IJsvogel heeft weer succesvol gebroed

Regelmatig ga ik langs bij de IJsvogelkijkwand in Schiedam. Vooral vroeg in het voorjaar is er van alles te beleven. Inmiddels is het algemeen bekend en is het regelmatig behoorlijk druk. Het geeft als medebouwer van de vogelkijkwand voldoening als je ziet hoeveel vogelaars en fotografen de uitstekende mogelijkheden tot observatie kunnen waarderen. Ik heb getracht een complete broedcyclus in beeld te brengen. Vanaf de eerste ontmoeting, het graven van de nestholte en de paringen. Vervolgens het voeren van de jongen in de nestholte. Het uitvliegen van de vijf jongen heb ik gemist! Dat heb ik wel twee jaar geleden meegemaakt!

Een blauwe flits en een fluitende roep: zo kondigt een ijsvogel zich vaak aan. IJsvogels zijn vooral vogels van beken en rivieren met zoet, stromend water, maar broeden ook aan stilstaand water (vooral in Nederland). Hun nesttunnel graven ze zandige of lemige steile oeverranden. 's Winters ook te zien bij meer open en brak of zout water, op zoek naar voldoende voedsel - kleine visjes, waterinsecten en dergelijke - en ijsvrij, helder water om dat voedsel te kunnen bemachtigen. Strenge winters maken veel slachtoffers onder de IJsvogels. Onmiskenbaar blauw en oranje gekleurd. Beetje plomp gebouwd met korte staart en een grote kop en snavel. Witte keel en zijhals. Vleugels en kruin groenachtig blauw met een helderblauwe rug en stuit. Zit vaak rechtop op een laaghangende tak boven het water te loeren naar visjes. Vliegt luid roepend over het water en is dan goed te zien. Vrouwtjes hebben een oranjerode snavelbasis, bij de man is die zwart. Bron Vogelbescherming.nl

Ransuil

Gelukkig was er ook dit jaar weer een broedgeval van een Ransuilenpaar in mijn omgeving. Ik ben er regelmatig op bezoek geweest en zag van de 10x misschien maar 5x een Ransuil. Soms alleen een uilskuiken en soms alleen een volwassen vogel. Slechts 1x waren ze gelijktijdig te zien. Hoeveel jongen er zijn grootgebracht kon ik niet vaststellen! Het is in ieder geval bemoedigend dat ze zich nog steeds kunnen handhaven.

De Ransuil is iets kleiner en oogt slanker dan de bosuil. Opvallend zijn de lange, vaak omhooggerichte oorpluimen en de oranjegele ogen. Hij komt voor in diverse landschapstypen waar open veld aanwezig is met voldoende veldmuizen. De Ransuil broedt veelal in oude nesten van eksters of kraaien. ’s Winters verzamelen Ransuilen zich in groepen, vlak bij gunstige voedselgebieden. De bovenzijde van het verenkleed is geelbruin en gemarmerd, als ‘boomschors’. De onderzijde is licht roestgeel met donkere lengtestrepen. Bij gevaar of verstoring drukt de uil de veren tegen het lichaam en steken de oorpluimen omhoog. De lichaamsvorm is dan lang en dun. Dan valt ook de contrastrijke, ronde gezichtssluier op. In rust hangen de veren losjes langs het lichaam. De poten zijn bevederd. Bron: Vogelbescherming.nl

Ransuil - Long-eared Owl  ·  Asio otus

Ransuil - Long-eared Owl  ·  Asio otus

Ransuil - Long-eared Owl  ·  Asio otus

Ransuil - Long-eared Owl  ·  Asio otus

Ransuil - Long-eared Owl  ·  Asio otus

Ransuil - Long-eared Owl  ·  Asio otus

Ransuil - Long-eared Owl  ·  Asio otus

Ransuil - Long-eared Owl  ·  Asio otus

Al vast weer bedankt voor het bezoek aan mijn Blog en de reacties op mijn vorige Blog.

Krakeend

De laatste tijd zie ik regelmatig Krakeenden op ons volkstuincomplex. Niet alleen overvliegend maar ook het terrein gebruikend. Vooral de nieuw afgegraven slootkantjes die "natuurvriendelijker" zijn gemaakt vormen een trekpleister voor deze eendensoort.

Krakeenden zijn nauw verwant aan de wilde eend en sterk toegenomen in Nederland. Komt hier en daar zelfs in steden voor. Hij broedt veel later in het voorjaar dan de wilde eend en graag in ruigte bij zeer voedselrijk water. Mannetjes hebben een bruine kop en een zwart achterlijf met lichtbruine staartpunt. De rest van het lichaam is grijs met een fijne tekening, wat het beste te zien is op de borst. De schouderveren zijn opvallend lang en beige van kleur en de snavel grijszwart. Vrouwtjes lijken sterk op de wilde eend. De witte spiegel, de witte buik en de oranje snavel vormen de belangrijkste kenmerken om vrouwtjes van wilde eenden te onderscheiden. Deze eend broedt in geheel Europa en tot diep in Azië en in Noord-Amerika. Populaties in Noord- en noordoostelijk Europa trekken in de winter naar het westen en het zuiden tot in Noord-Afrika. Ook de populaties in Azië en Noord-Amerika trekken 's winters naar zuidelijke streken. De krakeend heeft sinds de eerste helft van de 19de eeuw zijn broedgebied in Europa op spectaculaire wijze uitgebreid en komt nu ook voor in het Verenigd Koninkrijk, Finland, Denemarken, Zweden en de Baltische staten. Midden jaren 1970 broedde de krakeend voornamelijk in Friesland, Flevoland en Zeeland. Eind jaren 1980 begon de broedpopulatie in Nederland exponentieel te stijgen. Tussen 1973 en 1977 broedde de vogel in 15% van de 5 x 5 kilometerhokken, tussen 1998 en 2000 was dit 37% en tussen 2013 en 2015 was dit 70%. 's Winters werd de krakeend in laatstgenoemde periode in 76% van de hokken waargenomen. Het gaat dan om 59 tot 72 duizend individuen. Er broedden in Nederland tussen 2013 en 2015 21 tot 26 duizend paren.

Krakeend   .   Gadwall  ·  Mareca strepera

Krakeend   .   Gadwall  ·  Mareca strepera

Krakeend   .   Gadwall  ·  Mareca strepera

Krakeend   .   Gadwall  ·  Mareca strepera

Alvast weer bedankt voor het bezoek aan mijn Blog en de reacties op mijn vorige Blog.