Spanje - Mallorca

Spanje - Mallorca 18 t/m 25 mei 1995

Inleiding

Vanwege het buitengewoon afwisselende landschap, het heerlijke klimaat, het goede wegennet en de prima accommodaties is Mallorca een zeer geschikte bestemming voor een afwisselende vakantie. Ook vogelaars kunnen dankzij een aantal specialiteiten van het eiland volop aan hun trekken komen. Denk aan de monniksgier, de Eleonora's valk en sardijnse grasmussen. Een groot voordeel is de compactheid van het eiland. Een trip van de zuidkust naar de noordkust is niet langer dan ca. 100 km. Een auto huren is wel een voorwaarde om in een betrekkelijk korte periode zoveel mogelijk gebieden te bezoeken. De voor vogelaars meest geschikte verblijfplaats is aan de noordkant van het eiland omdat daar de beste en meeste gebieden liggen. Met name Puerto Alcudia en Puerto Pollensa hebben qua ligging en infrastructuur voor de vogelaar en eventuele niet-vogelaars de beste mogelijkheden.

De reis en het verblijf 

Via Schiphol uit Amsterdam met Transavia zijn we op 17 mei om 18.15 uur vertrokken naar Palma de hoofdstad van Mallorca. Om ca. 20.45 was de aankomst op het vliegveld van Palma. Na de gebruikelijke formaliteiten zijn we rond 21.30 uur met de huurauto vertrokken naar Puerto Alcudia. Na een behoorlijke zoektocht in de stad zelf vonden we eindelijk het besproken hotel. Ons hotel "Alcudia" lag ongeveer 500 meter van het strand centraal in Puerto Alcudia. De faciliteiten op de hotelkamer waren prima verzorgd en het uitzicht op de bergen naar de zuidkant stemde tot tevredenheid. Gelukkig zaten we aan de rustige kant van het hotel en hadden we in tegenstelling tot andere gasten geen last van de elke avond gehouden "karaoke voorstellingen" van de bar "Cheers" aan de westkant van het hotel.

Beschrijving bezochte gebieden

De S'Albufera ligt aan de noordkant tussen Puerto Alcudia en Can Picafort naast de kustweg die beide steden verbind. De S'Abufera is een uitgestrekt moerassengebied goed doorsneden met paden. Er is receptie waar wat summiere informatie voorhanden is. Voorts een toiletgebouw en een tentoonstellingsgebouw met uitgebreide informatie over het natuurleven in de Albufera. De vegetatie bestaat voornamelijk uit riet, pinusachtige bomen en drassige grasvlakten. Enkele leuke soorten hier gezien zijn o.a. eleonora's valk, visarend, purperkoet, witkopeend, zilverreiger, purperreiger, kleine plevier, strandplevier, zilverplevier en krooneend.

De waterwerken van de Depuradora zijn bereikbaar via de kustweg van Puerto Alcudia naar Can Picafort, waar halverwege afgeslagen kan worden richting Sa Pobla. Bij kilometerpaal 9 wederom rechts afslaan en daarna alsmaar rechtdoor rijden tot het eind van de weg. Links ziet u dan het door een groot hekwerk omheinde waterreservoir van de Dupuradora. Aan de zuidwestkant is er een observatiepunt waaruit een groot deel van het gebied te overzien is. Gezien duizenden geelpootmeeuwen, bergeend (heel bijzonder voor Mallorca) en in de omgeving bijeneter, grauwe gors en Iberische ondersoort van de gele kwikstaart.

De oude Salinas, de voormalige zoutpannen liggen ook langs de kustweg van Puerto Alcudia naar Can Picafort en zijn vanaf deze weg goed te overzien. Waarschijnlijk vroeger, toen er geen vegetatie was, veel interesanter dan heden ten dage. Echter op de laatste drassige stukjes moet het interessant zijn voor steltlopers. Tussen de oude salinas en de depuradore ligt een ruig gebied waar o.a. bijeneters voorkomen. 

