27 mei t/m 9 juni 2000
Inleiding
Zuid-Frankrijk is van oudsher een bruisend vakantiegebied. Wie kent niet de plaatsen St Tropez, Cannes en Nice! Behalve deze leuke badplaatsen heeft de "Provence" natuurlijk nog veel meer te bieden. Denk aan de Camargue met z'n flamingo's en witte paarden, aan het mooie achterland met z'n schitterende landschappen, aan het heerlijke klimaat, de azuur blauwe Middellandse zee, het prachtige licht. Je komt werkelijk superlatieven te kort om een beschrijving van de Provence kernachtig samen te vatten.
In het vroege voorjaar ontstond het idee om met "ons gezin" een vakantie door te brengen in Zuid-Frankrijk. Via Topic Travel werd een huis gehuurd van een particulier. Dit huis is geschikt voor 7 personen. De opzet was dat we er met z'n zessen een tweetal weken zouden doorbrengen. Helaas moest Tamara en David afhaken omdat ze in de afgesproken vakantieperiode een huis gingen kopen. We bleven dus met z'n vieren over. Ria, Anna, Roald en Ben.
Het huis is zeer ruim bemeten en is fantastisch gelegen halverwege een helling van een berg. Deze helling kijkt uit op de Mon Faron een berg gelegen achter Toulon. Deze berg bestaat uit een klein kalksteenplateau en beheerst het achterland. Door de centrale ligging van Toulon was een goede verkenning van de omgeving oostwaarts richting Monaco en westwaarts richting Camargue mogelijk. Alles was per auto in een dag te bereizen.
Literatuuropgave
Goede literatuur over de Provence is voorhanden middels de toeristische gidsen van Michelin. Heel veel waardevolle tips en goede routebeschrijvingen hebben het vakantieplezier vergroot. Ze zijn in mijn ogen beslist onmisbaar als je de omgeving wilt verkennen.
Landkaart
Voor de directe omgeving voldeed de Michelinkaart No 84 "Marseille- Toulon- Nice uitstekend.
Benodigde documenten
Een geldig paspoort, een gezondheidsverklaring en een inenting tegen Rabiës voor onze hond zijn verplicht. Overigens is tijdens de reis bij de passage van de diverse grensovergangen niet gecontroleerd.
Veiligheid
Opvallend was dat er heel weinig politie op straat te zien was. Of de criminaliteit laag is kan ik natuurlijk niet beoordelen. Het enige negatieve punt in dit opzicht overkwam ons in de haven van Toulon. De boottrip ter gelegenheid van Anna's verjaardag moesten we afzeggen omdat deze trip de gehele dag zou duren. De reeds betaalde som geld werd slechts voor de helft door een soort wisseltruc terugbetaald! Natuurlijk werd dit niet door ons gepikt. Met behulp van de toerist die zowel Engels als frans sprak lukte het ons tenslotte, ondanks allerlei afleidingsmanoeuvres van de kaartjesverkoper, om ons geld terug te krijgen.
Transport
Dit keer hebben we voor de auto gekozen. Dat leek ons een goed idee omdat we ter plaatse de omgeving wilden verkennen. Achteraf gezien zou het onmogelijk zijn geweest de vakantie zonder auto door te brengen. Daarover later meer. De kwaliteit van de tolwegen is natuurlijk perfect. Het is ons, zonder dat we ons hebben geforceerd, gelukt om binnen 13 uur de afstand van Schiedam naar Toulon te overbruggen. De afstand bedraagt ca. 1250 km. Op zaterdagmorgen om ca. 2.30 uur zijn we vertrokken. Om ca. 15.30 uur arriveerden we in Toulon. Nadat we de eigenaar van onze vakantiewoning hadden gebeld was hij binnen 5 minuten ter plaatse om ons voor te gaan de laatste kilometers naar de vakantiewoning. Dit viel zeker het laatste stuk niet mee. Het smalle weggetje de heuvel op, waar de vakantiewoning staat, was voor een "Hollander" die het vlakke land gewend is, bijna niet te berijden. Vooral de haarspeldbochten zijn ongelofelijk steil. Ik had er een zwaar hoofd in voor de rest van de vakantie. Zou ik het nog wel aandurven om deze route dagelijks te rijden!
