De havenpieren
van Scheveningen leveren vaak een verassing op. Zo ook vorige week toen er een
Kuifaalscholver werd gemeld op www.Waarneming.nl.
Uiteraard was ik van de partij en wilde deze Kuifaalscholver heel graag zien. Tijdens
mijn zoektocht op de zuiderpier dook rechts van mij een Aalscholver op met een
klein visje in zijn bek. Zou dit hem zijn! Wat op viel was de slanke kop en de
naar verhouding dunne snavel op. Ook de witte keelvlek en de volledig gele
snavel wijken af van een gewone Aalscholver. Dit kon niets anders zijn dan de Kuifaalscholver!
Snel bracht ik de fotospullen in gereedheid. Wat zal ik doen, digiscopen (een
pocketcamera in combinatie met een telescoop) of met mijn dslr-camera aan de
slag. Ik koos voor het laatste. Een bewegend object is in het laatste geval
makkelijker te volgen. De vogel was intussen heel energiek aan het vissen en
had kleine pauze momenten tussen het duiken door. Hier moest ik het van hebben.
Om de 3 a
4 minuten kwam de Kuifaalscholver met een visje boven en was heel succesvol. Al
moet wel gezegd worden dat er wel hard voor gewerkt moet worden! Na ca. een
half uur leek de vogel verzadigd, bleef aan de oppervlakte en zwom ondertussen
verder van de pier af. Nu werd het tijd voor een grondige poets- en wasbeurt.
Aalscholvers, dus ook de Kuifaalscholvers missen de vetklier die eenden wel
bezitten. Hiermee maken eenden hun verenpak waterafstotend. Het nadeel is dan
weer dat duiken wat moeizamer gaat. Elk voordeel heeft zijn nadeel. Kuifaalscholvers
zijn typische zeevogels en komen in Europa voornamelijk langs de noordelijke
rotskusten van de Atlantische oceaan voor. Ook in de Middellandse zee kan je ze
aantreffen. In de wintermaanden gaan ze zwerven en komen dan ook in kleine
aantallen in de Noordzee voor. De Kuifaalscholver is kleiner en slanker dan de gewone
Aalscholver. De volwassen exemplaren zijn zwart tot donkergroen. De juveniele
(jonge) exemplaren zijn donkerbruin waarbij het wit op de borst ontbreekt.
Verder heeft de volwassen vogel een kuif. Vandaar de naamgeving. Een ander
verschil ten opzichte van de Aalscholver is de dunne snavel in de vorm van een
potlood en de witte keelvlek. De Kuifaalscholver is een typische kolonievogel
en broedt in grote aantallen op rotskusten waarbij richels en holen worden
benut voor hun nesten. Het nest wordt gemaakt van zeewier, visresten en alle
andere afvalzaken die we helaas in de zee aantreffen. De Kuifaalscholver is een
echte viseter en jaagt op sprot, sardine, lodde, jonge haring, kleine kabeljauw en zandspiering.
Ook een kreeftachtige wordt niet versmaad. Gelukkig ben ik niet voor niets naar
Scheveningen gegaan en kon deze prachtige waarneming doen.
02 december, 2009
De Kuifaalscholver
Al van kinds af aan voel ik me aangetrokken tot de natuur en vogels in het bijzonder. Vogels geven je een gevoel van vrijheid, prikkelen je fantasie en scherpen je zintuigen. Natuurlijk zijn er meer onderwerpen die het waard zijn om gefotografeerd te worden. Daarom zijn er ook andere thema's toegevoegd uit de natuur, zoals insecten, amfibieën en zoogdieren. Een andere passie is het schilderen (met acrylverf) van vogels en dieren met een expressionistische inslag. Mijn inspiratiebron hiervoor zijn m'n eigen foto's.