Wie van wandelen houdt en van een fantastisch mooi landschap wil genieten is de Bocquervallei een goede tip. De ingang van de Bocquervallei ligt even buiten Puerto Pollensa en is te bereiken als je door Puerto Pollensa richting Kaap Formentor rijdt en vervolgens bij de supermarkt de Oro Playa parkeert. Het pad dat de bergen in gaat voert naar de ingang van de Bocquervallei. Gezien o.a. rotszwaluw, slechtvalk, raaf, roodborsttapuit en aasgier. Sinds kort is er elk jaar een broedgeval van de aasgier.

Het Cuberreservoir dat gepasserd wordt als je vanaf Puerto Pollensa richting Soller rijdt is een prachtig bergmeer. De kale oevers gaan geleidelijk over in gras en struikvegetatie. Dichter bij de hellingen pinusachtige soorten en wat loofhout. Gezien o.a. visarend, rode wouw, monniksgier, rode rotslijster, duinpieper en roodborsttapuit.

De Salinas de Levante zijn de laatste nog in bedrijf zijnde zoutpannen van Mallorca. Door de regelmatige bevloeiing van omdijkte gebieden een heel interessant gebied voor waadvogels. Gezien o.a. regenwulp, kleine strandloper, krombekstrandloper, tureluur, bijeneter, steltkluut, kluut, kleine plevier en strandplevier.

De weg richting Cabo Salinas, de uiterste zuidpunt van Mallorca voert door een prachtig ruig rotsachtig open terrein afgewisseld met bossen en akkers. Hoewel nergens toegankelijk vanaf de weg goed te overzien. Dit is waarschijnlijk één van de beste plaatsen voor het waarnemen van de griel en rode patrijs. De kust die heel grillig gevormd is, is een prima plaats om de zeevogels te bekijken. Vooral als de vissersboten tussen 11.00 uur en 14.00 uur binnenkomen in de haven van Colonia San Jordi is er een grote kans op zowel de kuhl'- als de grauwe pijlstormvogel. 

De noordkant van de havenkom Porto Colom is een prachtig ruig gebied met de zo kenmerkende begroeiing van het middellandse zeegebied. De rotsformaties langs de kust zijn een fantastische ervaring. Gezien o.a. blauwe rotslijster, kuifaalscholver, kuhl's pijlstormvogel en grauwe pijlstormvogel.

Dag overzichten

De beknopte overzichten van dag tot dag geven een beeld wat men zoal kan verwachten en wat er te zien en te beleven is.

18 mei.

