De andere vier minder kleurrijk waren juvenielen en volkomen onverschillig voor hetgeen er gebeurde. Een overvliegende Bruine kiekendief zorgde voor een enorme consternatie waarbij alles en iedereen op de wieken ging. Pas nu was goed te zien dat er minstens 50 Steltkluten waren. Drie keer een Purperkoet gezien waarvan er èèn op de "Meerkoetenmanier" haar jong voerde met stukjes riet. Het embleem van het park "de Zomertaling" nog steeds niet waargenomen en ook de komende dagen niet gezien! Het was een buitengewoon aangename avond al vergalden de muskieten soms wel het plezier. 

20 mei.

Dit keer 's morgens vroeg via een andere gemakkelijker route naar Del Mata gereden. E.e.a. bespaarde me een fikse wandeling met m'n zware filmuitrusting. Op ca. 100 meter van Del Mata, op weg richting camping Nautica bevind zich een zijingang. De Zwarte ibissen waren er niet maar wel ca. 10 stuks Zilverreigerken, een Kleine zilverreiger en zoals gewoonlijk veel Steltkluten en een Kuifleeuwerik op het pad. In het riet Kleine- en Grote karekiet en Graszanger. De Zilverreigers lieten zich goed filmen. Onderweg terug naar Ampuriabrava aan de linkerkant van de weg, even voor het tankstation, twee Scharrelaars. De in Lars Johnsons boek "Vogels van Europa" beschreven jachttechniek was hier goed te zien. Regelmatig werd vanaf de telefoonbekabeling een duik genomen naar het ca. 10 meter lager gelegen grasveld, waarna de uitgangspositie weer werd ingenomen. Helaas stond ik stil op een redelijk drukke weg wat mij niet in dank werd afgenomen door de Spaanse automobilisten. Zonder Spaans woordenboek was de strekking toch heel duidelijk. Na een zijpaadje te zijn ingeschoten bleek dat bij mijn terugkomst de vogels gevlogen waren. Overigens zag ik nog wel twee Rode patrijzen wegrennen. Tevreden over de waarneming van beide Scharrelaars keerde ik voldaan naar het hotel. Later op de dag onderweg naar het strand veel Putters en een Zwarte roodstaart. "s Middags om ca. 16.00 uur samen met m'n partner naar Estany de Villaut het noordelijke gebied gegaan. Wellicht op een ongunstig tijdstip. Slecht aangegeven op de kleurenfolder van Aiquamolls Del Emporda wisten we na wat gebarentaal, met een bewoner van een vervallen boerderij, de ingang te vinden. Landschappelijk gezien zeker de moeite waard. In het decor van de uitlopers van de Pyreneeën, gelardeerd met grote rotsblokken, ligt daar de laagvlakte die voornamelijk bestaat uit grasland met houtwallen van o.a. bamboe. Het gebied leek geschikt voor tapuiten. Echter alleen de Roodborsttapuit liet zich zien. De wandeling van ca. 1 km. naar de observatiehut leverde o.a. Grauwe gors, Bijeneter, Veldleeuwerik en een prachtig mannetje Grauwe kiekendief op. Het leek me trouwens een paradijs voor botanici vanwege de verschillende biotopen en de verscheidenheid aan begroeiing. Vanuit de hut Koereiger, Kleine zilverreiger, Wilde eend, Waterhoen en ook een viertal Purperkoeten. In de ochtenduren is het gebied misschien nog interessanter.

21 mei.

Deze ochtend weer naar de Delmata. Erg rustig van morgen. Uiteraard weer de gebruikelijke Steltkluten en Wilde eenden. Ook de Purperkoet liet zich weer even zien. Omdat er verder niet veel te zien was besloot ik weer naar Les Daines te gaan met de verwachting de Hop weer te kunnen filmen. Ter plaatse aangekomen bleken de Hoppen zeer actief. het was een komen en gaan van en naar de nestholte. Liggend achter de balustrade van de observatieruimte, spiedend door een kier, leuke opnamen gemaakt. Het gat van de nestholte is maar ternauwernood groot genoeg om de Hop door te laten. Om de vijf minuten kwam er één met een prooi, voornamelijk rupsen en wormen. Voldaan na het maken van deze opnamen nog even naar Closa Salabrossa gegaan. Hier wederom een Pijlstaart , Wilde eenden, Meerkoeten en Waterhoentjes. Verder geen bijzonderheden. 's Avonds nog even naar Del Mata gegaan. Dit keer heb ik me geconcentreerd op het filmen van de Steltkluten. Mooi licht van opzij, dus een goed contrast.Vanavond ca. 12 Witwangsterns en vier Zwarte ibissen gezien. 