Onderdak
De vakantiewoning die we voor twee weken hadden gehuurd is fantastisch. De ligging halverwege de berg met het ongelofelijk mooie uitzicht over de gehele stad Toulon, is adembenemend. De ruime tuin, het prachtige overdekte terras, de oprijlaan en het zwembad met bijbehorend grasveld geeft ons het gevoel dat we hier voor altijd willen blijven. De woonkamer is zeer ruim bemeten, net als de slaapkamers. De keuken is van alle gemakken voorzien. De eigenaar van de woning geeft nog enige uitleg over het bijvullen van het zwembad en het aanzetten van de enorme TV in de woonkamer. Voor het laatste heb ik weinig belangstelling. Gelukkig kom ik goed door de test heen die de eigenaar me oplegt omtrent de bediening van de TV. Aan de stilte van de omgeving moeten we nog even wennen. Er is geen enkel geluid dat de harmonie van het huis met de omgeving verstoort.
Het weer
Gedurende de periode dat wij er waren van zaterdag 27 mei 2000 t/m vrijdag 9 juni is het weer geweest zoals je het zou verwachten in Zuid-Frankrijk. Schitterend. Slechts een dag was het regenachtig en stond er veel wind.
Frankrijk van dag tot dag:
zaterdag 27 mei
Het vertrek is ’s morgens vroeg om 14.00 uur gepland. Natuurlijk lukt het niet om klokslag twee uur te vertrekken. Dat maakt ook niet uit het is vakantie! Een regenbui verstoort de inpakwerkzaamheden. Nu weten we weer waarom we naar Zuid-Frankrijk gaan. De reis gaat zeer voorspoedig. Bijna zonder oponthoud kunnen we een gemiddelde snelheid van ca. 100 km/h aanhouden Vrijwel moeiteloos vinden we de afgesproken ontmoetingsplaats met de eigenaar van de vakantiewoning. Zelfs de geëtaleerde grafstenen kunnen de pret niet drukken. Een gids naar de villa hebben we beslist nodig. Met grote snelheid loodst hij ons door Toulon. Het laatste stuk vergt alles van mijn stuurmanskunst. Met rokende banden arriveren we ten slotte bij de villa. Na de nodige plichtplegingen besluiten we 's avonds nog even naar het centrum van Toulon te gaan. De dodenrit de berg af maar voor lief nemend. In het centrum zien we een stadspark. Dit lijkt ons een goede aanknopingspunt voor een kleine stadsverkenning. De terugweg bergopwaarts vinden is nog een hele tour. Gelukkig gaat de rit naar boven een stuk makkelijker als je in de bochten maar snelheid houdt. Na een heerlijk diner en een voortreffelijke wijn genieten we 's avonds nog even na van onze eerste dag in de Provence.
zondag 28 mei
Vandaag is het zondag. Een rustige dag om Toulon te verkennen. Het is maar goed dat we gisterenavond de route naar het stadspark hebben verkend. Heel snel vinden we weer onze parkeerplaats. Het stadspark is genoemd naar Tsaar Alexander 1. In het verleden waren er veel connecties tussen het hof van de tsaar en de Provence. Het park is niet groot. Binnen 5 minuten lopen we er doorheen. We maken de stadswandeling die beschreven staat in de Michelin gids. De stadswandeling voert ons o.a. langs de boulevard van de haven waar veel plezierboten liggen. Halverwege de boulevard is er gelegenheid om een havenrondvaart te maken. Ook kan van hieruit een bezoek gebracht worden aan de Porquerolles, een voor de kust gelegen eilandengroep. Misschien leuk voor later. De terrasjes langs de boulevard beginnen intussen vol te lopen. Een haven blijft altijd gezellig. Verderop gaan we de binnenstad in. Naast twee mooie kerken vallen ook de typische Franse straatjes op. Alle ramen zijn voorzien van jaloezieluiken die bijna zonder uitzondering afgesloten zijn. Voor Ria zou dat "niets" zijn. Het is niet alleen erg donker maar het geeft volgens haar ook een opgesloten gevoel. Het ziet er overigens wel schilderachtig uit. Op de dagelijkse markt is het een drukte van belang. Marktkooplui prijzen hun waren aan. De tomaten, aardbeien en perziken kleuren het geheel in vrolijke zomerse tinten. Natuurlijk kopen we wat fruit en aardappelen. Er moet per slot van rekening ook gegeten worden. Ik vind, mijn reisgezellen trouwens ook, Toulon geen bijzondere stad die ik me altijd