De eerste volle dag van ons verblijf op Mallorca hebben we gebruikt om de omgeving van Puerto Alcudia te verkennen. Uiteraard hadden we ons voorbereid en wisten we wat we ongeveer konden verwachten. Na een uitstekend ontbijt in het hotel zijn we vertrokken richting Kaap Formentor. Onderweg, langs de baai van Pollensa, richting Puorto Pollensa gereden onderwijl genietend van het schitterde uitzicht over de baai. Voor ons was ondermeer van belang te weten waar de ingang van de Boquirvallei zich bevond. Eigenlijk is het eenvoudig te vinden, als door Puerto Pollense rijdt, richting Kaap Formentor dan kom je, als je bijna de stad uit bent, aan de linkerkant een grote supermarkt tegen, waar voldoende parkeergelegenheid is. Je bent dan meteen bij de ingang van de Boquirvallei. Even onthouden voor een later tijdstip. Vervolgens zijn we doorgereden naar Kaap Formentor. Bij het uitzichtpunt Mirador halverwege de route genoten van een fabelachtig mooi uitzicht. De steile kliffen gaan hier loodrecht de zee in. Daarna weer op route naar Kaap Formentor. Helaas was de weg om onduidelijke redenen afgesloten, dus rechtsomkeert gemaakt. Weinig vogels gezien waaronder enkele groenlingen en geelpootmeeuwen, echter het landschap is schitterend ondanks de aanwezigheid van talloze loslopende halfverwilderde geiten die ongetwijfeld hun invloed doen gelden op de vegetatie. Rond 11.30 uur zijn we weer terug in Puerto Alcudia en reden daarna door naar het Albufuretamoeras, een van Mallorca's nationale parken. Vlakbij "de Engelsebrug" besloten we te parkeren en daar vandaan te voet verder te gaan. De wandeling van ca. 1,5 km voert langs het kanaal richting receptie. Het autoverkeer dat hier toegestaan is, wordt gemaand, i.v.m. overstekende schildpadden niet harder te rijden dan 20 km per uur! Boven het kanaal pad een groep van ca. 20 Eleonora's valken, de eerste die we zien. Uit latere ervaringen blijkt dat dit de plaats is waar ze in het voorjaar algemeen voorkomen. Soms komt hier de hele eilandpopulatie tezamen. We zien ze jagend op insecten, die ze met hun poten vangen en vervolgens in de vlucht op peuzelen. Als in het najaar, in tegenstelling tot andere vogels, bij hun de broedtijd aanbreekt, wordt overgeschakeld op trekvogels die vooral aan de noordwestkust bij Kaap Formentor oversteken van het vaste land naar Mallorca en dus een makkelijke prooi vormen voor de Eleonora's valken. Langs het kanaal o.a. grote karekiet, graszanger, kleine karekiet, putter en Europese kanarie. Na aanmelding bij de receptie van het park, waarvoor is dit eigenlijk nodig?, eerst naar de westelijk van de receptie gelegen observatiehut "Bishophide 1". Vanuit de observatiehut met uitzicht op het drassige gebied o.a. waargenomen een groepje steltkluten, een gewone kluut, een kleine zilverreiger en ca. twintig geelpootmeeuwen. Vanuit de hier vlakbij gelegen observatiehut "Bishophide 2" een roodborsttapuit. Een prachtig mannetje liet zich vlak voor de hut bewonderen. Hierna zijn we naar de observatiehut "Cimhide" gegaan, waar ca. vijftien steltkluten, ook broedend, kleine- en strandplevieren aanwezig waren. Na een korte wandeling naar de vlakbij de receptie gelegen boerderij, kwamen we bij een heuvel met uitzicht over het gebied en een vlakbij gelegen kleine vijver. Hier heel leuk een groep van ca. 10 witkopeenden waaronder een mannetje in prachtkleed. Heel opvallend bij hem de witte kop en zware schoenbekooievaarachtige lichtblauwe snavel. Vermoedelijk maken ze deel uit van een kweekproject. Allen waren geringd. Vermeldingswaard was hier ook nog een juveniele purperkoet. Na deze korte verkenning van het park zijn we richting uitgang gegaan, onderwijl genietend van de prachtige Eleonora's valken die schitterend te zien waren. Vanaf de parkeerplaats zijn we richting Can Picafort gereden langs de "old salinas" (van de weg af weinig van te zien) naar de waterwerken van Depuradora. Dit omheinde waterreservoir zag er zeer onnatuurlijk uit maar leverde wel duizenden geelpootmeeuwen op. Na deze globale verkenning nog even naar het strand. Morgen naar de beroemde Boquervallei en 's morgensvroeg, maar dan wat "intensiever" weer naar de Albufareta. We hebben er in ieder geval verschrikkelijk veel zin in. De directe omgeving biedt in ieder geval alles wat we gehoopt hebben.

