02 juli, 2015

Nachtzwaluwenexcursie

Het was al heel lang een wens van mij om een keer in Nederland een Nachtzwaluw te zien. Tot voor kort moest ik het doen met een vluchtige waarneming bij de piramide van Austerlitz een flink aantal jaren geleden. Gelukkig werd ik door een kennis getipt dat er een excursie was gepland in Noord Brabant. De rit er naar toe had ik er graag voor over. 
De mysterieuze Nachtzwaluwen zijn vogels van droge, halfopen tot open terreinen. Hun biotoop bestaat uit (oude) heide met een geleidelijke overgang naar bos, kapvlakten en droge bossen. Het nest bevindt zich op de grond waarbij wat geboomte als schuil- en zangplaats is gewenst. Het voedsel bestaat uit grote insecten zoals nachtvlinders en kevers, die in de vlucht worden gevangen. Het zijn zomervogels, die de winter doorbrengen in tropisch Afrika. Nachtzwaluwen zijn schaarse broedvogels. Hun verspreiding strekt zich uit over geheel Europa, met uitzondering van het hoge noorden. 

Afbeelding ontleend aan de Illustrated Checklist of de Birds of the World

Bij aankomst om ca. 9:30 uur heeft een groepje vogelaars zich verzameld bij de ingang van het gebied. Het is dan nog volop licht met een maan die net boven de boomtoppen uitkomt. 





Biotoop van de Nachtzwaluw

Biotoop van de Nachtzwaluw
De verwachting is dat de vogels zich vooral rond schemertijd laten horen en mogelijk ook zien. Als we na een korte wandeling in het gebied aankomen horen we al snel de eerst Nachtzwaluw ratelen. Verderop laten zelfs een tweede en een derde zich goed horen. Wat een mysterieus geluid zo midden in het halfopen bos. Op een gegeven moment zien we er zelfs eentje vliegen. Zijn silhouet steekt mooi af tegen de avondhemel. Geweldig mooi om ze zo te zien. Aan de witte spots op de vleugels zien we dat het hier om een mannetje gaat. Het zijn de mannetjes die met het ratelende geluid hun territorium afbakenen. Ik vergeet te fotograferen!! Het is trouwens al erg donker geworden. Moeilijk om te kiezen hoe en met welke apparatuur je nog een redelijke opname kan maken. Het vaste 300 mm objectief kan je meteen wel vergeten! Met een zoomlens 18-270mm in de A-stand met gebruik van de flitser geeft wellicht nog de beste resultaten. Met de autofocus scherpstellen lukt natuurlijk niet. Het lijkt me het beste op de boomtoppen scherp te stellen en dan maar hopen dat er eentje op gepaste afstand voorbij vliegt!! Gelukkig lukt het toch nog een redelijke foto te maken. Opvallend is het oplichtende oog. Heel goed zijn de witte spots op de vleugels te zien en de witte eindband van de staart beide kenmerken van het mannetje.


Op de terugweg zit er nog een pad op het pad. Gelukkig wordt hij in het stikdonker tijdig gezien...

Vlakbij de parkeerplek van de auto ruiken we nog een kadaver. Getverderrie wat een vieze lucht!! Het is een dode vos. Die vind je ook niet elke dag! Vooral met deze hitte gaat het denk ik wel heel snel met het ontbindingsproces.



Mijn vriend Karel en ik hebben echt met volle teugen genoten van deze avondexcursie. Graag wil ik HES van Schoonhoven die ons heeft getipt nog bedanken voor zijn melding. Natuurlijk ook en zeker niet in de laatste plaats wil ik bedanken voor de deskundige medewerking van Ton Bakker en de excursieleider Jan Hogerwaard. Zij hebben ons een hele leerzame en leuke avond bezorgd.

Bedankt voor het lezen van dit Blog en de reacties op mijn vorige Blog.



29 juni, 2015

Zwarte Roodstaart

Van een kennis hoorde ik dat er bij een industrieterrein in Delft genaamd de Schiezone een broedgeval was van een Zwarte Roodstaart. De Zwarte Roodstaart staat nog niet op mijn jaarlijst van 2015. Gelukkig is het ook lekker weer om te fietsen. Een reden temeer om er eens naar toe te gaan...
Een industrieterrein in Delft is niet direct een prettige omgeving waar ik graag vertoef en naar vogels kijk. Maar het is wel een normale biotoop van de Zwarte Roodstaart in onze omgeving. Dus mijn tegenzin maar even overwinnen. Alvast wat plaatjes hoe e.e.a. er uit ziet.



Gelukkig zie ik al snel de eerste Zwarte Roodstaart. Jammer genoeg ziet hij mij ook en gaat er als een speer vandoor. Wat verder op zie ik een tweede exemplaar die me wel de gelegenheid geeft om snel een opname te maken. Ik kan de vogel niet goed observeren en aan de korte staart te zien denk ik dat het een juveniel is hoewel ik wel twijfel omdat de kleuren lijken op een volwassen  mannetje.


Als ik verder op nog een Witte Kwikstaart zie dan heb ik wel genoeg van deze omgeving en ga snel weer naar de oever van de Schie om mijn fietstocht te vervolgen.


Aan de overkant zie ik ineens een kudde kamelen. Het lijkt wel een fata morgana. Zou ik door de hitte zijn bevangen...


Gelukkig is het geen zinsbegoocheling en is het een opslagterrein van Circus Renz waar kamelen lekker kunnen rondstappen.

Verder op kom ik bij het Kruithuis een complex uit 1660. Interessant om hier even een kijkje te nemen.





Op de terugweg zie ik in de Vockestaart nog een prachtig mannetje Kneu. Een mooie afsluiting van deze heerlijke zomerse dag.


Bedankt voor het lezen van dit Blog en de reacties op mijn vorige Blog.