zal herinneren. Behoudens enkele mooie pleinen en de haven met zijn boulevard is er in principe weinig te beleven. Na een rustpauze op ons magnifieke terras bij de villa besluiten we de Mon Faron te beklimmen. Deze berg waar we tegenaan kijken vanaf ons terras ziet er heel verweerd uit. Dit restant van een kalksteengebergte ziet er niet direct aantrekkelijk uit. Hoe anders is het als je bovenkomt. Met beklimming bedoelde ik niet te voet maar met de auto. Gelukkig is het bergopwaarts eenrichtingsverkeer. De weg is zeer smal, steil en nauwelijks voorzien van vangrail. Hier en daar ligt er een autowrak in de afgrond. Oppassen dus! Ook hier is het uitzicht onderweg op Toulon weer magnifiek. Zeker de stops die je onderweg kan maken zijn heel mooi gelegen. De begroeiing met dennen geeft hier en daar een beetje schaduw. De bloeiende bremstruiken overheersen de bloemenpracht langs de helling. Bijna boven op de berg is er een soort oorlogsmuseum. Niemand is er echt in geïnteresseerd dus gaan we door naar de top. Hier is een mooie wandeling uitgezet die door een botanisch interessant stuk bos voert. Aan de noordkant van de berg genieten we van het uitzicht. In de verte zien we een klein meertje liggen. De kleur van het water is prachtig blauw en het ziet er heel paradijselijk uit. We gaan het zeker nog eens een keer bezoeken. 's Avonds improviseren we een heerlijke maaltijd en kijken tevreden terug op deze eerste volle dag.
maandag 29 mei
Het waait flink als we op staan. De wind komt pal uit het zuidwesten waardoor we de beschutting van de bergen missen. Toch is het niet koud. Voor het ontbijt haal ik twee stokbroden in het kleine dorpswinkeltje beneden in het dal. Dat ik dan weer de "dodenrit" moet maken neem ik maar voor lief. Voortaan moeten we maar zoveel mogelijk boodschappen combineren met uitstapjes! Rond 11.00 uur vertrekken we naar Hyeres, oostelijk van Toulon gelegen. Dit stadje is een van de oudste badplaatsen aan de Cote D'Azur. Ook de zuidelijkste badplaats van het vaste land van Frankrijk. De oude stadskern ligt een stuk landinwaarts tegen de berg aan. We besluiten geen moeite te doen om een vrije parkeerplaats te bemachtigen en parkeren in een parkeergarage in het oude centrum. De okerkleurige huizen, de smalle straatjes en de jaloezieluiken voor de ramen geven weer de typisch Franse sfeer die we allemaal waarderen. Hogerop bevinden zich twee botanische tuinen prachtig aangelegd tegen de heuvel. Het is werkelijk een waar genoegen in de schaduw van de parasoldennen te genieten van de natuur. Aan de zuidrand bevindt zich een oriëntatietafel waarop we vergelijkende wijs de eilanden die we voor de kust zien liggen op naam kunnen brengen. Dat lukt niet met de planten die we in de tuin zien! Na een lunch bij McDonalds gaan we richting Giens. Dit stadje is op de uiterste zuidpunt van het schiereiland gelegen. We proberen aan de westkant even uit of het "doenbaar" is om op het strand te zitten. De harde wind is helaas spelbreker. Half gezandstraald vluchten we de auto weer in. Hoewel het een leuk natuurkundig verschijnsel is dat het eiland op een natuurlijke manier aan het vaste land is aangegroeid is het niet direct een boeiend stukje Frankrijk. We besluiten de namiddag door te brengen bij ons koninkrijkje op de berg! Voor het eerst neem ik een duik in het zwembad. Brrrr, nog even aan wennen. Anna maakt wat aantekeningen. Ria en Roald luieren lekker in de zon. Daar sluit ik me later graag bij aan. Vanavond gaan we een poging doen om het meertje dat we gisteren van de Mon Faron ontdekt hebben te vinden. Volgens de landkaart richting Le revest les aux. De stuwdam vinden we heel snel. Aan de voet ligt nog een oude Romeinse brug die omheind is. Hier moeten we uiteraard zuinig op zijn. Roald doet een poging de heuvel te beklimmen om een route te ontdekken naar het meertje. Helaas is het snel donker en besluiten we terug te gaan omdat we er nog niet zeker van zijn dat we onze villa in het donker terug kunnen vinden.