19 mei.

s' Morgensvroeg ,rond 6.30 uur, naar de Albufureta. De hoofdingang bij de "Engelse brug" is nog gesloten, maar dit geldt alleen voor autoverkeer. Naast de hoofdingang, aan de oostkant, is er een doorgang voor fietsers en voetgangers. Auto's worden vanaf 9.00 uur toegelaten. Wandelend langs het kanaal, richting receptie, o.a. kleine- en grote karekiet, kleine zwartkop, putter, groenling en een overvliegende zilverreiger. Na de knik in de weg, halverwege aan de linkerkant, een ralreiger en een purperreiger. Na het passeren van de receptie richting Bishop 1 en 2 gelopen. Helaas is de voor de beide hutten de waterstand erg laag en hier en daar zelfs verdwenen waardoor de ondergrond volledig opgedroogd is. Wat verder weg is er nog wel wat ondiep water aanwezig. Hier steltkluten, één gewone kluut, kleine zilverreigers en geelpootmeeuwen. Ook de kleine plevier en strandplevier lieten zich mooi zien. Hierna richting "Stenen brug". Aan weerszijden hiervan een prachtig uitzicht over het kanaal. Heel eenvoudig was een purperkoet te observeren die zich van mijn aanwezigheid niets aantrok en gewoon doorging met het ordenen van z'n verenpak. Langs de waterkanten diverse oeverlopers en op het eiland aan de zuidkant een drietal krooneenden en een tafeleend. Na genoten te hebben van het ochtendconcert van de grote- en kleine karekiet langs de boerderij met de vijver gewandeld, waarin weer een tiental witkopeenden. Bij "Watkinsonhide een tiental steltkluten, kleine- en strandplevier. In de struiken bij de receptie een kleine zwarkop die zich goed liet zien. Opmerkelijk was dat de Eleonora 'valken nog niet present waren. Kennelijk ontbreekt op dit vroege uur de thermiek en de insecten waarop ze jagen. Na deze heerlijk ochtendwandeling voldaan weer terug naar het hotel voor het ontbijt. Na het ontbijt zijn we vertrokken naar de Boquarvallei. Na geparkeerd te hebben op het opmerkelijk grote parkeerterrein via het slecht geplaveide pad richting boerderij gewandeld. Bij de boerderij moet twee keer een hek opengemaakt worden. Onbekend hiermee werden we door een oud vrouwtje van de boerderij aangespoord zulks te doen onder het uiten van de kreet ariba! Bij elk hek een waakhondje (aan de ketting!).De vallei is schitterend gelegen tussen twee bergkammen in. Het pad voert ons door een nauwe passage tussen enorme rotsblokken door. Een prachtig biotoop voor de rotszwaluw, hier algemeen aanwezig. Halverwege de route is een leuk rustpunt waar reeds enkele Engelse vogelaars aanwezig waren. Aan de westkant van de vallei, hoog langs de bergkammen, scheerden enkele slechtvalken langs. Op zich een leuke waarneming, echter het wachten was op de aasgier, die volgens de aanwezige vogelaars dagelijks klokslag 11.00 uur zou passeren. Ze hadden gelijk. Zonder één vleugelslag passeerde de aasgier zeilend langs de steile bergwanden in noordelijke richting. In deze vallei zou er jaarlijks sprake zijn van een broedgeval. Op een totale populatie van ca. vijf aasgieren op het hele eiland is het toch een leuk succes er één gezien te hebben! Heel duidelijk was de kenmerkende zwarte bandering van de vleugels te zien. Overigens is de vogel verder geheel bruin/beige van kleur. Na rechtsomkeert gemaakt te hebben, terug naar de parkeerplaats, zijn we vervolgens richting Kaap Formentor gegaan. Het uitzicht is wederom adembenemend. De vele haarspeldbochten richting vuurtoren, die op de uiterste punt van de kaap staat, zijn de moeite waard genomen te worden. Na elke bocht ontvouwt zich weer een prachtig panorama. Behalve geelpootmeeuwen en gierzwaluwen onderweg geen vogels gezien. s 'Middags, vanaf ca. 16.00 uur nog even bij het zwembad gezeten, terugdenkend aan een leuke geslaagde dag vol afwisseling.

20 mei.

