Onlangs op een mooie ochtend in Augustus zag ik zittend op mijn terras van mijn volkstuin een groot wespachtig insect. Normaal wordt ik al panisch van een opdringerige wesp. Deze was een paar maten groter. Zou het een hoornaar zijn? Gelukkig kon ik op afstand met mijn telelens een paar foto’s maken. Met behulp van het onvolprezen Obsidentify kon ik het insect op naam brengen. Stadsreus. Wat een intrigerende naam! Dan wil je er gelijk meer van weten! Gelukkig brengt Google uitkomst. Het de grootste zweefvlieg van ons land, ooit een zeldzame verschijning. Nu zijn ze gewoon geworden. In deze tijd van het jaar maak je zelfs een grote kans op een stadsreus in je tuin. De stadsreus (Volucella zonaria) is met zijn lichaamslengte van zo’n twee centimeter de grootste zweefvlieg van Nederland. Door zijn roodachtig geel met zwarte kleurenpatroon lijkt hij behoorlijk veel op een hoornaar, een soort wesp. Aan de korte voelsprieten op de kop is echter al snel te zien dat het geen wesp is, maar een vlieg. Bovendien hebben wespen vier vleugels en vliegen maar twee. Dat de stadsreus zoveel op een wesp lijkt, is niet voor niets. Deze zweefvlieg legt haar eieren in een wespennest. In feite is ze een schaap in wolfskleren. Wanneer ze een wespennest heeft gevonden, blijft ze enkele minuten op afstand ervan zitten. Ze poetst haar vleugels en achterlijf met haar poten, mogelijk om geuren kwijt te raken die de wespen zouden alarmeren. Dan betreedt zij lopend het nest en gaat rustig haar eitjes leggen. Ze kan ongestoord haar gang gaan: zelfs als ze in contact komt met de wespen wordt zij niet aangevallen. Hoe dit kan, is niet precies bekend. Misschien verspreidt zij een geur die de agressie van de wespen onderdrukt. Enkele dagen nadat het vrouwtje het wespennest weer verlaten heeft, komende eitjes uit. De larven leven onder in het nest, waar ze zich voeden met afval en dode wespenlarven. De wespen laten ook hen met rust. In de herfst verlaten alle wespen het nest: de werksters en de koningin gaan dood, mannetjes en jonge koninginnen vliegen uit om te paren, waarna ook de mannetjes sterven en de jonge koninginnen een overwinteringsplaats zoeken. De stadsreuslarven blijven achter om in het lege nest te overwinteren. In de volgende zomer verpoppen ze, waarna een nieuwe generatie stadsreuzen verschijnt. Nu dus. De volwassen vlieg is geregeld te vinden op de bloemen van berenklauw, koninginnenkruid en vlinderstruik, waar hij nectar en stuifmeel eet. Vooral in het zuiden en westen van Nederland. Bovendien loopt hun aantal op in zonnige, warme zomers met langdurige perioden van (zuid)oostenwind op. Dan vullen migranten uit zuidelijker streken de Nederlandse populatie aan. Wie weet zie je een dus een stadsreus in je tuin. Bron: Roots Magazine
 |
| Stadsreus . Volucella zonaria |
 |
| Stadsreus . Volucella zonaria |
Alvast weer bedankt voor het bezoek aan mijn Blog en de reacties op mijn vorige Blog.
