Outdoor Photography: 08/01/2024

24 augustus, 2024

Toch nog een succesvol broedgeval van de Woudaap

Een paar weken geleden meldde ik nog dat er een eenzame man Woudaap op de bekende plek in Zoetermeer zat te roepen. Zie mijn Blog van 29 mei jl.. Gelukkig is er sindsdien veel veranderd. Geduld loont! Volgens diverse waarnemers, met wie ik recent sprak, is er begin juli (wat laat voor deze soort) toch een vrouw verschenen. Kort daarna verloor de man zijn kenmerkende rode snavel en stopte met roepen. Al snel vormde zich een paartje. Inmiddels is het zover dat er ongeveer vijf, en volgens sommige waarnemers zelfs zeven, jongen zijn geboren. Adri de Groot, die het broedgeval nauwgezet heeft gevolgd, telde zes jongen. Dit is zonder twijfel een groot succes voor het Woudaap-koppel.

Woudaap . Little Bittern · Ixobrychus minutus

Juveniele Woudaap . Little Bittern · Ixobrychus minutus

Opmerkelijk was dat, voor zover ik heb kunnen waarnemen, alleen de man de jongen voedde. Dit ging er soms behoorlijk ruw aan toe, met de jongen die over elkaar heen buitelden om als eerste bij de man te kunnen bedelen. De afgelopen dagen ben ik meerdere keren op bezoek geweest en heb ik het uitvliegen van de jonge Woudapen kunnen observeren, waarbij de man soms nog steeds voer bracht.

Woudaap . Little Bittern · Ixobrychus minutus

Daarna vertrok de man weer voor een nieuwe voedselvlucht!

Woudaap . Little Bittern · Ixobrychus minutus

Daarnaast kon ik zien dat de jongen ook zelf op jacht gingen naar prooi. Een duidelijk teken van hun groeiende zelfstandigheid.

Juveniele Woudaap . Little Bittern · Ixobrychus minutus

Ben van den Broek

Al van kinds af aan voel ik me aangetrokken tot de natuur en vogels in het bijzonder. Vogels geven je een gevoel van vrijheid, prikkelen je fantasie en scherpen je zintuigen. Natuurlijk zijn er meer onderwerpen die het waard zijn om gefotografeerd te worden. Daarom zijn er ook andere thema's toegevoegd uit de natuur, zoals insecten, amfibieën en zoogdieren. Een andere passie is het schilderen (met acrylverf) van vogels en dieren met een expressionistische inslag. Mijn inspiratiebron hiervoor zijn m'n eigen foto's.

14 augustus, 2024

Witwangstern

Al enkele weken verblijft er bij de Willem-Alexanderroeibaan in Zevenhuizen een Witwangstern. De Witwangstern is een zeldzame broedvogel in Nederland. Deze vogelsoort behoort tot de familie van de sterns en is bekend om zijn gracieuze vlucht en de opvallende witte wangen, waaraan hij zijn naam dankt. De Witwangstern broedt slechts op enkele locaties in Nederland, voornamelijk in laagveengebieden met rietvelden en ondiep water. De aantallen zijn klein, en de soort is erg gevoelig voor veranderingen in het leefgebied. Naast de broedvogels wordt de Witwangstern in Nederland ook waargenomen tijdens de trekperiode, met name in het voorjaar en najaar. Tijdens deze periodes kunnen de vogels op verschillende plekken in het land op doortrek worden gezien, vaak bij grote wateren of moerassen. De witwangstern voedt zich voornamelijk met insecten, kleine visjes en amfibieën die hij vangt aan het wateroppervlak. Hierdoor is hij vaak te vinden in de buurt van ondiepe meren, vijvers, en moerassen.

Witwangstern . Whiskered Tern · Chlidonias hybrida

Ben van den Broek

07 augustus, 2024

Leucistische Aalscholver

Al enkele weken verblijft er bij de Koornmolengat een leucistische Aalscholver. In de kolonie aldaar geboren en nu voor het eerst de omgeving verkennend. Aanvankelijk was de vogel heel schuw maar geleidelijk aan werd de vogel steeds tammer. Natuurlijk leuk voor de fotografen die in flinke aantallen aanwezig waren.

Bij leucisme is er sprake van verminderde pigmentatie. Leucistische dieren produceren wel melanine en hebben pigment in hun vacht of veren, maar dit komt niet volledig tot uiting, vaak vanwege een gebrek aan bepaalde eiwitten. Dieren met leucisme zijn dus niet per definitie volledig wit. Albino's hebben rode ogen, terwijl dieren met leucisme hun normale oogkleur behouden. De rode oogkleur bij dieren met albinisme is eenvoudig te verklaren: de kleur van de bloedvaten in de ogen schemert door omdat er geen pigment in de iris aanwezig is. Gegevens ontleent aan Onze Natuur.

Ben van den Broek

02 augustus, 2024

Putter

De Putter is een slanke vinkachtige vogel, kleiner dan de Huismus, met een bont verenkleed. In de vlucht valt hij op door een brede gele vleugelstreep. Zijn kop is zwart-wit met een rood gezicht. De Putter roept een kenmerkend klingelend 'stiegliet-tiegeliet' en een krassende 'giezz'. Zijn zang is snel voorgedragen, niet luid, en kwetterend, met kenmerkende roeptonen. Buiten de broedtijd trekken Putters vaak in groepjes rond. De Putter broedt in lichte bossen, bosschages, boomgaarden, dorpstuinen en buitenwijken van steden. Na de broedtijd zijn ze ook in groepen te vinden op zaaddragende struiken en distels in wegbermen en braakliggende terreinen. De Putter eet zaden van allerlei planten, waarbij distelzaden een belangrijke rol spelen. Tijdens de broedtijd eten ze ook insecten, vooral bladluizen. Gelukkig komen ze steeds vaker naar de voedertafel, waardoor we optimaal van hun kleurenpracht kunnen genieten. De Nederlandse broedvogels lijken deels in eigen land te overwinteren en deels weg te trekken in zuidwestelijke richting. Ze krijgen gezelschap van Putters uit aangrenzende landen. De najaarstrek is het meest opvallend en vindt plaats tussen half september en eind november, met een piek halverwege oktober. De voorjaarstrek duurt van begin maart tot half mei. Tijdens de trek en in de winter zijn Putters ook te vinden in sommige bossen, vooral lariks en zwarte els, en op voedselrijke plekken in het open boerenland, zoals bij distels.