02 oktober, 2009
De Turkse tortel een successtory
Natuur in onze omgeving
Publicatie in MAASSTAD weekbladen 10-2009
Publicatie in MAASSTAD weekbladen 10-2009
Het verhaal van de Turkse tortel is echt een
successtory. Tot 1900 kwam de soort alleen voor in Turkije maar heeft zich daarna sterk uitgebreid in westelijke richting. In 1949 werd het eerste broedgeval in Nederland vastgesteld bij Oldebroek in Gelderland. Nu komen ze voor in geheel west Europa met uitzondering van IJsland en noord Scandinavië. De Turkse tortel kan zich opmerkelijk snel voortplanten en wel 5 broedsels per jaar grootbrengen. Zelfs de jongen uit het eerste legsel nemen in hetzelfde jaar al weer deel aan de voortplanting en brengen ook weer zelf een nest groot. Het zijn dus echte “tortelduifjes”. Bij de duiven en dus ook bij de Turkse tortels is het gebruikelijk dat er per legsel twee eieren worden gelegd. Dankzij de duivenmelk lukt het ze heel vaak de jongen groot te brengen. Op deze manier heb je natuurlijk wel een supersnelle voortplanting! Turkse tortels zie je nu bijna overal in parken en tuinen. Broeden doen ze graag in coniferen of klimop waarin ze hun nest goed kunnen verbergen. De Turkse tortel is een cultuurvolger en maakt graag gebruik van de mogelijkheden die de mens ze biedt. Vooral waar sprake is van graanoverslag of opslag van veevoer vindt je de Turkse tortel om een graantje mee te pikken. Dat ze daarbij niet schuw zijn zal niemand verwonderen. Naast de Turkse tortel komen in Nederland nog een aantal duivensoorten voor zoals de Houtduif (de grootste van het Stel), de Holenduif (zeer schuw) en de Zomertortel (de mooiste en elegantste). Het geluid dat de Turkse tortel maakt lijkt op het geluid van de Houtduif. De Turkse Tortel zegt: "Ik groet u" en de Houtduif zegt: "Ik groet u zoet lief”. Een ezelsbruggetje is altijd handig als je vogelgeluiden wilt herkennen en onthouden! Je kan zeker stellen dat de Turkse Tortel aan aanwinst is voor onze avifauna, te meer omdat ze volledig op eigen kracht naar Nederland zijn gekomen. Dat geldt niet voor b.v. de Nijlgans en de Halsbandparkiet. Onder biologen nogal omstreden omdat ze het biologisch evenwicht zouden verstoren!
Al van kinds af aan voel ik me aangetrokken tot de natuur en vogels in het bijzonder. Vogels geven je een gevoel van vrijheid, prikkelen je fantasie en scherpen je zintuigen. Natuurlijk zijn er meer onderwerpen die het waard zijn om gefotografeerd te worden. Daarom zijn er ook andere thema's toegevoegd uit de natuur, zoals insecten, amfibieën en zoogdieren. Een andere passie is het schilderen (met acrylverf) van vogels en dieren met een expressionistische inslag. Mijn inspiratiebron hiervoor zijn m'n eigen foto's.
De Inktviszwam
Natuur in onze omgeving
Publicatie in MAASSTAD weekbladen 10-2009
Publicatie in MAASSTAD weekbladen 10-2009
Adri de Groot geeft dagelijks een elektronische
krant uit met veel beeldmateriaal en achtergrondinformatie van de natuur in zijn omgeving (Benthuizen). Het is zeer de moeite waard om je hier gratis op te abonneren (zie www.vogeldagboek.nl ). Vorige week werden foto’s getoond van o.a. een Inktviszwam die gefotografeerd is in de heemtuin van Capelle a/d IJssel (zie www.heemtuin-capelle.nl.). Nu weet ik helemaal niets van paddenstoelen, echter deze exotische verschijning heeft me zeer geïnspireerd om hier meer van te weten te komen. Gelukkig lukte het me er eentje te vinden en er een foto van te maken. De Inktviszwam is een van de vele paddenstoelensoorten die in ons land kunnen voorkomen. Volgens schattingen zijn er alleen al in Nederland ca. 4000 soorten waargenomen! Volgens de kenners is het vaak heel moeilijk om de soorten uit elkaar te houden en is in de helft van de gevallen een microscoop en specialistische literatuur nodig om ze op naam te kunnen brengen. Gelukkig geldt dit niet voor de Inktviszwam. Deze zwam komt oorspronkelijk voor in Australië en is waarschijnlijk in de eerste wereldoorlog meegekomen met de Australische troepen die destijds meevochten met de geallieerden in Europa. De eerste waarneming in Europa dateert van 1921. Voor het eerst is de Inktviszwam in Nederland in Drenthe verschenen. Ze komen voor op plaatsen waar veel houtsnippers worden gebruikt. Bijvoorbeeld op paden in bossen en parken. Ze verspreiden een vieze kadaverlucht. Ik moet bekennen dat ik er niet aan heb geroken! Dat ze hierbij aasvliegen aantrekken zal duidelijk zijn. Door deze vliegen kunnen de sporen verspreidt worden. De 4 tot 6 armen kunnen ongeveer 4 tot 7cm lang worden en groeien uit een centrale bol die het duivelsei wordt genoemd. Paddenstoelen kijken en fotograferen is een hele leuke bezigheid en ik betrap mezelf er op dat ik in de natuur op dit moment meer naar beneden kijk dan omhoog!
Al van kinds af aan voel ik me aangetrokken tot de natuur en vogels in het bijzonder. Vogels geven je een gevoel van vrijheid, prikkelen je fantasie en scherpen je zintuigen. Natuurlijk zijn er meer onderwerpen die het waard zijn om gefotografeerd te worden. Daarom zijn er ook andere thema's toegevoegd uit de natuur, zoals insecten, amfibieën en zoogdieren. Een andere passie is het schilderen (met acrylverf) van vogels en dieren met een expressionistische inslag. Mijn inspiratiebron hiervoor zijn m'n eigen foto's.
Abonneren op:
Posts (Atom)