01 september, 2024

Rüppell's Gier   Gyps rueppelli

De Rüppell’s Gier hoort eigenlijk niet thuis in dit boekje. In dit geval was er sprake van een ontsnapte vogel. Op 14 april 2023 werd de vogel op diverse plekken gemeld. Er ontspon zich een flinke discussie op de sociale media of de vogel wel een wilde oorsprong had. Uiteindelijk werd bekend dat de vogel was ontsnapt uit Diergaarde Blijdorp. Dat de vogel er voor koos een tussenlanding te maken op het dak van een boerderij ter hoogte van de Joppelaan, bijna op een steenworp afstand van mijn huis is voor mij als fotograaf een geluk. Mijn buurmeisje Fleur kwam aanbellen om me te waarschuwen dat deze bijzondere vogel op deze plek was geland. Uiteraard ging ik terstond even kijken en kon nog wat leuke opnamen maken voordat de vogel opvloog en in noordelijk richting uit beeld verdween. De Rüppell's Gier is een grote vogel die behoort tot de familie van de gieren. Het is een van de hoogst vliegende vogels ter wereld, met een recordhoogte van meer dan 11.000 meter boven zeeniveau. Deze Gieren voeden zich voornamelijk met aas, maar ze jagen ook op kleine dieren zoals hagedissen, knaagdieren en vogels. Ze zijn te vinden in grote delen van Afrika, voornamelijk in droge en bergachtige gebieden.


 

Bosrietzanger Acrocephalus palustris

Een van de laatste zomervogels die in Nederland arriveert, is de Bosrietzanger. Deze vogel komt pas vanaf half mei binnen uit zijn overwinteringsgebieden in Oost-Afrika en blijft tot diep in juni komen. Je kunt de Bosrietzanger vooral vinden in ruige gebieden en droge rietkragen met veel brandnetels en wilgenroosjes. De Bosrietzanger lijkt uiterlijk sterk op de kleine karekiet, maar is te onderscheiden op basis van zijn gevarieerde imitatiezang en habitat. Van dichtbij kun je subtiele verschillen zien, zoals een kortere, dikkere snavel, een iets meer grijsgroene tint in het bruin, iets gelere flanken, een iets rondere kopvorm en soms licht geelroze poten (in tegenstelling tot de grijze poten van de kleine karekiet). Er is geen verschil tussen het mannetje en vrouwtje. De Bosrietzanger heeft ongeveer het hoogste broedsucces van alle zangvogels, namelijk 65%. Uit onderzoek is gebleken dat Bosrietzangers veel Afrikaanse vogelsoorten imiteren, waarvan ze de zang hebben opgepikt tijdens hun eerste overwintering in Afrika. Deze vogel komt overal in de directe omgeving van de Poldervaart voor.





Dodaars Tachybaptus ruficollis

De Dodaars, een kleine watervogel behorend tot de familie van de futen, heeft een kenmerkend uiterlijk. Zijn bruinrode kop met zwarte pet en witte bles bij de snavelbasis maken hem gemakkelijk te herkennen. Het lichaam van de Dodaars is bruingrijs van kleur en past perfect bij zijn leefomgeving. Deze watervogel is voornamelijk te vinden in ondiepe, stilstaande wateren zoals vijvers, moerassen en meren, waar hij jaagt op kleine visjes, insectenlarven en kikkers. Tijdens het broedseizoen bouwt het mannetje van de Dodaars een drijvend nest van plantenresten op het water, waar het vrouwtje 4-6 eieren legt. Beide ouders broeden de eieren uit en zorgen voor de kuikens totdat ze oud genoeg zijn om zelfstandig te zwemmen en voedsel te vinden. De Dodaars staat bekend als een vrij schuwe vogel die zich vaak verstopt tussen de waterplanten om te rusten of te broeden. De vlucht van de Dodaars is opmerkelijk omdat hij vaak een korte aanloop neemt op het water en dan met een snelle vleugelslag opstijgt. Soms overwinteren deze vogels op of in de omgeving van de Poldervaart.