"s Morgensvroeg weer naar de Albufureta, maar dan via de ingang aan de oostkant, vlakbij de centrale. Ook hier een eenvoudige doorgang naast het hek. De observatiehut "Xislillo hide" ligt hier vlakbij aan de rand van een klein half drooggevallen meertje. Langs het pad er naar toe, een roodkopklauwier en veel roodborsttapuiten. Het laatste stuk naar de hut gaat over een wankel plankier van ca. 100 mtr. lang. Vanuit de observatiehut tientallen meerkoeten en enkele kleine plevieren die zich schitterend lieten filmen. Uiteraard ook hier weer enige steltkluten, die heel algemeen zijn op Mallorca. Na enige commotie onder de meerkoeten landde er plotseling op de paal in het meer een prachtige visarend. Op ca. 50 meter afstand van de observatiehut een unieke kans om hem of haar te filmen. Uit informatie achteraf, bleek dat dit èèn van de favoriete plaatsen is waar men de visarend regelmatig kan waarnemen. Na ongeveer 10 minuten werd de visarend onrustig en nam een dreighouding aan. Een geelpootmeeuw verstoorde de idylle en na enkele stootduiken werd het de visarend te veel en verdween richting centrale. Na deze ochtendwandeling die door de leuke waarneming van de visarend niet meer stuk kon, zijn we naar Palma, de hoofdstad van Mallorca gegaan (altijd rommelmarkt op zaterdag). Na dit bezoek aan Palma zijn we naar Santa Ponsa gegaan. In Santa Ponsa hebben we zo'n 20 jaar geleden onze vakantie doorgebracht. Na wat "nostalgische herinneringen" te hebben opgehaald zijn we richting Soller vertrokken.Soller ligt centraal in de bergketen aan de westkant van het eiland en staat bekend als het gebied waar de monniksgier, nog een specialiteit van het eiland, voorkomt. Het uitzicht onderweg is weer fenomenaal en de vele haarspeldbochten nemen we op de koop toe. Onderweg o.a. vink, nachtegaal, goenling en kneu. Na Soller richting Pollensa langs de hoogste bergen van Mallorca. Bij het Cuberreservoir enkele torenvalken en een visarend. Helaas tevergeefs gezocht naar de monniksgier en rode rotslijster. Ondanks de magere score van vogelsoorten toch een fantastische dag beleefd in het hooggebergte van Mallorca.'s Avonds, we hadden nog steeds zin, zijn we nog even naar de rand van het Albufotetamoeras gegaan. Twee bruine kiekendieven, èèn roodkopklauwier, èèn purperreiger en een grauwe gors lieten zich goed waarnemen. In het kruidenrijke veld bij de centrale veel roodborsttapuiten en kwartels die zich echter niet lieten zien. Het leuke van Mallorca is, als je kijkt naar een dag als vandaag, de grote landschappelijke afwisseling. Naast de vele stranden, klifkusten, moerassen en het droge vlakke binnenland is er het prachtige landschap van het hooggebergte. Gelukkig maken er maar weinig toeristen gebruik van al deze mogelijkheden en is er voor de natuurliefhebber een grote keus aan rustige natuurgebieden.

