21 februari, 2018

Witstuitbarmsijs versus Grote Barmsijs

Al weken lang ben ik van plan een keer naar Arnhem te gaan voor de Witstuitbarmsijs. Steeds komt er iets tussen. Vanmorgen samen met Wim Eshuis toch maar de knoop doorgehakt om te gaan. De weersomstandigheden zijn ideaal. Lekker zonnig weer en weinig wind. Tegen de temperatuur kan je je kleden! Vrij eenvoudig vinden we de plek met de onvolprezen "route via google maps". Een groepje vogelaars staat al ter plaatse. Ook zien we meteen de groep Grote Barmsijzen op het prikkeldraad van het hek zitten. Wow dat gaat wel heel erg makkelijk. Het valt niet mee om meteen de Witstuitbarmsijs er uit te halen. Regelmatig vliegen de vogels op vooral als er een auto voorbij rijdt. Gelukkig komen ze steeds weer terug. Er zijn wat takjes bevestigd aan het prikkeldraad waarvan de vogels gretig gebruik maken als ze weer terugkeren. Dat geeft me de gelegenheid wat leuke natuurlijkere opnamen te maken en kan zo het foeilelijke prikkeldraad vermijden. Uiteindelijk vinden we ook de Witstuitbarmsijs (voor ons een lifer). De vogel zien we vooral foerageren tussen de vogels op de grond die op het aangeboden zaad afkomen. Gelukkig gaat hij ook even zitten op een mooie tak met een bloesem...
De Witstuitbarmsijs maakt een lichtgrijze indruk en heeft, zoals er door iemand opgemerkt wordt, geen bruin in het verenkleed!

Waarneming.nl geeft nog wat extra informatie: Witstuitbarmsijzen behoren tot de zangvogels die geografisch het hoogst broeden. Ze broeden en overwinteren in het uiterste noorden van Eurazië, vaak in iets zuidelijker gelegen streken. In sommige winters trekken ze veel verder naar het zuiden en treden invasies op. Bij uitzondering kunnen Witstuitbarmsijzen dan ook in Nederland terecht komen. Voorbeelden van dergelijke invasies zijn die van 1962, 1972, 1988/1989, 1995/1996 en 2005/2006. Tijdens een dergelijke invasie kan de soort ver zuidelijk worden aangetroffen, getuige het feit dat de soort op de Hongaarse en Roemeense zeldzaamhedenlijsten staat. Buiten invasiejaren om is Witstuitbarmsijs uiterst zeldzaam. Het is van belang om goed alle kenmerken te bestuderen bij het aantreffen van een vogel in het veld, omdat gemakkelijk verwarring kan optreden met lichte Grote Barmsijzen.

Witstuitbarmsijs - Hoary Redpoll - Carduelis hornemanni
Witstuitbarmsijs - Hoary Redpoll - Carduelis hornemanni
Witstuitbarmsijs - Hoary Redpoll - Carduelis hornemanni

De Grote Barmsijzen bestaat uit een groep van ca. 20 vogels en zijn gelukkig ook individueel mooi te fotograferen.

Grote Barmsijs - Mealy Redpoll - Carduelis flammea
Grote Barmsijs - Mealy Redpoll - Carduelis flammea
Grote Barmsijs - Mealy Redpoll - Carduelis flammea
Grote Barmsijs - Mealy Redpoll - Carduelis flammea
We hebben er weer een leuke dag gehad met veel voldoening over het resultaat.

Alvast weer bedankt voor het bezoek aan mijn Blog en de reacties op mijn vorige Blog.

20 februari, 2018

Holenduif

Vandaag zag ik vanuit mijn ooghoek een Holenduif over mijn tuin vliegen. Op het laatste moment keerde hij om en ging een stuk verder in een hoge boom zitten. Waarschijnlijk kwam de vogel af op het aangeboden voer en schrok hij van mijn aanwezigheid. Het lukte ondanks de grote afstand toch een redelijke foto te maken.
Holenduiven komen voor in gebieden waar boerderijen, akkers, weilanden en bosschages elkaar afwisselen. Hier vindt de holenduif het meeste van zijn gading. Het nest wordt gemaakt in een holte, maar daartoe kunnen allerlei plekken dienst doen. Hoewel de grootste dichtheden worden gehaald op zandgronden met kleinschalige landbouw, wat onder druk staat, doet de holenduif het opvallend goed. De Holenduif is kleiner dan de houtduif (en zonder witte banen op de bovenvleugels), ongeveer even groot als stadsduif. Holenduiven hebben een blauwgrijs verenkleed met groen glanzende halsvlek. De onder vleugels zijn grijs en de bovenvleugels licht blauwgrijs met twee zwarte strepen, donkere achterrand en vleugelpunt. Hij heeft een brede zwarte eindband aan de staart. Vliegt meer compact en direct dan houtduif.
Het geluid wat hij produceert lijkt op de stadsduif en is een laag en ritmisch gekoer.
Holenduiven zijn zeer schuw en heel moeilijk te fotograferen. 

Gegevens ontleent aan Vogelbescherming.nl


10 februari, 2018

Vechtende Houtduiven

Alweer een blog over houtduiven vraag je je misschien af? Dit na mijn blog van 6 januari j.l.. Vandaag werd ik door mijn echtgenote Ria attent gemaakt op een koppel Houtduiven die aan het vechten waren in onze tuin. Ik zat op dat moment aan de keukentafel de ochtendkrant te lezen. Uiteraard ben ik altijd geïnteresseerd in het gedrag van vogels en ging meteen even voor het raam kijken. Het ging er stevig aan toe!! Vlug ging ik naar boven en kon vanuit mijn slaapkamerraam nog net een aantal opnamen maken. De vogels beukten op elkaar in met hun vleugels en probeerden elkaar op de kop te tikken. Ook werd er regelmatig eentje besprongen die zich daarna probeerde weer vrij te knokken. Uiteindelijk werd het gevecht beslist toen er eentje het hazenpad nam. Goed te zien op de foto was het feit dat de verliezende houtduif meer getekend was door de strijd dan de andere.
 

Alvast weer bedankt voor het bezoek aan dit Blog en de reacties op mijn vorige Blog.