Outdoor Photography

09 juli, 2024

Update IJsvogels Beukenhof

Het lijkt me een goed moment om weer eens een update te geven over de situatie van de IJsvogels van de Beukenhof. In januari 2024 werden we opgeschrikt door het bericht dat de ijsvogelbroedwand van de Beukenhof was ingestort door een omgevallen boom. Gelukkig viel de schade mee, maar er moest wel actie ondernomen worden. Ik nam toen direct contact op met de hovenier van de Beukenhof. Hij zou de boom verwijderen en de wand eventueel versterken met extra aarde. Vervolgens besloot ik contact op te nemen met de beheerder van de Beukenhof. Samen met Jan van der Meulen hadden we een zeer prettig gesprek, waarin de beheerder aangaf zich medeverantwoordelijk te voelen voor de situatie bij de ijsvogelbroedwand. We spraken af om op korte termijn een afspraak te maken met het hoveniersbedrijf Groentotaal A. de Boer om te bepalen wat de beste manier zou zijn om de wand te versterken.

Zover zou het niet komen. De volgende dag werd gemeld dat de IJsvogels toch weer bij de broedwand waren gesignaleerd. Ze waren er vroeg bij. Gezien deze ontwikkeling besloten we eventuele werkzaamheden uit te stellen om verstoring te voorkomen en de ontwikkelingen af te wachten. De IJsvogels begonnen een nestholte te graven op een voor ons onzichtbare plek. Door hun gedrag te volgen, merkte ik (ik kwam er bijna dagelijks) dat het aantal paringen afnam en er vermoedelijk werd gebroed. Helaas leek het broedsel mislukt, waarschijnlijk door zware regenval. Dit was het einde van de 1e broedpoging.

Gelukkig zijn de IJsvogels opnieuw begonnen en werd er weer gebroed. Op 25 mei 2024 werd gemeld dat de broedwand nu dit keer aan de rechterzijde was ingestort. Weer was er een flinke boom over de wand gevallen. Dit is echt een ramp voor de IJsvogels. Via de achterzijde van de gevallen boom kunnen ze misschien nog bij de nestingang komen... Ik zie gelukkig nog wel twee IJsvogels. Ze zijn wel een paar dagen van slag geweest, wat niet zo gek is na alles wat ze is overkomen. Dit was helaas het einde van de 2e broedpoging.

Toch zijn ze weer opnieuw begonnen en hebben wederom een nieuwe nestholte gegraven, nu onzichtbaar vanaf de kijkwand. Intussen zijn we weer in overleg gegaan met de beheerder van de Beukenhof en bekijken we samen met hem en Groentotaal A. de Boer wat de mogelijkheden zijn om de wand in het najaar te renoveren. In ieder geval is er voldoende tijd om alles voor te bereiden. Er zijn boomwortels nodig om de wand uit te breiden en te versterken.

Op dit moment worden de jongen regelmatig gevoerd. De visjes zijn steeds groter, wat betekent dat de jongen ook steeds groter worden! Inmiddels is er alweer een nieuwe nestholte gegraven en vinden er ook regelmatig paringen plaats, dit als voorbereiding voor een nieuw legsel. De jongen zullen nu wel snel uitvliegen! Dit zou uiteindelijk een succesvol 3e broedpoging kunnen worden met mogelijk een 4e broedpoging in aantocht...

Ik heb echt bewondering voor het doorzettingsvermogen en overlevingsdrang van de IJsvogels.

IJsvogel . Common Kingfisher · Alcedo atthis

Alvast weer bedankt voor het bezoek aan mijn Blog en de reacties op mijn vorige Blog.

Ben van den Broek

Al van kinds af aan voel ik me aangetrokken tot de natuur en vogels in het bijzonder. Vogels geven je een gevoel van vrijheid, prikkelen je fantasie en scherpen je zintuigen. Natuurlijk zijn er meer onderwerpen die het waard zijn om gefotografeerd te worden. Daarom zijn er ook andere thema's toegevoegd uit de natuur, zoals insecten, amfibieën en zoogdieren. Een andere passie is het schilderen (met acrylverf) van vogels en dieren met een expressionistische inslag. Mijn inspiratiebron hiervoor zijn m'n eigen foto's.

