Velduil  Asio flammeus

Op 18 augustus 2021 kreeg ik een mail van iemand dat er een uil te zien was vlakbij haar volkstuin. Deze tuin bevindt zich schuin tegenover mijn eigen volkstuin. Omdat ik dol ben op uilen, ben ik direct gaan kijken. Bij aankomst op de locatie zag ik al snel de uil zitten in een spar. Mijn eerste conclusie was dat het een Ransuil was. Weken later, toen ik de foto's opnieuw bekeek, kwam ik tot een andere conclusie: het was een Velduil! Een Velduil in een boom op een volkstuin is een verrassende waarneming, omdat deze vogel van open terrein houdt en een voorkeur heeft voor moerassige gebieden en venen. Hoewel hij lijkt op de Ransuil, heeft de Velduil veel kortere oorpluimen en een gele iris. Velduilen zijn zwervers en kunnen soms enorme afstanden afleggen. 's Winters zijn er soms kleine invasies van Velduilen uit Noord- en Noordoost-Europa. Het verenkleed van de Velduil is overwegend licht geelbruin, met een grof patroon van donkerbruine vlekken op de bovenzijde. Dit biedt goede camouflage op de grond. De onderzijde is witachtig geel met donkere vlekken. In vlucht valt vooral de lichte onderzijde van de vleugels op, met een donkere vlek bij de vleugelboeg en zwart gestreepte vleugelpunten. De Velduil jaagt laag boven de grond en voedt zich voornamelijk met woelmuizen. Bij gebrek hieraan schakelt hij over op andere kleine zoogdieren en op kleine vogels. In de omgeving van de Poldervaart een zeer zeldzame verschijning.