Afgelopen zondag werd ik door een medetuinder middels een mailtje getipt dat er bij haar overburen een baby uiltje onder een boom was gevonden. Doodstil met een vleugel over zijn lijfje uitgespreid. Hij ligt op zijn rug en heeft af en toe zijn oogjes open.
Toen ik haar opmerkelijke mailtje las ben ik terstond gaan kijken. Mijn volkstuin ligt op vijf minuten fietsen van mijn huis vandaan! Gelukkig trof ik de overburen Christa en Roelof nog aan in hun tuin en mocht ik even verder komen. Ik was uiteraard heel benieuwd en kon na het zien van een foto, die met hun mobiel was gemaakt, dat het een volwassen Ransuil was die zijn vleugels spreidde alsof er een prooi werd gezekerd. Ook stonden de oor pluimpjes overeind wat een teken van opwinding is. Het is bekend dat een Ransuil als de gelegenheid zich voordoet ook overdag best wel de kans waarneemt een prooi te slaan. Een smakelijk hapje waar je dan weinig moeite voor hoeft te doen!
Gelukkig was de vogel gevlogen en kon ik hem zelf niet in levende lijve aanschouwen wat op zich natuurlijk wel een goed teken is al had ik hem natuurlijk graag even gezien!
In de directe omgeving werden nog wat braakballen en poepsporen gevonden. Dat laat zien dat de vogel mogelijk een roestplaats (rustplaats) heeft in de dennenboom naast de vindplaats. Mogelijk is er ook een connectie met het eksternest ca. 5 meter verder. Ransuilen maken graag gebruik van oude kraaien- en eksternesten om te nestelen en hun jongen groot te brengen. Christa en Roelof gaven aan dat ze blij zijn dat de woelmuizen waar ze best wel last van hebben op deze natuurlijke manier bestreden worden…
Tot zover het leuke gedeelte van het verhaal!
|
Ransuil · Long-eared Owl · Asio otus otus
Foto: Christa en Roelof Scheringa |
Dinsdagochtend ontdekte ik vanaf het fietspad in de grote dennenboom, waaronder de Ransuil was gevonden, een vrij groot nest dat me niet eerder was opgevallen. Het leek me een betere plek voor een broedgeval van de Ransuilen dan het bolvormige eksternest in de berkenboom. Ik was best wel happy met deze mogelijkheid. In de namiddag ben ik nog even naar mijn Volkstuin gegaan om even te kijken hoe de werkzaamheden van vanmorgen (grindtegels omdraaien) waren uitgepakt. Uiteraard kon ik het niet laten toch weer even door de verrekijker naar het nest in de dennenboom te kijken.
Tot mijn verrassing trof ik Christa en Roelof heel timide in hun volkstuin aan. Onder de dennenboom lag een dode Ransuil. De kop was bebloed. Te oordelen naar de helderheid van de nog uitbollende ogen was de dood waarschijnlijk zeer kort geleden ingetreden. Wat een tragische ontdekking.
Wat er gebeurd is daar kan je alleen maar naar gissen. Was er een gevecht om het nest geweest met het koppel Eksters die toch weer na enkele dagen afwezigheid bij hun nest waren terug gekeerd? Niemand zal het weten. De ransuil zal worden begraven op een mooi plekje in de volkstuin van Christa en Roelof.
|
Ransuil · Long-eared Owl · Asio otus otus |
Er zijn meerdere plekken op ons volkstuinencomplex waar Ransuilen gezien worden en hun visitekaartje (braakballen) achterlaten. Gelukkig vinden de meeste mensen het heel bijzonder en dat is het ook. Laten we er allemaal heel zuinig op zijn. Dichterbij kan je de natuur beleven!
Alvast weer bedankt voor het bezoek aan mijn Blog en de reacties op mijn vorige Blog