03 juli, 2024

Vink

De Vink is ongeveer even groot als een Huismus. Het mannetje is in het voorjaar en zomer bont gekleurd. Hij heeft een grijsblauwe kruin en nek, een zwart voorhoofd, een bruinrood gezicht rug en buik. De snavel is in de zomer blauw en in de winter hoornachtig van kleur. Tijdens de vlucht vallen de witte schoudervlek en de witte vleugelstreep op. Het vrouwtje is veel stemmiger gekleurd en heeft olijfkleurige bovendelen en net als het mannetje witte buitenste staartpennen. Het geluid is dikwijls een kort pink. Vandaar de naam Vink. De zang is een kwetterende en in toonhoogte zakkende strofe die regelmatig wordt herhaald. Buiten de broedtijd zijn ze heel sociaal en trekken in groepjes rond. Ze komen in heel Europa voor en is vaak de meest voorkomende Vinkachtige. Je kan ze in Nederland overal zien waar bomen zijn. Het liefst eet hij van de grond maar dan wel in de buurt van de begroeiing om bij gevaar meteen een vluchtweg te hebben. Hij nestelt in hagen en houtwallen in tuinen en parken. Ze zijn in de wintermaanden echte zaadeters terwijl ze in de zomermaanden insecten vangen om hun jongen groot te brengen. Nederlandse broedvogels overwinteren grotendeels in eigen land. In de trektijd, maart en vooral oktober, trekken miljoenen noordelijke Vinken door ons land. De winteraantallen zijn gaandeweg toegenomen, met echter grote jaarlijkse schommelingen. Die hebben veel van doen met de beschikbaarheid van beukennoten. Als er veel beukennoten zijn en langdurige sneeuwval uitblijft, is er relatief veel wintervoedsel beschikbaar.

Vink . Common Chaffinch · Fringilla coelebs

Ben van den Broek

Ekster

De Ekster is makkelijk te herkennen aan de zwart witte tekening van zijn verenkleed. Ook valt zijn luidruchtige gedrag op. De bovendelen zijn zwart en de onderdelen wit. Het zwart van de kop loopt uit in een opvallende borstband. De witte ovalen in de vleugels en de lange groen glanzende staart vallen erg op. Je kan ze vinden overal waar bomen zijn, in open landschap met boomgroepen en hagen, parken, in de buurt van menselijke bewoning en in steden. Zijn voedsel bestaat uit Insecten, wormen, slakken, aas, kadavers, gemorste voedselresten, eieren en jonge zangvogels. Het nest bestaat uit een stevig overdekt bouwsel van takken en twijgen hoog in een boom. Ze leggen 5-8 eieren die in 18-21 dagen worden uitgebroed door het vrouwtje. De jongen komen na 3-4 weken uit en worden dan nog 6-8 weken gevoerd. Ze zijn van nature zeer waakzaam en vrij moeilijk te fotograferen. Waarschijnlijk komt hun schuwheid voort uit het feit dat ze lange tijd een onbeschermde status hadden en vrij bejaagd mochten worden. Met uitzondering van boomloze landschappen of juist uitgestrekte bossen zijn Eksters bijna overal te verwachten. Ze hebben een voorkeur voor boerenland met singels en uitgegroeide hagen, maar zijn in sommige woonwijken met veel plantsoenen en hoge bomen zeker zo dik gezaaid. Nederlandse Eksters zijn standvogels en blijven hun hele leven binnen het enkele hectares grote territorium, een eventuele verhuizing naar een beter territorium in de buurt daargelaten. Jonge vogels zwerven in kleine groepjes over geringe afstanden rond.

Ekster . Eurasian Magpie · Pica pica

Ben van den Broek

02 juli, 2024

Zwarte Kraai

De Zwarte Kraai is een flinke zwarte vogel met een glanzend zwart verenkleed en een zware snavel die ook bevederd is. Hij heeft een langzame vlucht waarbij de vleugels een 'roeiende beweging maken. De Zwarte Kraai is door de jaren heen veel vervolgd vanwege vermeende schade aan landbouwgewassen en klein wild. Desondanks is het nog steeds een zeer algemene broedvogel. De Zwarte Kraai is een echte standvogel, alleen jonge vogels trekken rond. Hij broedt in allerlei gevarieerde terreinen, zoals akkers, weilanden en bossen. Zwarte kraaien zie ik regelmatig op mijn volkstuin. Toch was het me tot op heden niet gelukt er eentje in mijn tuin te fotograferen. Het zijn natuurlijk wel hele slimme vogels en uiterst behoedzaam voor vreemde situaties zoals iemand die een fototoestel op je richt!!! Oude kraaiennesten zijn van belang voor roofvogels en uilen die zelf geen nest bouwen, zoals de boomvalk, torenvalk en ransuil. Zwarte kraaien zijn sociaal en leven buiten het broedseizoen graag in groepen. Van hun ‘grote broer’ de raaf, zijn Zwarte kraaien te onderscheiden door het kleinere formaat, de minder energieke vlucht en de meer hoekige staart. Bij de Raaf is de staart wigvormig. De Zwarte Kraai is echt een alleseter en eet afval, zaden, bessen, insecten, ongewervelde op akkers, amfibieën (tijdens paddentrek) eieren en kuikens. Op stranden ook mosselen en kleine vissen. In de herfst verzamelen ze zich in groepen om voedsel te zoeken, samen met Kauwen, Eksters en Roeken. Het mannetje en vrouwtje bouwen samen het grote komvormige nest, wat met aarde bijeengehouden wordt.