21 mei

Wederom, net als gisteren, voor het ontbijt, naar Xislillohide. Behalve de roodkopklauwier, de roodborsttapuiten, de kleine plevieren en steltkluten weinig bijzondere waarnemingen. Daarna 's morgens naar de markt in Alcudia en terloops de restanten van de romeinse villa, even buiten de stad, bezocht. Hierbij komt natuurlijk wel de gedachte op hoe de situatie vroeger was, wat het landschap betreft. Het is duidelijk dat er zeker aan de kust ingrijpende veranderingen hebben plaats gevonden. Alle nieuw ontstane badplaatsen, vooral met een vlak achterland, zal de natuur sterk beinvloed hebben. De albufureta is nog maar een schamel restant van het oorspronkelijke landschap. In verband met de bewolkte hemel besloten we weer een tocht te maken, nu naar de oostkant. Via Arta, Cala Millor, St illot ( ruim twintig geleden ons eerste vakantieverblijf op Mallorca!) en Porto Crista naar Porto Colom. Aan de noordkant van de baai, die verhoudingsgewijs een betrekkelijk kleine doorvaart heeft naar de zee, een ruige klifkust. Ik was bijzonder blij met de waarneming van enkele blauwe rotslijsters, die pal langs de zee op insekten foerageerden. De wind die pal uit zee landinwaarts kwam, zorgde ook voor enkele leuke zeevogelwaarnemingen. Duidelijk waarneembaar de kuhlpijlstormvogel en de vale pijlstormvogel, die duidelijk een kleiner formaat heeft. Ook hier enkele langstrekkende kuifaalscholvers. Het landschap aan de zeekant maakt in ieder geval een vrijwel ongeschonden indruk. De beschutte baai van porto colom is wel volledig bebouwd en ornithologisch niet zo interessant, hoewel dikwijls adouinsmeeuwen en diverse sternsoorten waargenomen kunnen worden. Op de terugweg naar alcudia nog een hop en op diverse plaatsen langs de weg een roodkopklauwier, die op Mallorca algemeen.

22 mei.

Vandaag richting kaap Formentor vertrokken om nogmaals bij het uitzichtpunt "El Mul Pas" rond te kijken. Van hier uit een fantastisch uitzicht, vanaf een hoogte van ca. 220 mtr., over de Middellandse zee. Behalve enkele rotszwaluwen, geelpootmeeuwen en natuurlijk de kleine zwartkop verder weinig vogels gezien. Vervolgens terug naar de Boquarvallei. Aan het begin van de wandeling langs de boerderij met de twee "lieve waakhonden" een prachtige raaf. Goed te zien was de massieve kop en de wigvormige staart. De wandeling leverde behalve de gebruikelijke soorten weinig spectaculaire soorten op, maar het uitzicht vooral aan de zeekant is fenomenaal en vergoedde veel van de getrooste inspanning. Onderweg veel vriendelijke engelse vogelaars, waarmee we wat ervaringen uitwisselden. Ook een al twintig jaar in Duitsland wonende belg raakte met ons in gesprek, hoewel ik kan beter zeggen dat het èèn lange monoloog van zijn kant werd. Zijn vrouw, hier kennelijk aan gewend, liep alvast maar door en kon later door hem met moeite teruggevonden worden, zittend langs de zeekust. De boquarvallei is in de trektijd een gerenommeerde plaats voor birdwatching. Waarschijnlijk waren we te laat in het seizoen om hier iets van te merken. De beste tijd is half april. Na terugkomst bij de auto, nog een sardijnse grasmus, een kleine zwartkop met juvenielen en een zeer tamme hop. De fouragerende hop, jagend op insektenlarven ,liet zich heel eenvoudig filmen. Na terugkomst in Alcudia verder een rustige middag gehouden op het strand. Rond 17.00 uur nog even naar het Deapodura waterreservoir. In de omgeving aan de noordkant een twintigtal bijeneters. Hun vrolijke kontaktroep klonk helder over het ruige terrein. Behalve de bijeneters was ook de graszanger te zien zoals overal waar wat ruig grasland aanwezig is. Ook de eentonige zang van de grauwe gors was hier weer te horen. Bij het reservoir weer duizenden geelpootmeeuwen. Wederom tevergeefs gezocht naar sterns en adoinsmeeuwen. Opmerkelijk was een paartje bergeenden, best wel zeldzaam op Mallorca, met jonge pullen. Hoe is het mogelijk met zoveel roofzuchtige meeuwen in de buurt. Terug via de oude zoutpannen van de albufureta. Leuk was de waarneming van juveniele steltkluten, die eigenlijk meteen vanaf de geboorte zelfstandig hun kostje belkaar moeten scharrelen onder toeziend wakend oog van hun ouders. Jammer genoeg is het sedert de overname van de Salinas door het parkbeheer van de Albufureta een stuk minder vogelrijk dan vroeger, toen de zoutpannen nog regelmatig door zeewater werden bevloeid! Na het diner zijn we nog even naar de grotten van sant Marti gegaan.

