Sprinkhaanzanger  Locustella naevia

De Sprinkhaanzanger dankt zijn naam aan de zang van het mannetje; een voortdurend rinkelend geluid dat sprekend lijkt op dat van een sprinkhaan. Dat is meteen het enige dat opvallend is aan deze riet- en ruigtebewoner. Sprinkhaanzangers zijn erg onopvallend gekleurd en leven verborgen. Ze houden er niet van om uit de dekking van de vegetatie te komen. Sprinkhaanzangers zijn niet zo kieskeurig wat betreft hun leefgebied; als het maar nat en ruig is. Ze zijn het best te herkennen aan hun zang. Qua uiterlijk passen ze prima tussen alle rietvogels met overwegend bruine bovendelen. Op de rug hebben ze zwarte strepen en op de vleugels zwarte vlekken, de onderzijde is heel zwak gevlekt op borst en flanken. Sprinkhaanzangers leven in dicht struikgewas en rietvelden en voeden zich voornamelijk met insecten en kleine ongewervelden, zoals motten, vliegen en spinnen. Ze zoeken hun voedsel vaak in de lagere delen van de vegetatie. Ze bouwen hun nesten in dichte struiken of rietbedden. Het nest is een komvormige constructie gemaakt van gras, mos en bladeren, en bevat meestal vier tot zes eieren. Beide ouders broeden de eieren uit en voeden de jongen met insecten. Hoewel Sprinkhaanzangers niet bedreigd worden, kunnen ze last hebben van habitatverlies en vernietiging van hun leefgebied door menselijke activiteiten zoals ontbossing en verstedelijking. Ze komen schaars voor in de omgeving van de Poldervaart.