dinsdag 30 mei
Vandaag staat St. Tropez op het programma. De weg er naar toe voert ons dwars door het Massief des Maures. Het landschap is heel afwisselend. Wijngaarden, bossen en akkers trekken aan ons voorbij. Helaas kunnen we niet zo ontspannen blijven rijden als het eerste deel van deze trip. Vlak voor St. Tropez komen we in een file terecht die niet echt opschiet. Het duurt ongeveer een uur voordat we St. Tropez inrijden. We besluiten de auto niet helemaal door te rijden naar het parkeerterrein maar eerder langs de weg te parkeren en het laatste stuk maar te gaan lopen. Dat schiet tenminste op! St. Tropez is wat je van een dergelijk stad mag verwachten. Druk, gezellig, patserig (de plezierboten!) en veel toeristen. Uiteraard wil iedereen op de plezierboten gezien worden. De haven ligt helemaal vol. De boten zijn toch bedoeld om mee te varen? De binnenstad is veel rustiger dan de boulevard langs de haven en heeft toch wel veel van z'n charme weten te bewaren. De talloze winkeltjes, nauwe straatjes en jaloezieluikjes geven weer de typische Franse sfeer. De terugweg naar huis gaat gelukkig een stuk sneller. In de namiddag willen we nogmaals een poging wagen om het meertje te vinden. Via de nu bekende route richting Le Revest Les Aux, het typische Franse bergdorpje, komen we bij Le Barrage de stuwdam van het meertje. Rechts van de stuwdam langs enige bebouwing gaat een smalle weg omhoog. We besluiten deze weg te nemen gewend als we intussen zijn aan steile beklimmingen. Boven komen we in een prachtig bos met mooie uitgegroeide bomen. Eindelijk kan Tosca onze hond zich uitleven. Vrij eenvoudig bereiken we het meertje. De omgeving is werkelijk een paradijsje. Het heldere blauwe water omlijst met de prachtige begroeiing is werkelijk de moeite waard. Een plek om zeker nog eens terug te komen.
woensdag 31 mei
Vandaag is Anna jarig. Vroeg in de morgen versieren we het terras met ballonnen. Het plakband waarmee we de ballonnen bevestigen is niet van degelijke kwaliteit. Achter elkaar waaien de ballonnen weg. We besluiten ze dan maar binnen op te hangen. Met de cadeaus, een fototoestel en een portable telefoon is Anna heel blij en verrast. Dit heeft ze niet verwacht. Roald en Anna stellen voor ter gelegenheid van de verjaardag om met z'n allen te gaan varen. Uiteraard gaan we op dit aanbod in. Het oorspronkelijke plan is de eilanden voor de kust te bezoeken. Echter de vaartijd is te lang. Het is zelfs de vraag of je dezelfde dag nog terug kan! Een havenroute lijkt ons een prima alternatief. Het is heel mooi om Toulon nu vanaf het water te bekijken. Nu wordt duidelijk dat Toulon een grote marinehaven is. Veel vliegdekschepen liggen voor anker. In eens worden we opgeschrikt door een "projectiel" dat vanaf een vliegdekschip wordt afgevuurd en ca. 200 meter voor onze boeg inslaat. De uitleg in het Frans van onze kapitein ontgaat ons ten ene male. Spectaculair was het wel. Na een bezoek aan het toeristische informatiebureau, waar we wat foldermateriaal krijgen over de omgeving, besluiten we naar Bandol te gaan. Ik heb ergens gelezen dat er een prachtig kust pad loopt van Bandol uit naar westelijke richting. De naam van het pad Sentier Pietonnier du Litteral. In de omschrijving van de folder is geen woord gelogen. Heel gevarieerd wandelen we langs strand, bos en klifkust. Later in de week gaan we zeker het vervolg doen van deze tocht. 's Avonds drinken we nog een glaasje champagne op de verjaardag van Anna.