23 mei

Vandaag gaan we naar de Salinas de Levante. De Salinas gelegen aan de zuid-oostkant van Mallorca zijn grote nog in werking zijnde zoutpannen. Regelmatig worden de omdijkte stukken land met zeewater bevloeid, waarna door verdamping van het zeewater een zoutkorst ontstaat die vervolgens afgeschraapt wordt. Voor de vogels, zeker voor de waadvogels een zeer interessant gebied. De overzichtelijkheid vanaf de toegangkelijke stukken is prima. Vooral aan de zuidkant, vanaf de weg richting Colonia de Sant Jordi zijn er goede mogelijkheden voor het waarnemen van steltlopers. Het terrein is hier goed te overzien. Gezien o.a. krombekstrandlopers, kleine strandlopers, bontbekplevieren, tureluurs en de overal algemeen voorkomende steltkluten. Heel apart en niet verwacht een regenwulp. Ook de iberische ondersoort van de gele kwikstaart was algemeen aanwezig. Een gepensioneerde engelse vogelaar, die twee jaar op het eiland woonde, gaf bereidwillig wat gerichte informatie door omtrent de plekjes in de omgeving. Na een aangenaam verblijf zijn we richting Colonia de Sant Jordi vertrokken. Links van de weg diverse kolonies van bijeneters. Het melodieuze roep was overal te horen. 's Middags naar Cabo Salinas, het meest zuidelijke puntje van Mallorca. De uiterste punt bij de vuurtoren zou het beste zeevogeluitkijkpunt van het eiland zijn. Inderdaad veel passerende pijlstormvogels, die helaas te ver uit de kust bleven om een goede determinatie mogelijk te maken. Het moment dat de vissersboten hier vlak langs de kust terugkeren naar de haven zou een goed moment zijn voor het waarnemen van zeevogels. In de ruigte langs de kust, kortteenleeuwerik, roodkopklauwier en veel grauwe vliegenvangers. Na een heerlijke middag doorgebracht te hebben aan het verlaten strand zijn we teruggereden naar Ses Salinas. Links en rechts van de weg was een ruig terrein met lage begroeiing afgewisseld met kale steenachtige stukken. Een prima terrein voor de griel. Rechts het niet toegankelijke privé terrein van ......Op zich natuurlijk een voortreffelijke wijkplaats voor vogels waar ze echt ongestoord hun gang kunnen gaan. Overvliegend over de weg een griel. Heel goed te zien was de witte vleugeltekening. Een kleine honderd meter verder landend op het schaars begroeide veld. De griel blijft nog steeds een mysterieuze vogel die je echt een kick geeft als je hem ziet. Het starende gele oog, de goed in het landschap camoeflerende kleur, echt een vogel die hier thuis hoort. De rode steenpatrijs, waaronder er èèn met een groepje kuikens was hier redelijk talrijk aanwezig. Uit de auto stappen was iets dat je beter kon laten omdat meteen de wijk genomen werd naar het dichtsbijzijnde struikgewas. Opmerkelijk was verder de aanwezigheid van zomertortels, die hier heel algemeen zijn. Rond 18.30 uur weer terug in het hotel na wederom een geslaagde dag.

24 mei

Vandaag gaan we naar het Cuberreservoir. Wederom zo als de voorafgaande dagen schitterend weer. Tot op heden hebben we nog geen monniksgier gezien. Ik besef dat het vandaag mijn laatste kans is om in deze omgeving de monniksgier te zien. Het Cuberreservoir, bereikbaar vanuit Puorto de Polensa op route richting Soller, ligt op een hoogte van ca. 500 meter en wordt gebruikt voor de opslag van water. Het water is kristalhelder en heeft een prachtige lichtblauwe kleur die je alleen maar in het gebied van de middellandse zee aantreft.