Kleine Karekiet Acrocephalus scirpaceus

De Kleine Karekiet is een echte moerasbewoner met een opvallende, krassende en staccato zang, waarbij altijd een "krr-krr-kiet-kiet-kiet"-achtige strofe te horen is. Deze trekvogel vliegt in de winter naar Afrika en keert terug naar zijn broedgebieden in Europa vanaf eind april en begin mei. Ze zijn te vinden in moerassen, rietvelden en andere natte gebieden waar ze zich kunnen verschuilen en nesten kunnen bouwen. Het nest van de Kleine Karekiet is gemaakt van rietstengels en ander plantenmateriaal en is bevestigd aan stengels in het rietveld. De Kleine Karekiet staat bekend om zijn luide en karakteristieke zang, die bestaat uit verschillende herhaalde tonen en melodielijnen. Hun zang is vaak te horen in de vroege ochtend en late avond, wanneer ze op zoek zijn naar een partner of hun territorium willen afbakenen. Ze voeden zich voornamelijk met insecten, zoals muggen, vliegen en libellen, die ze zoeken tussen de bladeren en stengels van het riet en andere planten. Hun dieet kan ook aangevuld worden met spinnen en kleine ongewervelden. Hoewel de Kleine Karekiet niet bedreigd wordt, is hun aantal de laatste jaren wel afgenomen. Dit kan te wijten zijn aan veranderingen in hun habitat, zoals de afname van geschikte nestplaatsen en voedselbronnen. Overal langs de Poldervaart waar rietranden zijn te vinden komt de Kleine Karekiet veelvuldig voor.




Waterhoen  Gallinula chloropus

Een Waterhoen is een vogelsoort die behoort tot de familie van rallen. Het is een zwarte vogel met een opvallende snavel met een de rode bles en gele punt. De zijkant is voor zien van een rommelige witte flankstreep en de onderzijde van de staart is wit. De poten zijn groen. Het Waterhoen  is een vogelsoort die behoort tot de familie van de rallen. Hij leeft voornamelijk in moerassen, vijvers en andere waterrijke gebieden. Het dieet van het Waterhoen  bestaat voornamelijk uit planten, insecten en kleine visjes. Het Waterhoen  is een sociaal dier en leeft vaak in groepen. Het is een jaarlijkse broedvogel in Nederland en legt meestal 6-10 eieren per legsel. De kuikens zijn nestvlieders en kunnen al snel na het uitkomen zwemmen en duiken. Het Waterhoen  heeft een groot verspreidingsgebied en komt overal voor in Europa. Het is een algemene vogelsoort die niet bedreigd wordt en vaak te zien is in parken en tuinen bij waterpartijen. Ook in de omgeving van de Poldervaart in behoorlijke aantallen te zien. Het Waterhoen  heeft een opvallende en luide roep die vaak te horen is bij het water. Deze roep lijkt op een schel gekrijs en wordt vaak gebruikt om territorium af te bakenen en te communiceren met andere Waterhoen en. Bovendien hebben Waterhoen en een interessante manier van voortbewegen, waarbij ze hun poten afwisselend naar achteren en naar voren bewegen terwijl ze op het water drijven. Hoewel Waterhoen en vaak worden gezien als zwakke vliegers, zijn ze toch in staat om korte afstanden te vliegen en doen ze dit vaak als ze gestoord worden. 



Rietzanger Acrocephalus schoenobaenus

De Rietzanger is een vogel van rietlanden en andere oevervegetaties en bouwt zijn nest meestal in landriet. Zijn ideale leefomgeving bestaat uit een combinatie van jong en overjarig riet en een dichte, deels hoog opschietende kruidenlaag. De Rietzanger is een kleine zangvogel die in de zomermaanden naar Europa komt om te broeden en in de winter naar Afrika trekt om te overwinteren. Hij heeft een bruine rug en vleugels en een witte buik. De zang van de Rietzanger is zeer karakteristiek en bestaat uit een snelle reeks korte tonen die soms lijken op het geluid van een insect. De vogel is meestal te vinden in rietvelden, maar kan ook worden gevonden in andere waterrijke habitats, zoals moerassen, oevers van meren en rivieren. De Rietzanger is een insecteneter en voedt zich voornamelijk met vliegende insecten, zoals muggen, vliegen en kevers. Hij jaagt op insecten in de lucht of plukt ze van planten. Het vrouwtje legt 4 tot 6 eieren in een nest dat gemaakt is van gras en bladeren, dat ze bouwt in dichtbegroeide vegetatie nabij het water. Beide ouders zorgen voor de jongen, die na ongeveer twee weken uitkomen en na nog eens 10 tot 14 dagen uitvliegen. Hoewel de Rietzanger niet als bedreigde soort wordt beschouwd, neemt zijn aantal wel af door habitatverlies en veranderingen in landbouwpraktijken. Bescherming van moerassen en andere waterrijke gebieden is daarom essentieel voor het behoud van deze prachtige vogel. Overal langs de Poldervaart waar rietranden zijn te vinden is ook de Rietzanger present.