Het verhaal van de Turkse tortel is echt een successtory. Tot 1900 kwam de soort alleen voor in Turkije maar heeft zich daarna sterk uitgebreid in westelijke richting. In 1949 werd het eerste broedgeval in Nederland vastgesteld bij Oldebroek in Gelderland. Nu komen ze voor in geheel West-Europa met uitzondering van IJsland en Noord- Scandinavië. De Turkse tortel kan zich snel voortplanten en 5 broedsels per jaar grootbrengen. Zelfs de jongen uit het eerste legsel nemen in hetzelfde jaar al weer deel aan de voortplanting. Het zijn dus echte “tortelduifjes”. Bij de duiven is het gebruikelijk dat er per legsel twee eieren worden gelegd. Dankzij de duivenmelk die in de crop geproduceerd wordt lukt het ze heel vaak de jongen groot te brengen. Zo heb je natuurlijk wel een supersnelle voortplanting! Turkse tortels zie je nu overal in parken en tuinen.Je kan stellen dat de Turkse Tortel aan aanwinst is voor onze avifauna, te meer omdat ze volledig op eigen kracht naar Nederland zijn gekomen Broeden doen ze graag in coniferen of klimop waarin ze hun nest goed kunnen verbergen. De Turkse tortel is een cultuurvolger en maakt graag gebruik van de mogelijkheden die de mens ze biedt. Vooral waar sprake is van graanoverslag of opslag van veevoer vindt je de Turkse tortel om een graantje mee te pikken. Dat ze daarbij niet schuw zijn zal niemand verbazen. Het geluid dat de Turkse tortel maakt lijkt op het geluid van de Houtduif. De Turkse tortel zegt: "Ik groet u" en de Houtduif zegt: "Ik groet u zoet.