Het plan van vandaag is een rondwandeling te maken rondom het meer. Een wandeling van ca. 3.00 uur en dat is gezien de temperatuur geen eenvoudige opgave.

Vlakbij het beginpunt, bij het parkeerterrein zien we reeds de eerste duinpiepers, een vogelsoort die hier in behoorlijke aantallen voorkomt. Langs de oever van het meer, met uitzondering van groenlingen en kneuen weinig vogels. Wat meer naar de begroeide hellingen aan de voet van de bergen veel nachtegaal, zwartkop en kleine zwartkop. Eindelijk vlakbij de brug aan de zuidkant van het meer, tekent zich tegen de hellingen het siloet af van de monniksgier! Blijkbaar zonder inspanning cirkelt hij langs de bergkammen. Het is een majestueus gezicht in dit schitterende oerlandschap. De drie ornithologische hoogtepunten van Mallorca, de sardijnse grasmus, de eleonora's valk en de monniksgier hebben we nu gezien. Kort na dit moment kwam er ook nog een prachtige rode wouw over en om de zaak compleet zagen we een prachtig mannetje rode rotslijster vanaf een hoogspanningsleiding jagend op insecten. Zelfs m'n partner, hoewel geen vogelaarster, was heel enthousiast om de getoonde kleurenpracht. Voldaan, vanwege een aantal spectaculaire waarnemingen, zijn we weer richting hotel vertrokken. s 'Avonds in gezelschap van enkele Italianen, Duitsers en natuurlijk Nederlanders (die hadden we in onze hele vakantie nog niet gezien!) gekeken naar de finale om de champions-cup tussen Ajax en Inter Milan. Het liep goed af, 1-0 voor Ajax.

25 mei

Een laatste bezoek gebracht aan het natuurreservaat de Albafureta. Ondanks het vroege uur is het toch al behoorlijk druk. Grote groepen schoolkinderen, hand in hand lopend, luid kwebbelend liepen van hut tot hut. Ik kon ze maar ternauwernood voor blijven. Natuurlijk waren ook de Eleonora 'valken weer met enige tientallen present. Jagend boven de rietvelden waar een kakofonie van rietvogelgeluiden opsteeg. O.a. de rietzanger, de kleine- en grote karekiet en de rietgors. Kortom dit is een waar vogelparadijs. Met enige weemoed keer ik terug naar het hotel, wetend dat dit mijn laatste bezoek was. Straks dan vertrekken we naar Palma voor onze vlucht naar Amsterdam.

Ik zal Mallorca nooit vergeten. 

Resumé

Mallorca biedt met zijn afwisselende landschap van moerassen, klifkusten en bergen tot ruim boven de 1700 meter, de vogelaar en niet-vogelaar veel mogelijkheden. Een hele goede leidraad was het boekje "Birdwatching guide to Mallorca" van Grahaem Hearl en Jon King. Bijna alle in het boek beschreven gebieden hebben we bezocht, soms kort en soms meerdere keren. Het belangrijkste was dat we een uitstekende bestemming hadden gevonden waar zowel mijn niet vogelende partner als de schrijver van dit verslag het beiden uitstekend naar hun zin hebben gehad. Ik heb er niet naar gestreefd een zo hoog mogelijk aantal verschillende soorten vogels te zien, maar vond het belangrijker eerder te letten op de specialiteiten van het eiland. In dat opzicht ben ik redelijk geslaagd. 

De ornithologische hoogtepunten:

Eleonora's valk

Monniks- en Aasgier

Sardijnse grasmus

Rode- en blauwe rotslijster

Griel

Rode patrijs

Vale- en Kuhlspijlstormvogel  

Witkopeend

Kwartel

Raaf

Genoemde soorten zijn nieuw voor mij in europa. Kortom een geslaagde vakantie.