1 juni
Deze keer slapen we uit. Na het ontbijt dat we dagelijks buiten in het zonnetje nuttigen besluiten we naar Prado te gaan. Prado ligt oostelijk van Toulon en is ook een startpunt voor een wandeling langs de kust. Hier zijn er wat meer mogelijkheden om op het strand te vertoeven. Een zekere klimvaardigheid is vereist. Met hoogtevrees kom je hier ook niet ver. Onze viervoeter Tosca klimt als de beste, kennelijk geen weet hebbend van de gevaren die dreigen. Op een gegeven moment wordt het toch echt te warm en besluiten we op het kleine keienstrandje uit te rusten. Ook hier is de kust fantastisch mooi. De combinatie van de azuur blauwe zee, de loodrecht in zee afdalende kliffen, de strakblauwe lucht en natuurlijk ook de heerlijke temperatuur maken een vakantie aan deze kust tot een waar genoegen. Na het avondeten gaan we nog even naar Bandol. Gisteren hebben we gezien dat er een leuke boulevard is. Het lijkt ons een leuk idee deze boulevard even lekker af te struinen. Het geeft ons een beetje een "Spanje gevoel" Op zich niet zo gek omdat Spanje hemelsbreed een paar honderd kilometer verder ligt en de kust grote overeenkomsten vertoont. Natuurlijk ook hier weer de onvermijdelijke haven waarlangs toeristen flaneren om zich te vergapen aan de rijkdom op het water. Als we weer thuis komen gaan we vroeg naar bed. Morgen gaan we naar Monaco. Weer een nieuw avontuur!
2 juni
De route naar Monaco is schitterend en voert ons deels over tolwegen. Vooral het laatste traject is prachtig aan gelegd. Vele tunnels bekorten de route. We doen er ca. 2.00 uur over om van Toulon in het centrum van Monaco te geraken. Het is opvallend druk. Via aanwijzingen van de volop aanwezige politie laten we ons in een parkeergarage, diep onder de grond, loodsen. Het gebrek aan ruimte speelt Monaco al jaren parten. Werkelijk elk stukje is benut. Hoogbouw is vaak de enige oplossing. Als je bedenkt dat de oppervlakte van het ministaatje slechts 1,5 km2 dan is het toch een fenomenale prestatie dat er zoveel gebouwen staan. Als we de parkeergarage uitkomen schrikken we van de herrie. We hebben de pech of het geluk dat we Monaco bezoeken op het moment dat er trainingen worden gehouden van de formule 1- races. Grote delen van de binnenstad zijn afgezet. Enorme tribunes opgebouwd. Via een omweg lopen we richting het paleis van de koninklijke familie. Onderweg zien we prins Rainier van Monaco geëscorteerd door motorpolitie voorbij rijden. Hij gaat zeker ook de races bezoeken. Wat een toeval. Als we de heuvel hebben beklommen waar het paleis is gebouwd komen we net op tijd voor het aflossen van de wacht. In keurige witte uniformen marcheren een groepje soldaten voorbij. Bij de dubbele wachtposten zien we het ritueel van de wisseling van de wacht. We zijn niet de enige die hier in geïnteresseerd zijn. Wat een poppenkast wordt hier vertoond. Volledig onnodig maar wel grappig deze traditie. Het voorplein van het paleis is een van de weinige plekken waar nog ruimte is. Het aangrenzende stadje is weer typisch Frans. Ook hier weer nauwe straatjes, jaloezieluiken etc. Aan de zeekant, die in Monaco nooit ver weg is, bevind zich een botanische tuin. Deze tuin is schitterend aangelegd tegen de berg aan en lijkt enigszins te zweven. In vroeger tijden was de top van de berg inderdaad een onneembare vesting. In de middag zijn de trainingen afgelopen. Het circuit wordt opengesteld. We kunnen nu een kijkje achter de schermen nemen van de formule 1 races. Het is een spektakel dat ons niet echt kan boeien. Trouwens de hele entourage van Monaco spreekt me niet echt aan. Ik zoek veel liever de stilte van de natuur op. Maar goed je moet er één keer in je leven geweest zijn! De namiddag brengen we weer door in ons paradijs in de bergen bij ons verkwikkende zwembad. Ook vanavond spelen we een spelletje kaart. De ouwetjes doen het nog goed. We spelen de jongelui onder de tafel!!