Zwarte Kraai . Carrion Crow · Corvus corone

Ben van den Broek

Koolmees

De Koolmees is kleiner dan de Huismus en heeft een opvallende zwarte kop met een witte wang, zijn rug is groenachtig en hij heeft blauwgrijze vleugels met een witte vleugelstreep. De onderzijde is geel met een zwarte lengtestreep in het midden die is bij het mannetje breder is dan bij het vrouwtje. Ze zijn zeer algemeen. Hij broedt in bossen, bosschages, heggen, parken en tuinen en is standvogel. In de zomer eten koolmezen insecten en insectenlarven. Na de broedtijd ook zaden. De zang, die je al kan horen vanaf de winter, is veelzijdig en gevarieerd. Ze herkennen zelfs elkaars zang. Met enige oefening is het mogelijk om de zang van individuele vogels te herkennen. Hij roept onder andere 'pienk pienk', tweelettergrepig 'sie twiet' of scheldend 'tsjè tsjè tsjè'. Ze maken graag gebruik van nestkasten met een invliegopening van 30 tot 32 mm. Koolmezen vullen het nest aan met onder andere mos, droog gras, haar, wol en veren. Uit onderzoek is gebleken dat mezen die in tuinen leven een paar weken eerder hun eieren leggen dan hun soortgenoten in het bos. De Nederlandse Koolmezen blijven vrijwel allemaal op korte afstand van de geboorteplek. Oost-Europese vogels trekken in het najaar door, soms in forse aantallen. Zulke trek speelt zich af tussen half september en half november, met de piek doorgaans midden oktober. Een goede oogst van beukennoten en bijvoedering in dorpen en steden is vooral voor onvolwassen vogels gunstig. Streng winterweer kan tot omvangrijke sterfte onder de overwinteraars leiden als er weinig voedsel beschikbaar is.

Koolmees . Great Tit · Parus major

Ben van den Broek

Merel

De Merel was vroeger een echte schuwe bosvogel maar voelt zich nu helemaal thuis in uw tuin. Regenwormen, slakken en insecten zijn het hoofdvoedsel en vanaf de late zomer worden er ook bessen en vlezige vruchten gegeten. Gelukkig eten ze ook fruit waar u ze mee kunt lokken. Een Merelnest in uw tuin is natuurlijk een prachtig item om te volgen als tenminste een Ekster er geen einde aan maakt. Gelukkig hebben ze meerdere broedsels per jaar om de verliezen weer goed te maken. De Merel kent vele verschillende roepen. De contactroep is een fijn, rollende 'srrieh'. Bij opwinding is er een diepe 'dack. Afgezien van de noordelijke populaties zijn merels meestal geen trekvogels. Ze vormen geen groepen zoals bijvoorbeeld Spreeuwen dat doen. De alarmroep is een gedempte 'djoek' of een hardere 'dack dack dack', langer overslaand 'taktak derriegie doek-doek' of luid schreeuwend 'tieks tieks tieks'. Zijn zang is welluidend, een melancholisch fluiten, welke relatief langzaam is met veel verspringende tonen. Ze hebben zich uitzonderlijk goed aangepast aan het moderne stadsleven. Ze behoren tot de talrijkste bezoekers van tuinen en voederhuisjes. Merels zijn grotendeels standvogel en vertonen steeds minder neiging om weg te trekken. Met aanvulling uit Noord-Europa zijn Merels in trektijd en winter dan ook door heel Nederland te vinden. Wel worden voedselarme gebieden als schrale bossen of grootschalig cultuurland soms tijdelijk verlaten en wellicht voor bijvoorbeeld nabijgelegen bebouwing verruild.