22 mei.

's Morgens om ca. 10 uur naar Estany de Villaut gegaan. Prachtig helder weer. Onderweg veel Kuifleeuwerik, Grauwe gors, Koereiger. Opmerkelijk onderweg op het wandelpad een zoetwaterkreeft, die als je te dichtbij kwam, een soort dreighouding aannam. Op de rotsblokken kleine hagedissen en op het pad een tamelijk grote van ca. 25 cm lang., groen met een blauwe kop. In de houtwallen veel Nachtegaal en Cetti's zanger. Overtrekkende Bijeneters en een Hop. Weer een mannetje Grauwe kiekendief, wiekend langs de horizon. Vanuit de observatiehut o.a. Purperkoet, Kleine zilverreiger, Waterhoen en veel Ringmussen. 's Avonds D' en Turies lake Hide bezocht. Somber weer. Onderweg Bijeneter, Kauw, Steltkluut en foeragerende Ooievaars. Op het eiland, gezien vanuit de observatiehut, veel nestelende Steltkluten en een paar Kokmeeuwen en Tureluurs. Rustige avond.

Beschrijving aandachtspunten

Hier onder volgt een chronologisch overzicht van alle in de plattegrond genoemde aandachtspunten. Bij dit overzicht is gebruik gemaakt van de door het informatiecentrum uitgegeven folder aangevuld met eigen waarnemingen en conclusies.

El Cortalet Meadows.

Een weide omgeven door houtwallen die vanaf het pad goed is te overzien. Door begrazing met rundvee en ezels! wordt de begroeiing kort gehouden. De Koereiger is hier door de aanwezigheid van het vee regelmatig te zien. Ook foeragerende Ooievaars, Steltkluten en Hoppen en in de houtwallen de bekende zangers.


Les Gantes

Het uitzicht vanuit deze observatiehut geeft een representatief beeld van de tijdens de trek passerende en overwinterende eendensoorten en Steltkluten. In de zomermaanden droogt het meer volledig op. Tijdens mijn aanwezigheid geen steltlopers en alleen Wilde eenden en Pijlstaarten waargenomen. Vermoedelijk was de doortrek al grotendeels voorbij.


Les Daines

Het uitzicht op het omheinde gedeelte, waar het damhert indertijd geïntroduceerd is, geeft een idee hoe een weide, die geleidelijk aan begroeid raakt met struiken zoals braam, er uit kan gaan zien. Van hieruit prachtige opnamen gemaakt van een nestelende Hop en fouragerende Zilverreigers en Kleine zilverreigers. Aan de ingangszijde mooi uitzicht op het rietland grenzend aan Les Gantes.


Caseta de labomba

Ook deze weide wordt voor begrazing door rundvee en ezels gebruikt en biedt vooral bescherming tegen de soms optredende zuidelijke stormen. Vanuit de observatiehut een mooi uitzicht op de opgeworpen nest wal van Bijeneters. Jammer is dat de ezels klauterend over de nest wal hier en daar nogal voor wat verstoring en beschadiging verantwoordelijk waren. Enige afscherming hiertegen zou wenselijk zijn.


Closa salabrosa

Hier een zoutminnende of zout verdragende vegetatie. Zie de tamarisk bomen rondom. Altijd wel aanwezig Roodborsttapuit, Grauwe gors en Graszanger.


Pallleja

Deze observatiehut biedt een mooi uitzicht over een gebied begroeid met riet en meertjes met brak water. Altijd Bruine kiekendief, Grote- en Kleine karekiet en soms Woudaap aanwezig.


Del mata

Voormalige rijstveld en het laatst bij het park gevoegd. De vegetatie is zich nog steeds aan het ontwikkelen. Ornithologisch gezien het meest interessantste "bereikbare" gedeelte van het park. Gezien o.a. Woudaap, Zwarte ibis, Koereiger, Ralreiger, Kleine zilverreiger en Steltkluut.


Aquait del Gall Mari

Mooi gebied met vanuit de observatiehut goed overzicht van het gebied. Gezien o.a. Purperreiger en Kleine zilverreiger.


Resumè


De mogelijkheden voor de natuurfilmer of fotograaf zijn voortreffelijk vanwege de goede bereikbaarheid, de kleinschaligheid en de uitstekende faciliteiten. Een nadeel is dat het park nogal gekunsteld overkomt en vooral in het weekend zeer druk bezocht wordt.