3 juni
Roald en Anna blijven vandaag thuis. Vandaag gaan we naar Cassis. Deze stad is beroemd als startpunt voor wandelingen langs de Calanques. Deze Calanques zijn steile inhammen die gekarteld langs de kust liggen. De wandeling is van adembenemende schoonheid. Veel dagjesmensen klauteren over de steile hellingen. Zelf besluiten we niet verder te gaan dan de tweede Calanques. Het is leuk naar de wandelaars te kijken die puffend en steunend bovenkomen. We realiseren ons dat we natuurlijk ook weer dezelfde weg terug moeten! Terug bij de auto besluiten we een door de Michelin gids aanbevolen route te rijden terug richting Toulon. Deze zgn. Corniche des Cretes is inderdaad een driesterrentocht. Vooral het uitzicht bij Cap Canaille op Cassis is fabelachtig mooi. Als we uitstappen en naar de rand lopen dan staan we letterlijk boven aan een loodrechte afgrond. Je wordt er bijkans misselijk van als je naar beneden tracht te kijken. Een afzetting is niet te zien. Goh wat akelig. Als we "thuis" komen nemen we nog even een frisse duik en lummelen we een beetje in de tuin. Na het eten gaan we naar het "meertje" in de bergen. We rijden er nu rechtstreeks heen. Aan de zonkant wandelen we een stukje langs de oever en genieten van het uitzicht. Tientallen zwaluwen scheren over het water en drinken al vliegend. In het bos spelen we nog een partijtje Jeu de Bole. Natuurlijk stond het van tevoren al vast wie de winnaar zou zijn. Anna geeft nog redelijk partij. Roald speelt wederom als een natte krant.
4 juni
Vandaag is zondag. Hit lijkt ons een geschikte dag om Marseille te verkennen. Om veiligheidsredenen parkeren we de auto natuurlijk eerst in een parkeergarage in het centrum vlakbij de haven. Er een te vinden kost weinig moeite. De oude haven ligt er prachtig zonovergoten bij. Ook hier weer de gebruikelijke plezierjachten die "gezien" willen worden. Het is heel ontspannend om langs de kade te lopen. Boven op de berg ligt prachtig gelegen de kathedraal St. Victor. We besluiten de berg te gaan beklimmen en de Kathedraal te bezoeken. Via een klein stadspark waar Ria een poging doet om de hond uit te laten klimmen we omhoog. De gendarmerie maakt Ria duidelijk dat een loslopende hond niet mag in het stadspark. Aanvankelijk speelt ze de onschuld, maar helaas de hond moet aan de lijn. De beklimming naar de kathedraal is door de hitte van de dag heel zwaar. Gelukkig vergoedt het uitzicht heel veel. Je kijkt her over de gehele stad. Voor de kust ligt een klein eilandje met daarop een kasteel. Dit eilandje heeft in het verleden een rol gespeeld bij het verhaal van de Graaf van Monte Cristo. Als we tenslotte op het voorplein arriveren vinden de "oudjes" het wel genoeg. Roald en Anna gaan nog hoger en beklimmen het bordes van de kathedraal. Poeh... wat een hitte. Marseille is een plezierige stad om in te wandelen, echter het zwembad trekt toch ook. 's Avonds gaan we weer even naar het meertje en genieten hier van de stilte, de vogels en het kristal heldere water.
