Outdoor Photography

01 augustus, 2016

Halsbandparkiet

Halsbandparkieten zijn knalgroene en zeer luidruchtige vogels, afkomstig uit India en Centraal-Afrika. Het gaat in Nederland oorspronkelijk om ontsnapte en losgelaten kooivogels die verwilderd zijn en populaties hebben gevormd. Ze zijn heldergroen met donkere slagpennen. Mannetjes hebben daarnaast ook een zwarte kin- en keelvlek en een zwarte lijn over de hals lopen die uitloopt in een oranjeroze halsband op het achterhoofd. De snavel is zeer kort en scherp omlaag gebogen (kleine papegaaiensnavel). Bij niet iedereen zijn ze even geliefd. Vooral hun luidruchtige gedrag en hun onontkoombare aanwezigheid maakt ze bij sommige mensen impopulair. Toch zijn ze niet meer weg te denken en moeten we accepteren dat ze er zijn. Het zijn tenslotte toch hele mooie exotisch aandoende vogels. Halsbandparkieten zijn holenbroeders, die ook in nestkasten broeden. Concurrentie met kauwtjes, spechten en uilen om beschikbare broedholten lijkt slechts in geringe mate te spelen. Ze broeden ook in natuurlijke holen in oude platanen of andere loofbomen, maar ook in spechten holen. Het broedsucces lijkt vrij laag. Ze broeden tussen januari en juni in los kolonieverband en hebben maar 1 legsel per jaar met 3 of 4 eieren (soms 6). De broedduur bedraagt 22-24 dagen. De jongen zitten 49-50 dagen op het nest. Dat dit voldoende is om de soort in stand te houden blijkt wel uit het feit dat ze zeer succesvol toenemen omdat er niet zoveel natuurlijke vijanden zijn te vinden in de omgeving waar ze in Nederland voorkomen. Ze slapen in de winter in grote groepen op vaste slaapplaatsen. Je kan ze dan in de namiddag in groepen langs zien komen waarbij ze vaak laagvliegend en op grote snelheid langskomen. Ze komen graag voor in stadsparken, tuinen en in ons geval in volkstuincomplexen. De halsbandparkiet is in Nederland voor een zeer belangrijk deel afhankelijk van bij voedering, zonder die hulp zouden halsbandparkieten de voedselschaarste in de winter niet overleven. Daarom komen zij buiten de stedelijke gebieden niet veel voor. Het voedsel bestaat uit zaden, vruchten en vooral pinda's.

Halsbandparkiet . Psittacula krameri

Ben van den Broek

Al van kinds af aan voel ik me aangetrokken tot de natuur en vogels in het bijzonder. Vogels geven je een gevoel van vrijheid, prikkelen je fantasie en scherpen je zintuigen. Natuurlijk zijn er meer onderwerpen die het waard zijn om gefotografeerd te worden. Daarom zijn er ook andere thema's toegevoegd uit de natuur, zoals insecten, amfibieën en zoogdieren. Een andere passie is het schilderen (met acrylverf) van vogels en dieren met een expressionistische inslag. Mijn inspiratiebron hiervoor zijn m'n eigen foto's.

Grote Bonte Specht

De Grote bonte specht heeft een zwart-wit verenkleed en een opvallende witte schoudervlek. Zijn anaalstreek is rood en de flanken zijn zwart. Zijn bovenkop is zwart, hierbij heeft het mannetje een rode nekvlek en vrouwtje niet. Juveniele spechten hebben een rood petje. De Grote bonte specht komt overal in Nederland voor waar bos of park te vinden is. Hij broedt in bossen, parken, tuinen en bosschages. Het is vooral een standvogel die het gehele jaar in zijn eigen gebied blijft, maar maakt in de winter soms invasie-achtige trekbewegingen van Noord-Europa naar West- en Midden-Europa. In de winter kunnen ze wel gaan zwerven en een groter gebied gebruiken op zoek naar voedsel. Bij die omzwervingen komen ze ook regelmatig in tuinen terecht. Een Grote bonte specht in uw tuin zien is best wel bijzonder. Ze zijn normaal gesproken zeer schuw en alleen als u zich goed kunt verstoppen in uw gecamoufleerde schuilplek komen ze zeker naar uw tuin. Gelukkig zijn er ook uitzonderingen op de regel en lukte het me heel makkelijk de Grote bonte specht van deze foto zonder camouflage zittend voor mijn tuinhuisje te fotograferen! Grote bonte spechten zullen niet snel in een achtertuin tot broeden komen, maar bij een grote bosrijke tuin heeft kan het natuurlijk wel voorkomen. Hij hakt ieder jaar een nieuw broedhol. Voor het uithakken van het hol wordt zacht hout of een rottende plek uitgezocht. Ze zijn wel op hun rust gesteld en in de omgeving moeten voldoende oude bomen voorkomen waarin ze hun basisvoedsel in de vorm van insecten kunnen vinden. Normaal gesproken zijn echte insecteneters die het niet kunnen laten zo af en toe ook een jong vogeltje te verschalken!