5 juni
Vandaag gaan we de swingende stad Cannes bezoeken. Volgens Roald is Cannes een "must". We zullen zien. Via een mooie route arriveren we in de loop van de morgen in Cannes. Ook hier brengt een in het centrum gelegen parkeergarage uitkomst. Als we weer "boven" komen staan we meteen op de beroemde boulevard. Hier zijn talloze filmsterren ontdekt!! Het filmfestival van Cannes is toevallig vorige week geweest, jammer! We flaneren over de boulevard en genieten van de prachtige palmbomen, het strandleven en het mooie licht! Ook de binnenstad achter de boulevard is interessant en heeft talloze mooie plekjes waar je heerlijk kan verpozen. We schieten het ene na het andere fotorolletje leeg. Bij de haven vol met protserige boten staan ook een aantal auto's geparkeerd die je bij ons niet dagelijks tegenkomt. Roald poseert voor een schitterende bolide. Blijf maar lekker dromen!
6 juni
De "kinderen" nemen vandaag een "vrije" dag. Ria en ik gaan vandaag naar de Camargue. Als rechtgeaarde vogelaar kan ik deze buitenkans nu we er zo dicht bijzitten niet voorbij laten gaan om een bezoek te brengen aan dit mooie natuurgebied. We staan heel vroeg op en vertrekken in de schemer. Het is best nog wel een behoorlijke afstand... Via Arles rijden we ten slotte de Camargue in. Wat een schitterend leeg landschap is dit. Een tegenvaller is wel dat er ontzettend veel wind staat. Je waait bijkans uit je verschoning. Natuurlijk heeft dit ook zijn weerslag op de vogels. Deze laten zich maar heel beperkt zien.
We rijden nu dwars door de Camargue naar St Maries de la Mer het zuidelijkste aan zee gelegen stadje. Helaas is er niets te beleven en maken al snel rechtsomkeert en rijden westwaarts naar een ander deel van de Camargue. Net buiten de stad zien we een meertje met daarin tientallen flamingo's. Hier is de Camargue om bekend. Al trappelend in het water proberen ze microscopisch kleine diertjes omhoog te laten dwarrelen. Met hun aangepaste snavel zeven ze deze diertjes uit het water. Wat een wonderlijke aanpassing van de natuur. Als we doorrijden zien we overal flamingo's waar een klein beetje water staat. Ook drie bijeneters laten zich mooi bewonderen. Ze hebben moeite om zich in de nu aanwakkerende storm te handhaven. Het wordt steeds minder leuk om de auto uit te gaan. Op een gegeven moment gaat het zelfs regenen. De beroemde witte paarden kruipen bij elkaar en zoeken beschutting. Uiteindelijk rijden we maar terug naar onze villa en nemen onderweg nog iets lekkers mee voor bij de koffie.
7 juni
Vandaag maken we de wandeltocht af die we op 31 mei zijn begonnen. Ik probeer de auto zo dicht mogelijk te parkeren bij het toenmalige eindpunt. Het blijft een heerlijke ontspannende inspanning hier langs de kust te wandelen. We genieten er met volle teugen van. We realiseren ons dat het einde van de vakantie nadert. Ik betrap me erop dat ik steeds vaker aan "huis" ga denken.
Hoe zou het met Tamara gaan!
8 juni
Vandaag houden we een rustige dag. Morgen vertrekken we weer naar huis.
9 juni
Tamara is vandaag jarig. Bij het ontbijt zingen we gezamenlijk "het lang zal zij leven". We besluiten vanavond al te vertrekken en nemen ons voor de laatste keer te genieten van onze villa. Roald en ik wassen de auto. De "meiden" doen de was en pakken de koffers. We hebben er allemaal zin in om naar huis te gaan. Na enkele formaliteiten met de eigenaresse vervuld te hebben vertrekken we om ca. 17.00 uur.
Tenslotte
Zuid-Frankrijk is een fantastische bestemming. Niet alleen de strandliefhebber komt aan zijn trekken maar ook de actieve wandelaar of de cultuurliefhebber. De afwisseling van het landschap, de schitterende en interessante steden zorgen ervoor dat je geen moment verveelt. Zuid-Frankrijk is echt een aanrader.
